วันอาทิตย์ที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2558

042 พี่รหัสสุดที่รัก

 เรื่องราวที่เกิดขึ้นกับผม นี้มันผ่านมาได้เกือบ 1 ปีแล้ว แต่ผมไม่อาจลืมเหตุการณ์นี้ได้เลย ในช่วงชีวิตหนึ่งของคนเรามันเป็นประสบการณ์ที่ดีและอบอุ่น ตอนนั้นผมเพิ่งเข้ามาเรียนต่อที่เชียงใหม่หลังจากสอบโควต้าติดตามคณะที่ตนเองและครอบครัวหวังไว้ ตลอดเวลาที่ผ่านมาชีวิตผมเรียบง่าย ผมทุ่มเทให้กับการเรียนทั้งโรงเรียนกับการเรียนพิเศษ ผมไม่เคยรับรู้ว่าดิสโก้เธคและแสงสีเป็นอย่างไร วันแรกที่เข้ารายงานตัวที่มช. พร้อมเพื่อนๆ ที่สอบโควตาติด มันเป็นครั้งแรกของชีวิตที่ผมห่างจากบ้าน ต้องต่อสู้ชีวิตด้วยตนเอง หลังจากรายงานตัวเสร็จผมกับเพื่อนก็ไปหอพักของนักศึกษาปีที่ 1 ที่อยู่ใกล้คณะ ผมเลือกพักห้องเดียวกับเพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกัน จนเรียนมาได้ 1 สัปดาห์ก็มีการรับน้องใหม่ วันแรกที่จะมีการรับน้องผมกลัวโดนแกล้งมาก พยายามทำตัวให้ดีที่สุดไม่รู้เป็นเพราะอะไร แต่เหตุการณ์การรับน้องเป็นไปอย่างอบอุ่นไม่เหมือนกับที่ผมคิดเลย วันสุดท้ายของการรับน้อง พี่แต่ละคณะจะพาพวกน้องใหม่เดินขึ้นพระธาตุดอยสุเทพตามประเพณี จนพวกเราเดินขึ้นมนัสการพระธาตุดอยสุเทพเสร็จแล้ว ทุกคนต้องแยกย้ายและตามหาพี่รหัสให้เจอ ตามรหัสที่เราจับฉลากได้ ผมจับได้รหัส 042 มีชื่อพี่รหัสว่า ‘’จตุรงค์’’ ผมตามหาพี่รหัสโดยการสอบถามจากพี่คณะจากจังหวัดเดียวกัน พี่คณะแอบกระซิบบอกผมว่าพี่เขาชื่อเล่น ‘’ โอ๋’’ ให้เดินตามหาคนที่รูปหล่อที่สุดในคณะเอาเอง ผมเดินตามมาจนสะดุดกับพี่คนหนึ่งที่รูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาว หน้าตาคมคายมาก ผมไม่กล้าที่จะเข้าไปตามพี่เขา ไม่รู้เป็นเพราะอะไร จนต้องรวบรวมความกล้าเข้าไปหาพี่ชายคนนั้น ‘’ พี่ครับ พี่ชื่อ จตุรงค์ รหัส 042  หรือเปล่าครับ พอดีผมจับได้รหัส 042 หน่ะครับ’’  ตอนนั้นพี่ชายคนนั้นยืนเฉยๆ จนผมชักกลัวขึ้นมาเลยตัดสินใจที่จะเดินไปตามหาพี่รหัสคนใหม่ เพราะคงไม่ใช่แน่ ผมจึงเอ่ยขอโทษพี่คนนั้น ‘’ ผมขอโทษครับเดี๋ยวผมไปตามหาพี่รหัสทางโน้นก่อนนะครับ’’  ‘’ เดี๋ยวก่อนสิ พี่ยังไม่ได้บอกเลยว่าไม่ใช่พี่จตุรงค์ จะรีบไปไหนครับ พี่ชื่อ จตุรงค์ เรียกพี่โอ๋ก็ได้ พี่เป็นคนเชียงใหม่นี่เอง ตอนนี้พี่ก็เป็นพี่รหัสแล้วยังไงถ้ามีอะไรก็มาปรึกษาพี่ได้นะครับ ในทุกๆเรื่อง’’    ‘’สวัสดีครับ ผมชื่อ ...ชื่อเล่น ‘’ป๊อป’’ พี่เรียกป๊อปดีกว่าครับง่ายดี ผมขอฝาเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ มีอะไรพี่ช่วยแนะนำผมด้วยนะครับ ‘’ เอ้อ คืนนี้มีงานเลี้ยงต้อนรับน้องใหม่ที่คณะ ทุกคนต้องไปพร้อมกัน 1 ทุ่ม ตรงเอาเป็นว่า 6 โมงครึ่งพี่จะมารับที่หน้าหอป๊อปแต่งตัวเสร็จก็มาลงคอยข้างล่างก็แล้วกัน ‘’ จนเวลาเกือบ 6 โมงครึ่งพี่โอ๋ก็ขับรถมาหน้าหอ และเรียกให้ผมขึ้นรถ พอผมขึ้นรถเสร็จแล้วพี่โอ๋ก็ยื่นถุงกระดาษให้ผมถุงหนึ่ง พร้อมกับให้ผมเปิดออกดูมันเป็นนาฬิกาปลุกรูปคาวบอยยืนถือปืนเหยียบบนถังกลมๆ พร้อมกับมีเสียงนาฬิกาปลุกที่แปลกดี พี่โอ๋บอกเป็นของขวัญรับน้องใหม่ ‘’ ขอบคุณพี่โอ๋มากครับ ผมไม่มีอะไรให้พี่เลย โอกาสหน้าผมคงต้องหาของขวัญถูกใจให้พี่จนได้ ขอบคุณมากสำหรับวันนี้ครับ ‘’ ตอนนั้นผมพูดไปโดยไม่ได้คิดอะไรมาก ‘’ ไม่เป็นไรหรอก แล้วพี่จะคอยของขวัญที่พี่ถูกใจ ‘’  ขณะนั่งมาในรถ ผมแอบมองพี่โอ๋ตอนพี่เขาเผลอ พี่โอ๋เป็นผู้ชายที่รูปร่างดี สูงขาวจมูกโด่ง แต่สิ่งที่สะดุดก็คงเป็นริมฝีปากที่ได้รูปกับขนตางอน ผมรู้สึกดีใจมีพี่ชายที่หน้าตาดีเป็นพี่รหัส ขณะที่ ความคิดของผมกำลังจะเตลิดมากไปกว่านั้น ผมก็ต้องตกใจเมื่อพี่โอ๋หันหน้ามาพร้อมกับเสียงทุ้มนุ่มหูที่เอ่ยถามผม ทำให้ผมไม่รู้จะตอบคำถามว่ายังไง’’ อ้าว ! เลยเงียบไปเลยที่พี่ถามว่าป๊อปมองหน้าพี่ทำไม ยังไม่ได้ตอบพี่เลยนะครับ ‘’   ‘’ เอ้อ! ผมดีใจหน่ะครับที่ได้พี่รหัสที่ดี ไม่มีอะไรหรอกครับ ‘’ คืนนั้นงานเลี้ยงต้อนรับน้องใหม่ของคณะผ่านไปอย่างสนุกสนาน และอบอุ่น พี่รหัสทุกคนจะเอาอาหารที่เตรียมไว้มาให้น้องมาการบายศรีสู่ขวัญรับน้องใหม่ มันเป็นงานที่ประทับใจผมมาก ถึงแม้จะมีรุ่นพี่ผู้หญิงที่คณะมาคุยกับพี่โอ๋มากก็ตาม พี่โอ๋ก็ยังวางตัวเป็นเพื่อนที่ดี และเป็นพี่รหัสที่ดี ยังคอยดูแลผมตลอดหลังจากงานเลี้ยงเลิกพี่โอ๋ก็พาผมขับรถมานั่งทานเบียร์ต่อ จนผมบอกไม่ไหว แล้วพี่โอ๋ก็พาผมมาส่งที่หอพัก พอมาถึงหอผมก็อาเจียนออกมาหมด เป็นครั้งแรกที่ผมทานเบียร์ รู้แต่ว่ายืนไม่ไหวแล้ว ห้องที่ผมพักอยู่มันหมุนไปหมด สักครู่ก็มีผ้าเย็นๆ มาเช็ดตามใบหน้าและซอกคอความเย็นทำให้ผมรู้สึกตัวบ้างพอลืมตาขึ้นเพื่อจะขอบคุณพี่โอ๋ ผมก็ต้องตกใจเมื่อพี่โอ๋ยจ้องหน้าผม ก่อนที่ผมจะเอ่ยขอบคุณพี่โอ๋นั้นริมฝีปากของผมก็ถูกปิดด้วยริมฝีปากพี่ชายา พี่โอ๋พยายามแทรกลิ้นลงไป กลิ่นเหล้าที่โชยมาทำให้ผมมีสติและดิ้นรนและบอกพี่โอ๋ว่า ‘’อย่าครับพี่’’ ผมได้ยินเสียงขอโทษ และสักครู่เสียงประตู ห้องก็เปิด และปิดลง ผมยกมือขึ้นลูบริมฝีปาก และน้ำตาไหลลงมา ผมไม่รู้ว่าทำไมผมต้องร้องไห้ ตื่นเช้ามาผมปวดศรีษะมาก แต่ก็พอจะรู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ตั้งแต่นั้นมาผมพยายามหลบหน้าพี่โอ๋เหตุการณ์ผ่านไปได้เกือบสองอาทิตย์ ขณะที่ผมนั่งอยู่ในห้องสมุด พี่โอ๋ก็เดินเข้ามาทัก ผมกับเพื่อนยกมือไหว้ที่เขาตามประเพณี เรานั่งคุยกันในเรื่องการเรียนที่เป็นวิชาพื้นฐานเกี่ยวกับร่างกายมนุษย์ ก่อนจากกันพี่โอ๋ก็ยื่นกระดาษใส่อุ้งมือผมแผ่นหนึ่ง ‘’ พี่ขอพบป๊อป วันเสาร์นี้ 09.00 . ที่หน้าหอพัก ‘’ จนวันเสาร์มาถึง ผมแต่งตัวเสร็จก็ลงมายืนรอพี่รหัสที่หน้าหอพักสักครู่พี่โอ๋ก็ขับรถมาและเรียกผมขึ้นรถพี่โอ๋บอกว่าวันนี้จะพาเที่ยวเชียงใหม่ เป็นการแก้ตัวที่คืนนั้นทำไม่สุภาพ ‘’ ป๊อปโกรธพี่อยู่หรือเปล่า’’   ‘’ ไม่นี่ครับ มีอะไรหรือครับ ‘’   ‘’ ทำไมถึงต้องคอยหลบหน้าพี่ด้วย พี่ขอโทษจริงๆ คืนนั้นพี่เมาไปหน่อย ‘’  พี่โอ๋พาผมไปนมัสการพระธาตุดอยสุเทพอีกครั้ง พาเที่ยวชมตัวเมืองและหาซื้อของที่กาดสวนแก้ว จนเย็นพี่โอ๋พาผมไปบ้านพี่เขา แนะนำให้รู้จักกับแม่และน้องสาวแม่และน้องสาวต้อนรับอย่างดี เมื่อพี่โอ๋แนะนำว่าเป็นน้องรหัสที่คณะหลังจากที่ผมพูดคุยกับแม่พี่โอ๋สักครู่ พี่โอ๋ก็ให้ผมไปอาบน้ำเพราะจะพาไปทานข้าวกับท่องราตรีเชียงใหม่ คืนนั้นหลังจากพาทานข้าวและท่องราตรีจน 5 ทุ่มกว่าพี่ก็ชวนผมกลับผมบอกให้พี่โอ๋ไปส่งผมที่หอพัก พี่โอ๋บอกว่าดึกมากแล้วไปนอนที่บ้านพี่โอ๋ก็แล้วกันพอมาถึงบ้านพี่โอ๋แม่กับน้องสาวหลับไปแล้วพี่โอ๋ให้ผมอาบน้ำ พร้อมกับหยิบผ้าเช็ดตัวให้ผมผืนหนึ่ง ขณะที่ผมกำลังอาบน้ำอยู่ก็มีเสียงเคาะประตู ผมแง้มประตูออกแต่แล้วก็รีบคว้าผ้าเช็ดตัวเมื่อพี่โอ๋แทรกตัวเข้ามาในห้องน้ำ ‘’ พี่ขออาบน้ำด้วยคน ดึกแล้วพี่ง่วงนอนไม่อยากรอนาน’’ หลังจากปิดประตูแล้วพี่โอ๋ก็เข้ามากอดผม ก่อนที่ผมจะพูดอะไร พี่โอ๋ก็ประทับริมฝีปากลงบนริมฝีปากของผมพร้อมกับแทรกลิ้นลงไป ผมพยายามที่จะผลักอกพี่โอ๋ออก แต่ก็ไม่สามารถสู้แรงนักกีฬาของพี่รหัสได้ ผมรู้แต่ว่าใจผมมันสั่นไปหมด อารมณ์ผมตอนนี้คุกรุ่น พี่โอ๋ใช้ลิ้นและริมฝีปากขบเบาๆ บริเวณติ่งหูแล้วเลยมาที่ลำคอของผม แล้วผมก็ตกใจเมื่อพี่โอ๋ดูดบริเวณลำคอจนเป็นรอยแดง ‘’พี่รักป๊อปนะ นี่เป็นเครื่องหมายการจองของพี่ ป๊อปจะได้จำพี่ได้ ‘’ ผมรับออกมาหลังจากอาบน้ำเสร็จผมใส่เสื้อผ้าของพี่โอ๋ที่ตัวใหญ่กว่าผมมากสักครู่หนึ่งพี่โอ๋ก็ออกมาจากห้องน้ำ ผมพยายามที่จะข่มตาให้หลับแต่ก็ไม่สามารถหลับลงได้ ได้แต่หลับตา ใจผมเต้นเมื่อพี่โอ๋มานอนข้างๆ แล้วมือข้างหนึ่งก็โอบลำตัวผมไว้ อ้อมแขนที่แข็งแรงแผ่นอกที่อบอุ่นทำให้ผมนึกถึงสิ่งที่ผมต้องการมาตลอดชีวิตก็คือ ความอบอุ่นที่จะได้รับมาจากพ่อ แต่สิ่งนี้ผมก็ไม่เคยได้รับเมื่อพ่อได้เสียไปด้วยอุบัติเหตุตั้งแต่ผมยังเด็กๆ’’ พี่รู้นะว่าป๊อปยังไม่หลับ พี่พยายามที่จะหักห้ามใจที่จะไม่ทำแบบนี้กับป๊อป แต่พี่ก็ทำใจไม่ได้ ตอนที่ป๊อปหลบหน้าพี่ ทำให้พี่ไม่มีความสุข ครั้งแรกที่ป๊อปเข้ามาถามพี่ตอนรับน้อง พี่มีความรู้สึกว่าพี่ต้องคอยดูแลปกป้องและเป็นทุกอย่างสำหรับน้องชายคนนี้ ป๊อปโกรธพี่ด้วยเหรอที่พี่ทำแบบนี้’’   ‘’ พี่โอ๋ครับ ป๊อปไม่ได้โกรธพี่ แต่ป๊อปไม่รู้ว่าควรจะอย่างไร อนาคตจะเป็นอย่างไรบ้าง ป๊อปอบอุ่นเมื่ออยู่ใกล้พี่ เหมือนอยู่ใกล้พี่ที่ป๊อปอยากมีคอยเป็นห่วงป๊อป รักและดูแลป๊อปไปตลอดหากสักวันที่พี่มีคนอื่น ถึงตอนนั้นป๊อปจะทำอย่างไร ‘’   ‘’ พี่จะดูและป๊อปไปตลอด ถ้าหากไว้วางใจพี่ ‘’  พี่โอ๋จูบหน้าผากผม และเลื่อนมาที่ริมฝีปาก ความหวานจากปลายลิ้นที่พี่โอ๋สอดแทรกเข้ามา ถึงตอนนี้ผมก็ไม่ขัดขืนอีก จนเนิ่นนานพี่โอ๋ก็เลื่อนริมฝีปากมาที่ลำคอ ผมได้แต่บอกว่าอย่ากัดครับเดี๋ยวเพื่อนๆรู้ ผมยอมให้พี่โอ๋ถอดเสื้อผ้าของผมออก จนเรา 2 คนเปลือเปล่า พี่โอ๋ก้มหน้าและใช้ริมฝีปากเม้มบริเวณหัวนมของผมและไซร้ต่ำลงมาที่หน้าท้อง มันเสียวจนบอกไม่ถูก ผมจับหัวพี่โอ๋ออกจากหน้าท้อง พี่โอ๋เลื่อนริมฝีปากลงครอบของรักของผมที่มันแข็งสู้กับปลายลิ้นที่ตอนนี้ถูกครอบครองโดยพี่รหัส พี่โอ๋รูดเข้ารูดออก จนผมหลั่งในปากพี่โอ๋มันให้ความรู้สึกที่แตกต่างจากการช่วยเหลือตัวเอง จากนั้นพี่โอ๋ก็จับผมนอนคว่ำ และนอนทับร่างผม ตัวพี่โอ๋ร้อนไปหมด พี่โอ๋ขบติ่งหูผมเล่นแล้วใช้ขาที่แข็งแรงแยกขาผมออก แล้วเสียงพี่โอ๋ก็บอกให้ผมเป็นของพี่โอ๋ แล้วผมก็ร้องขึ้นมาเมื่อรู้สึกมีอะไรแทรกเข้ามาในร่างกาย ผมดันตัวให้ของรักของพี่โอ๋ออกจากร่างกายผม ‘’ ป๊อปอย่าเกร็งนะ ครับ ครั้งแรกมันอาจจะเจ็บบ้าง แต่มันก็มีความสุขพยายามหายใจลึกๆ นะครับ’’  ‘’ ผมเจ็บ อย่าดีกว่าครับ ‘’  ‘’พี่รักป๊อปนะครับ ‘’ จากนั้นพี่โอ๋ก็หยิบเจลมาทาที่ประตูหลังของผมและทาที่ของรักของตนเองพี่โอ๋ปลุกอารมณ์ผมใหม่จนอารมณ์ผมตอนนี้คุกรุ่นพี่โอ๋ก็นำของรักเข้ามาในร่างกายผมอีกครั้ง ถึงแม้ว่ามันจะเข้าง่ายแต่ก็เจ็บอยู่ดี ผมพยายามจะดันตัวหนี แต่พี่โอ๋ก็สอดแขนเข้ามาได้ไหล่ผมและยึดไม่ให้ผมถอยหนี พี่โอ๋บอกอย่าเกร็งและให้หายใจลึกๆ พอผมทำตามที่พี่โอ๋บอก พี่โอ๋ก็นำของรักเข้าไปจนมิด ผมจุกมาถึงหน้าอก พี่โอ๋พักของรักอยู่ครู่หนึ่งแล้วขยับเข้าออกช้าๆ และเร่งเร็วขึ้นจากความเจ็บปวดในช่วงแรกๆ กลายมาเป็นความสุขถึงตอนนี้ผมลืมทุกสิ่งทุอย่างพี่โอ๋เร่งเร็วขึ้นพร้อมเสียงคราง จนผมรู้สึกถึงน้ำอุ่นๆ ที่ฉีดเข้ามาในร่างของผม พี่โอ๋นอนทับร่างของผมอยู่เนิ่นนานถึงเอาออกคืนนั้นผมนอนในอ้อมกอดของพี่รหัสตลอดคืน อ้อมกอดที่แข็งแรง แผ่นอกที่อบอุ่น ทำให้ผมมีความสุขและปลอดภัย หลังจากวันนั้นผมกับพี่โอ๋ก็แอบมีอะไรกันตามแต่โอกาส เพราะการเรียนที่หนักของเราทั้งสองคน ทำให้เราไม่มีอะไรกันบ่อยมากนัก ผมได้พี่รหัสที่คอยดูแลและคอยแนะนำการเรียนมาตลอด ช่วงนั้นผมมีความสุขที่สุด แต่แล้วความสุขที่ผมมีก็สลายลง เมื่อคืนหนึ่งรถที่พี่โอ๋ขับพาผมเที่ยว ถูกสิบล้อที่ขับแซงรถค้นหน้าแต่ไม่พ้นชนประสานงาน ผมได้รับบาดเจ็บแต่พี่โอ๋ก็มาตายที่โรงพยาบาล ถึงแม้อาจารย์ที่สอนพวกผมจะพยายามช่วยยังไงก็ตาม พี่โอ๋ก็ทนพิษบาดแผลไม่ไหวผมบวชให้พี่รหัสที่ผมรักน้ำตาผมซึมเมื่อโลงเปิดออก ผมเข้าไปดูภาพพี่รหัสครั้งสุดท้าย น้ำตาผมไหลมากขึ้น ตอนนี้ผมไม่อายใครอีกแล้ว ได้แต่คิดในใจ ‘’ พี่โอ๋ครับ ป๊อปรักพี่ ทำไมพี่ทิ้งป๊อปไว้ พี่บอกจะดูแลป๊อปตลอดไปยังไงหล่ะครับ ต่อจากนี้ไปป๊อปจะทำยังไง ‘’ ผมบวชให้พี่ชาย พี่ที่แสนดี 3 วัน ระยะเวลาที่อยู่ที่วัดผมไม่ได้คิดอะไรมากผมตั้งใจเรียนเพื่อตนเอง ครอบครัวและพี่รหัส ต้องไม่ทำให้ใครผิดหวัง หากวิญญาณมีจริง ผมอยากบอกพี่รหัสว่าผมจะรักพี่ไปตลอดชีวิต ผมจะไม่ลืมพี่ชายที่แสนดี หากชาติหน้ามีจริง ขอให้ผมได้เกิดมารักพี่ไปตลอดผมจะดูแลแม่และน้องสาวของพี่แทนพี่เองครับ

ป๊อป

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น