ความใคร่ที่ไร้ค่า

ระยะทางพิสูจน์ม้ากาลเวลาพิสูจน์คน ผมซึ้งในคำคมของปราชญ์ชาวจีนด้วยความคาราวะอย่างสูง ช่างต่างกับความรู้สึกของผมที่มีต่อเพื่อนคนหนึ่งความจริงตรงกับเพื่อนหลายคนด้วยซ้ำ แต่’’คนหนึ่ง’’ นั่นทำให้ผมแสลงใจมากกว่า นึกแล้วน่าเสียดายเวลา ที่เราคบหาผูกพันมาหลายปีบทเขาจะดีจากห่างเหินไปก็ไปอย่างเงียบเกริบเหมือนเขาสูญสิ้นไปแล้วจากโลกนี้ ไม่มีความอาลัยอาวรณ์หลงเหลืออยู่เป็นเยื่อใยสักนิด ทั้งๆที่เราสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้ง และหนักหน่วงมากกว่าเพื่อนคนอื่นๆ หลายเท่าหนัก ผมรู้จักเขาริมถนนด้านหนึ่งของสนามหลวงในช่วงตอนบ่ายวันอาทิตย์ ขณะผมยืนคอยรถเมล์ที่ป้าย สมัยนั้นยังมีตลาดนัดรอบสนามหลวง บริเวณสองฝั่งคลองหลอดเป็นที่ขายต้นไม้นานาพันธุ์ หนุ่มน้อยเดินผ่านหน้าผมไปเพียงครั้งแรก ทำให้ผมต้องสะดุ้งใจจนเหลียวมอง รูปร่างผึ่งผายล่ำสันอย่างนักฟุตบอลผิวคล้ำแดดออกน้ำตาล ใบหน้าคมคายคิ้วเข้ม ด้านหลังของเขาเป็นสะโพกที่นักกล้ามแกร่งทะมัดทะแมง โดยเฉพาะบั้นท้ายช่างอวบอั้นหนักแน่น ลักษณะรูปร่างแบบนี้แหละ เป็นสิ่งที่ผมใฝ่ปองร่ำเรียกร้องหาอยู่ลึกๆในใจ อยากได้เขามาเป็นเพื่อนสนิทใกล้ชิด ขณะกระแสจิตของผมล่องลอยตามร่างของเขาไปจนลับสายตา ด้วยความอาวรณ์อย่างรุนแรง จะเป็นเพราะกระแสจิตของผมหรือเปล่าหนอ ทำให้หนุ่มน้อยเดินย้อนกลับมา อีกครั้ง ใกล้เข้ามาจนจวนจะผ่านหน้าของผมไป มีอะไรเกิดขึ้นฉับพลัน และบงการให้ผมกล้า อย่างที่ไม่เคยทำกับผู้ใดมาก่อน นั่นคือยิ้มให้เขาและกลับได้รับความตื่นเต้นยิ่งขึ้นเมื่อได้ รับยิ้มตอบกลับมาจากเขา ผมเดินช้าๆ คลอเคลียหนุ่มน้อยไปพร้อมกับพูดทักทาย เขาพูดคุยด้วยดีน้ำเสียงสุภาพเรียบร้อย ทราบว่าเขากำลังเรียนที่มหาวิทยาลัยเปิดแห่งหนึ่ง เราเดินคุยกันเบาๆ ท่ามกลางกระถางต้นไม้ที่แม่ค้าวางอยู่เรียงราย ดอกไม้ใบไม้ที่เขียวสดห้อมล้อมอยู่รอบตัว นับว่าเป็นบรรยากาศเริ่มต้นของมิตรภาพที่ดูสงบเยือกเย็น หลังจากเดินจนรู้สึกเมื่อย ชวนเด็กหนุ่มนั่งดื่มเบียร์ แต่เขาขอตัว เพราะไม่ค่อยชอบแต่ยอมทานของว่างร่วมด้วย จวบจนเวลาย่ำค่ำผมจำใจกล่าวลา ‘’ เห็นจะต้องลากลับก่อนนะครับ สัปดาห์หน้านัดพบกันใหม่ ‘’  ‘’ ผมไม่อยากให้ถึงวันหน้า มันไม่แน่นอน ‘’ หนุ่มน้อยติง มองหน้าผม  จากท่วงท่าแววตาและน้ำเสียง ดูเป็นนัยชอบกล ทำให้ผมฉุกคิดด้วยความหวั่นไหว ‘’ งั้นวันนี้เราไปอาบน้ำกันดีมั๊ย ‘’ ผมเอ่ยชวนปุบปับ แปลกที่ไม่มีคำปฏิเสธ แทบไม่น่าเชื่อว่าฝนจะตกโดยไม่มีเค้าเมฆมืดครึ้ม แต่ฝนสวาทกลับตกซู่ลงมาอย่างฉับพลัน เมื่อเราอยู่ในห้องของโรงแรม ผมตื่นเต้นจนแทบระงับอารมณ์ปรารถนาไม่อยู่ ที่ได้กอดร่างที่แนบแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งแรง ขนตามหน้าอกลามไปถึงหน้าท้อง ผมจูบลูบโลมไปทั่วถ้วนทุกซอกทุกมุม ทั่วบริเวณแผ่นหลังและไหล่ ไอ้ตัวที่อบอุ่นปลุกอารมณ์ผมให้ลุกโชน อือม์ …. ผมครางอยู่ในความรู้สึก นี่ผมไม่ได้ฝันไปหรอกนะ ผมได้สัมผัสรัดรึงด้วยเรือนร่างที่มีชีวิตจริงๆ เมื่อผมพลักกายของร่างฉกรรจ์ให้หงายขึ้น ผมแน่ใจทันทีว่านี่มิใช่ภาพมายาที่ลวงตา เพราะสิ่งที่เชิดชูชันตั้งตรงเป็นท่อนลำกระโดงนั้น บอกอาการของความเสียวซ่านสุดขีด ไม่ ไม่ปล่อยให้ความร้อนแรงของเพื่อนใหม่ ต้องคั่งค้างอยู่อย่างทรมานผมบดริมฝีปากลูบไล้ละเลงลิ้นโลมเลียอย่างทะนุถนอม ร่างเปลือยเปล่าสีคล้ำแดดบิดเหมือนงูที่ม้วนลำตัวอย่างช้าๆ โอ…ช่างน่าสวาทและแสนรัญจวนอะไรปานนั้น ได้ยินเสียงครางกระเส่าจากริมฝีปาก จากเจ้าของร่างที่นอนหลับตาพริ้มผมจูบที่ซอกคอระเรื่อยลงมาที่กึ่งกลางลำตัว ไม่ทันที่ผมจะกล้ำกลืนท่อนแกร่ง สองมือของเด็กหนุ่มที่เพิ่งได้พบกระหวัดที่บริเวณคอ และศรีษะของผมให้โน้มน้าวลงไปเหมือนไม่ทันใจ นั่นคือกิริยาที่บ่งบอกให้ผมต้องสนองตอบในทันที ด้วยการอ้าอมท่อนที่ฉ่ำเยิ้มจนจะหยาดหยด พยายามให้มันดื่มด่ำดำดิ่งลงไปสุดขั้ว ให้ล้ำและลึกที่สุดเท่าที่สามารถปฏิบัติได้ ขยับเขยื้อนขยอกย้ำเป็นจังหวะจะโคน เสียงครางยิ่งดังเพิ่มขึ้นเท่ากับอาการขยับตัวให้แอ่นขึ้นมา ในขณะที่ริมฝีปากของผมบีบรัดครอบคลุมและเน้นลงไป นาทีต่อมาผมรับรู้ถึงอาการเกร็งของร่างหนุ่มฉกรรจ์พร้อมกับปลดปล่อยกระแสธารสวาทด้วยความซ่านเกษม มีหรือที่ผมจะทำลายของมีค่านั้น นอกจากเก็บมันไว้ให้หมด …. ให้หยาดสวาทไหลรินลงไปสู่ความหฤหรรษ์อย่างที่ผมไม่เคยได้พานพบ คิดแล้วไม่ผิดกับการที่ผมได้พบของมีค่าตกหล่นอยู่บนถนนและลาภลอยโดยไม่คาดคิด อาบเอิบอิ่มเอมอย่างเกินความคาดหวัง คืนนั้นเราจากกันด้วยความอาวรณ์โดยผมให้เบอร์โทรแก่เขาไว้ เป็นสิ่งพิสูจน์ความจริงใจของผมว่าลึกซึ้งและซื่อตรง นั่นเป็นเหตุการณ์ครั้งแรก รวดเร็วฉับไวอย่างไม่คาดฝัน ซึ่งผมจำได้อย่างแม่นยำไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปนานอีกเท่าใด ผมไม่สามารถลบหรือลืมความรู้สึกประทับใจนั้นลงได้ครับ นานหลายเดือนนะกว่าเขาจะโทรติดต่อเข้ามาสู่สถานที่ทำงานของผม แล้วเราก็ได้พบกันอีก อยู่ใกล้ชิดเหมือนจะแนบให้เป็นเนื้อเดียว ท่าทีของเขานุ่มนวล ชอบให้ผมเล้าและประโลมฝ่ายเดียว ตามใจแต่ตัวอยู่ในขอบเขต ผมไม่ได้ล่วงล้ำเกินเส้นที่เขาขีดขวางเอาไว้ นอกจากดูดดื่มความหวานจากธารสวาทของเขา นี่คือสิ่งที่ผมปรนเปรอและเขาปรารถนา เราติดต่อกันเรื่อยมาอีกมากครั้ง แต่ทั้งนี้ไม่ใช่ด้วยการร่ำร้องเรียกหาของผมหรอก นอกจากเขาจะเป็นฝ่ายนัดหมายเข้ามา ครับผมไม่มีสิทธิ์เรียกร้องนอกจากรอคอย  3ปีเต็มที่เรามอบกายและใจให้แก่กันในห้องแคบๆ ของโรงแรมเป็นความสุขชั่วโมงสั้นๆ แต่เป็นนาทีที่มีความหมาย ผมรู้…ผมรักเขาเท่าๆกับเขาหลงใหลเกมสวาท ความรักที่มีความใคร่เป็นตัวเชื่อมโยง เขาเคยสารภาพกับผมว่าบางครั้ง เขาโทรมาเพื่อตั้งใจจะบอกเล่าว่าแสนคิดถึงแต่ไม่มีเวลาว่างจะมาพบ หากเมื่อได้ยินเสียงพูดพ้อของผมว่าคิดถึงเขามาก อยากพบเหลือเกิน เขาต้องใจอ่อนต่อน้ำเสียงของผมทุกคราว เขาไม่สบายใจที่ได้ยินเสียงโหยหาเช่นเดียวกันเมื่อผมได้เห็นใบหน้าและรูปร่างของเขา ผมรู้สึกแช่มชื่นลืมความเคร่งเครียดจากหน้าที่การงานที่หนักอึ้งจนหมดสิ้น เขามีคุณค่ายิ่งสำหรับจิตใจอันว้าเหว่ของผม ผมจะนึกประหลาดใจ ถ้าผมจะบอกว่าแม้เราจะมีความซาบซึ้งถึงไหนต่อไหนกันแต่ผมไม่รู้ความเป็นไปในวิถีชีวิตของเขาเลยนอกจากกำลังเรียนหนังสือพักอยู่บ้านญาติแถวบางกะปิ เอ้อ ชื่อจริงผมก็ไม่สามารถรู้นอกจากชื่อเล่นของเขาเท่านั้น มันเป็นความขัดแย้งทางความรู้สึกใช่ไหมครับ ตอนรู้จักกันครั้งแรกเขาเพียงบอกชื่อเล่นให้ผมเรียกโดยที่ไม่ได้น้อยเนื้อต่ำใจแต่เมื่อวันเวลาผ่านไปพร้อมกับความสัมพันธ์สวาทอันกระชับแนบแน่น ผมรู้สึกว่าเป็นการไม่ยุติธรรมเลยที่เขายังมีท่าทีปิดบังอยู่อีก เมื่อผมถามนามจริงอีกครั้ง แล้วผมก็รู้เพียงชื่อโดยไม่ทราบนามสกุล นี่มันเรื่องอะไรกันเพื่อนที่ผมเคยคบหาไม่เคยเป็นแบบนี้ จะว่านามสกุลของเขาใหญ่โตก็ไม่ใช่หรอกครับ ในยามที่เรารักใครสักคนด้วยความจริงใจ แม้จะมีระคายเคืองใดๆเกิดขึ้น เรามักจะให้อภัยในสิ่งนั้นเสมอ ปีที่ 4 ของการคบหา หนุ่มน้อยเรียนจบ รอวันที่จะรับปริญญา ผมพลอยปลาบปลื้มกับความสำเร็จ เห็นมีเวลาอิสระที่จะไปนอกค้างนอกบ้านได้ และเขาได้มาค้างที่บ้านผมเป็นครั้งแรก ความอบอุ่นที่เกิดจากไอตัวยามตระกองกอดรัดมองเห็นเทินทุกอิริยาบถ ยามเขากอดหมอนหลับใหล ช่างหลับอย่างน่ารักเอ็นดูเสียจริง ดวงตาหลับพริ้มหายใจเป็นจังหวะสม่ำเสมอ บางครั้งครางเบาๆเหมือนแมว มันเป็นค่ำคืนที่อบอวลด้วยกลิ่นอายของความเป็นหนุ่ม เพื่อนนอนที่ห่มผ้าผืนเดียวกัน เป็นความใฝ่ฝันที่ผมปรารถนาสมัยแรกรุ่น อยากมีเพื่อนนอนเคียงกายใกล้ๆ กันกว่าจะได้อย่างที่ฝัน วันเวลาก็ผ่านการภาวนาและร่ำร้องจนเกือบลืม  เทินทำงานธนาคารที่ต่างจังหวัดไม่ไกลจากกรุงเทพฯเกือบทุกสัปดาห์ถ้าเขาไม่ติดธุระอื่น จะมานอนกับผมเป็นประจำ หนุ่มน้อยจะโทรเข้ามาก่อนว่าขณะนี้อยู่ที่ไหน ไม่นานเขาจะปรากฏกายอยู่ตรงหน้าตรงเวลาด้วยกิริยาร่าเริงยิ้มแย้มแจ่มใส ผมรักและนับถือในมารยาทข้อนี้ของเขา นับวันเรายิ่งเพิ่มพูนความผูกพันเหมือนน้ำเนื้อหนึ่งเดียว เขาเป็นคนหอมหวานให้ผมดื่มกินอย่างอิ่มเอม ซึ่งผมไม่เคยปฏิบัติเยี่ยงนี้กับเพื่อนคนใด นอกจากเทิน จะว่าเป็นความหลงใหลในรูปร่างผิวพรรณก็คงไม่ผิด ที่ผมจูบซึมซับไปทุกซอกส่วนด้วยใจเสน่หา แซะไซ้ซอกซอนด้วยอารมณ์ที่เร่าร้อน ผมรู้ว่าเทินชอบแบบไหนผมจะเน้นจุดนั้น เกรงเขาจะเบื่อผมเปลี่ยนบทพลิกแพลงให้เขาเปลี่ยนแปลงบ้างบ่อยครั้งที่เขาเย้ยร่างขึ้นมาเหนือใบหน้าของผม ส่วนที่แกร่งกร้าวของเขาอยู่ในปากอุ่นของผม เขาชอบที่จะขยับย้ำและเขยื่อนโยกด้วยความเมามัน บางคราวผมจะขยับร่างของเขาให้เดินหน้าเหนือขึ้นมาอีก ส่วนนั้นเลยใบหน้าของผมไปบ้าง หากส่วนที่ตรงกันคือปลายลิ้นของผมฉกฉวัด และเลียไล้อยู่รอบรอยประตูสวาท นี่เป็นจุดบอดอีกจุดหนึ่งที่น่าหลงใหล ผมรู้ว่าคู่สวาทของผมหื่นและปั่นป่วนในอารมณ์เพียงใด จากนั้นผมจะให้เขาถดถอยมาอย่างเดิม ส่วนที่กร้าวแร่งชำแรกแนบแน่นในอุ้มปากมิบเม้ม และนี่เป็นอีกลีลาหนึ่งที่หนุ่มน้อยจะปล่อยให้อุทกสวาทหลั่งรินจนสิ้นสลาย ตกหายลงไปในท้องธารของผม แปลกนะสำหรับเพื่อนคนอื่นผมไม่เคยปล่อยอะไรที่เป็นสุดสุดอย่างนี้ แต่กับเทินผมจะทุ่มเทให้หนุ่มน้อยอย่างหมดสิ้นวิทยายุทธ ไม่มีความรังเกียจที่จะพลิกคว่ำพลิกหงาย ร่างของเทินจะตะแคงซ้ายไปขวา ไม่มีวันหรอกที่จุดไหนของร่างกายของเขาจะพ้นมือลูบโลมของผม ผมชอบที่จะคลึงบีบเคล้าไปอย่างนุ่มนวล รู้จุดที่ควรเน้น ผ่อนหนักผ่อนเบา เออ..นี่ผมเป็นเครื่องเล่นของเขา หรือเขาเป็นเครื่องเล่นของผมกันแน่ ทุกครั้งที่บรรเลงเพลงสวาท ผมทำด้วยใจรักมิใช่ด้วยความใคร่ หากมีแต่ความใคร่ผมคงไม่สามารถกระทำอย่างกล้าหาญได้ถึงปานนี้ ไม่รู้ซินะ ผมว่าผมทำด้วยความรักแต่ในส่วนลึกมันออกมาจากความใคร่บงการก็เป็นได้ เรื่องของอารมณ์ยากที่แยกแยะ มันสลับซับซ้อนเหลือเกิน ใช่- ซ่อนเล่ห์เหมือนเทินซ่อนอะไรหลายอย่างที่ผมไม่สามารถล่วงรู้นั่นแหละ เทินรู้ว่าผมมีเพื่อนที่ดีสองสามคน ผมไม่เคยปิดบังซ้ำแนะนำให้รู้จักกัน สำหรับบางคนหนุ่มน้อยทำท่าบึ้งชาอย่างไว้ตัวไม่สนิทสนมด้วย แต่แล้วผมก็จับได้ว่าในความบึ้งชานั้นไม่จริงทุกครั้ง อย่างคราวหนึ่งเพื่อนผมมาพักค้างจะล่องได้ เทินมาพบพอดี … ชั่วเวลาผมเผลอนิดเดียว เขาทั้งสองแอบไปล้วงของลับกันในห้องน้ำ นี่เป็นบ้านของผมเขายังกล้าคาบเหยื่อเหมือนขโมยของต่อหน้า แล้วลับหลังเขาจะขโมยของผมขนาดไหน เหตุการณ์ผ่านไปโดยผมไม่วู่วาม และโวยวาย อยากให้เขาสำนึกด้วยตัวของเขาเอง  ครับ- เป็นเรื่องยากที่จะให้คนทำผิดสำนึกตัว เหมือนแมวตะครุบนก เขาไม่ใช่แมวบ้านธรรมดา แต่เป็นแมวป่าที่มีลีลาดุร้ายเลือดเย็น ซ่อนกรงเล็บความหิวกระหายอย่างเร้นลับ ต่อหน้าทำเชื่องซึมแต่ลับหลังว่องไวปราดเปรียว กลับจากไปทำปริญญาโทที่เมืองนอก 3 ปี เขามาเยี่ยมคลุกคลีผมแค่สองครั้ง แล้วทำตัวลึกลับกลับหายสาบสูญไปเลย ไม่ให้ข่าวสารใดๆทั้งสิ้น ความจริงเขาเคยบอกผมบ่อยว่า เขามีน้อง (ก็แฟนนั่นแหละครับ) ไปมาหาสู่ติดต่อกันมานาน นั่นไม่เป็นปัญหาสำหรับผม กลับยินดีถ้าเขาจะแต่งงานเป็นหลักฐาน ของแบบนี้จะยึดติดกับตัวเราได้ที่ไหนเล่า เป็นไปไม่ได้หรอก ผมผ่านชีวิตมาถึงขนาดนี้ รู้ดีว่าเกมของเราเหมือนเกมสนุกเกมหนึ่ง แม้จะเพลิดเพลินน่าหลงใหล แต่มันคือเกมที่อยู่นอกกฎ จะถือเป็นบรรทัดฐานของชีวิตคลอดไปได้ไฉน ผมเองยังมีครอบครัว เทินจะมีครอบครัวก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีนะ ผมรอว่าคงได้รับการ์ดงานแต่งงานของเขาในวันหนึ่ง แต่อย่าหวังเลยว่าจะได้รับ นี่ผ่านไปกว่า3 ปีแล้วที่เขาหลุดพ้นวงโคจรชีวิตของผม เห็นไหมละครับขณะที่ผมปรารถนาดีต่อเขาอย่างที่สุด แต่เขามองผมในมุมไหนผมไม่อาจล่วงรู้ ด้วยความรู้สึกของตนเอง ผมไม่ผิดหวังอะไรมากนักที่สูญเสียเพื่อนไปอีกคนหนึ่งแต่นึกเสียดายสายสวาทที่เราผูกพันกันมาร่วม 10 ปี มันช่างไม่เป็นก้อนเป็นเกลียวอะไรเลยหรือนี่ มันคงเป็นแค่เกมเองแหละนะ  โอ- เกมสวาท มันเป็นความรู้สึกสะเทือนใจเล็กๆที่ผมได้รับหลังจากไตร่ตรอง คิดย้อนไปถึงครั้งแรกที่เราพบกัน ผมได้เขามาง่ายเหมือนเก็บของที่ตกหล่นอยู่กลางทาง ดีใจคิดว่าของนั้นคือของแท้ที่น่าเก็บรักษา ต่อเมื่อได้ใช้ไปนานวันสีทองลอกมองเห็นแก่นเนื้อใน จึงรู้ว่าเป็นแค่ทองซุบ อนิจจา แวบหนึ่งของความคิด ผมควรจะทำอะไรสักอย่างที่พิสูจน์ว่า ผมไม่มีเยื่อใยเหลือวางไว้สำหรับเขาต่อไปแล้ว หมดสิ้นขาดวิ่นและพอกันทีกับความรักความใคร่ปลอมๆ ผมตัดสินใจให้หมอเจาะเลือดตรวจหาเชื้อเอดส์ผมกลัวและเกรงว่ามันอาจหลงเหลืออยู่ในร่างกายผม ทายซิครับคุณว่าผมเคราะห์ร้ายหรือโชคดี……