ลมเชิงชาย

ผมเป็นชาว โกเบ ตระกูลของผมเป็นตระกูลเก่าสืบเชื้อสายมาจากเผ่า คานุ เป็นชนพื้นเมืองเดิมของที่นี่ ปู่ของผมเป็นซามูไรของโชกุนคนสุดท้ายของเมืองจึงไม่แปลกอะไรที่พ่อผมจะสร้างอิทธพลปกครองเขตโดยใช้ชื่อแก๊งค์ว่า สึบาสะ ซึ่งแม้แต่ยากูซ่า แห่งโตเกียวยังไม่กล้าข้ามเขตเข้ามายุ่งเกี่ยวผมมีพี่สาวอยู่คนหนึ่งซึ่งพ่อแม่รักมาก ตามใจทุกอย่าง ไม่ว่าจะต้องการอะไรเป็นต้องหามาให้ พี่สาวของผมชื่อ ‘’อาอิโกะ’’ พี่อาอิโกะนิสัยเสียอยู่อย่างเดียวคือเรื่องผู้ชายถ้าชอบใครเป็นต้องพาไปเที่ยวจ่ายเงินไม่อั้น ที่ผมรู้แน่ๆ ก็คือจุดสุดท้ายไม่พ้นโรงแรม เพราะผมแอบไปเจอยาคุมกำเนิดในกระเป๋าถือของเธอ ถึงยาคุมจะหายากเพราะเป็นยาต้องห้าม แต่เมื่อพี่สาวผมต้องการ ไม่มีหมอคนไหนกล้าปฏิเสธ เพราะนั่นมันหมายถึงชีวิตเลยทีเดียว เรื่องนี้พ่อแม่ผมก็รู้ แต่ไม่มมีสิทธิ์ห้ามปราม เพราะพี่อาอิโกะ บรรลุนิติภาวะ พ้นจากการปกครองของพ่อแม่แล้ว เธอจะทำอะไรก็เป็นสิทธิ์ส่วนตัวของเธอ และนี่แหละที่เป็นเหตุให้ผู้ชายคนหนึ่งของเธอก้าวก้าวเอากับผม จนกระทั่งผมทนไม่ได้ จึงต้องจัดการกับเขาเสียเชิงชายกันไปข้างหนึ่ง เขาชื่อ ‘’ทาสุเกะ’ ทาสุเกะเป็นนักเลงเต็มตัว เป็นหนุ่มเลือดร้อนดุดันแต่เขากลับสุภาพนุ่มนวลเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้หญิง เขาเป็นมือสังหารของพ่อผม และเป็นคนรักของพี่สาวผม เขากับผมเคยออกทำงานร่วมกัน คือการตระเวนเก็บค่าคุ้มครองย่านชานเมืองติดกับของยากูซ่า ถึงแม้ใครจะห้ามไม่ให้ออกไปทำงานผมก็ไม่ฟังเพราะผมมันลูกพ่อ ถ้าไม่ลงมือด้วยตนเองลูกน้องที่ไหนจะนับถือ ถึงแม้ทาสุเกะจะเป็นสามีลับๆของพี่สาวผม ผมก็เห็นเขาเป็นลูกน้องผมอยู่ดี เรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นเมื่อมีบาร์ตั้งชื่อใหม่ชื่อ เนริม่า เป็นบาร์ที่ต้อนรับชาวต่างชาติโดยเฉพาะ เจ้าของบาร์ไม่ยอมมาติดต่อพ่อผมเรื่องขอความคุ้มครอง นี่เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจมาก พ่อผมถึงเรียกทาสุเกะมาเพื่อให้เขาไปติดต่อกับเจ้าของบาร์ ‘’อ๋อ…เรื่องนี้ผมตอบได้ง่ายมาก เขามาบอกผมแล้วเพราะเขาเป็นเพื่อนรักของผมเอง เขากับผมเคยคุยบาร์ทัสสุย่ามาด้วยกัน ทาสุเกะบอกพ่อผมเกี่ยวกับเจ้าของบาร์เนริม่า ‘’ แล้วทำไมแกไม่บอกให้ฉันรู้ ‘’ พ่อผมยังไม่หายข้องใจ แต่เขาตอบบ่ายเบี่ยง ‘’ ผมตั้งใจจะบอกเหมือนกัน แต่ยังไม่ถึงเวลา เพราะผมเพิ่งพบเขาเมื่อวานนี้ พ่อผมจึงพยักหน้ารับรู้ แต่ผมสงสัยอะไรบางอย่างจึงไปเที่ยวที่บาร์สอบหาข้อเท็จจริงกับเจ้าของบาร์ ครั้งแรกที่พบหน้าเขา ผมก็รู้ว่าทาสุเกะโกหก ผู้ชายร่างเล็กผอมบางใส่แว่นสายตาหนาเดอะอย่างนี้น่ะหรือจะเป็นนักเลงคุมบาร์มาก่อน ‘’คุณอาอิโกะ ลูกสาวเจ้าพ่อให้ทาสุเกะมาเก็บเป็นรายเดือนครับ ผมจ่ายไปแล้วล่วงหน้าสามเดือน’’ คำบอกของเขาทำให้ผมเดือดพล่าน ผมไม่โกรธเจ้าของบาร์หรอก แต่โกรธพี่อาอิโกะที่ทำเหมือนหยามหน้าพ่อผมกลับไปบอกพ่อๆก็ได้แต่ยิ้ม ‘’มันก็เหมือนกันนั่นแหละ พี่สาวแกหัดทำไว้บ้างก็ดี ต่อไปจะได้แทนพ่อทั้งสอง’’  ถึงพ่อจะพูดยังงี้ ผมก็ไม่ยอม ผมรู้ว่านี่เป็นแผนสร้างอิทธิพลของทาสุเกะเพราะฉะนั้นผมต้องไปพูดกับเขาให้รู้เรื่องก่อนที่เขาจะใหญ่โตขึ้นมา ‘’ทำไมแกจะคุมเสียทั้งหมดโดยไม่แบ่งให้พี่แกเลยหรือ’’เขาตะคอกใส่หน้าผม ในขณะที่พี่สาวผมยืนเชิดหน้ามองอยู่เมื่อผมถามพวกเขา ‘’ ผมยกให้หมดเลยก็ได้ แต่ทำไมต้องปิดบังพ่อด้วย’’ ‘’ นั่นเรื่องส่วนตัวของพี่ น้องไปได้แล้ว พ่อยังไม่เคยว่าพี่สักคำ’’ พี่สาวผมตัดบท มันทำให้ผมโกรธมากที่สุด ที่พี่สาวผมเห็นทาสุเกะดีกว่าน้องแท้ๆ ผมกลับไปเรียนมือปืนคู่ใจมา สี่คน เอาปืนจ่อหัวทาสุเกะ แล้วจับพี่สาวผมขังไว้ในห้องน้ำ จากนั้นก็สั่งลูกน้องให้ลอกคราบทาสุเกะออกจนหมด ‘’ มึงถือว่าพี่สาวก็รัก มึงก็เลยทำหยามเกียรติพ่อก็ …พ่อกูทนได้…แต่ก็ทนไม่ได้ เพราะฉะนั้นกูจะทำให้คนอย่างมึงเสียเกียรติไปตลอดชาติ’’ ผมสั่งลูกน้องซ้อมเขาก่อนอย่างสะบักสะบอม แล้วให้ช่วยกันจับเขาคว่ำหน้า แล้วเอาปากกระบอกปืนอัดเขาที่ประตูหลังจนเขาร้องลั่นและผมก็คิดอะไรขึ้นมาได้ จึงสั่งลูกน้องให้ไปเอากล้องถ่ายรูปมา ผมถอดกางเกงออก ปั่นลำกล้องที่หน้าขาขนาด หกคูณหก จนแข็งได้ที่อัดเข้าประตูหลังเขาอย่างเคียดแค้นชิงชังแล้วสั่งให้ถ่ายรูปไว้ด้วย โดยให้ติดเฉพาะตัวเขาเต็ม ๆ อย่างเห็นได้ชัด ส่วนผมแค่ครึ่งตัว ผมจัดการกระแทกประตูหลังที่ฟิตแน่นของเขาอย่างสะใจ ได้ทั้งความสุขความเสียวและสมแค้นเป็นที่สุด มันช่างเป็นความตื่นเต้นที่แสนวิเศษมากที่ผมได้อัดประตูหลังผู้ชายด้วยกัน ตอนสุดเสียวช่างเสียวอร่อยจนผมบรรยายไม่ถูกจริงๆ ผมอัดสุดลำแล้วพุ่ง กระแสความแค้นเข้าร่างเขาอย่างกับทำนบพังเขาเองก็แหงนหน้าสูดปากเหมือนมันอร่อยตามไปด้วย และไม่ใช่เพียงเท่านั้น ผมสั่งให้ลูกน้องเรียงคิวเขาจนครบ ก่อนที่จะให้เอาร่างเปลือยของเขาไปโยนทิ้งที่ถนนหลวง รุ่งเช้าที่ได้ภาพล้างอัดมาแล้ว ก็ให้ลูกน้องของผมเอาไปติดตามสถานที่ต่างๆ ทาสุเกะหายหน้าไปจากโกเบส่วนพี่อาอิโกะก็หาผู้ชายคนใหม่ แต่ไม่มีใครหน้าไหนหรอกครับ ที่จะกล้าลองดีกับผมอีก…