เรื่องมีอยู่ว่า ผมได้เขารับเกณฑ์ทหาร2อาทิตย์ก็ได้มีการขอตัวไปประจำทีบ้านนางหวัดปราจีนบุรีช่วงเดือนกุมภาพันธ์ผมได้เขารับเกณฑ์ทหารผลัดที่2เมื่อปีที่ผ่านมาฝึกได้2เดือน
ก็ได้แยกย้าย ขึ้นกองร้อยผมอยู่ที่ค่ายจังหวัดกาญจนบุรี..อยู่ได้2อาทิตย์ก็ได้มีการขอตัว
ไปประจำที่บ้านนาย..และผมก็ถูกเลือกไป..พอมาถึงที่บ้านนาย…ในค่าย
จ.ปราจีนบุรี..ที่บ้านหลังนี้ก็มีทหารที่มาอยู่พร้อมๆกับเราอีก1คนแล้วก็รุ่นพี่ผลัด1อีกหนึ่งคนคือมาก่อนไม่กี่วันผลัดที่หนึ่งมาอยู่ได้3เดือนแล้ว
มาถึงก็มาเรียนรู้กฏระเบียบภายในบ้านต่างๆก็มีรุ่นพี่ผลัดหนึ่งเป็นคนสอน
ให้และก็คอยบอกอะไรต่างๆเรื่องที่จะต้องทำส่วนผมมีหน้าที่ขับรถรับส่งนายเข้า
กทมในวันจันทร์-ศุกร์ส่วนวันเสาร์อาทิตย์ก็จะมาที่ค่ายปราจีนมาอยู่แรกๆก็กดดันครับกับงานที่ทำเพราะเป็นงานบ้านแล้วต้องเลี้ยงน้องอีก2คนที่เจ็บใจก็คง
ต้องเป็นการกดดันกับรุ่นพี่ที่มาก่อนนี้แหละคือชอบบอกว่า...มันต้องเป็นงาน
แล้วมันต้องรู้แล้ว...เราได้ยินทำให้รู้สึกไม่ชอบใจเลยที่เดียวเพราะเรามา แค่2วันจะให้รู้เรื่องทุกอย่างคงเป็นไปไม่ได้...ในใจเราก็เจ็บใจเลยนึกถึงคำนี้เพื่อจะทำให้เป็นงานไวที่สุดแล้วเราก็ทำได้...แต่ก็ยังทำให้เราคิดไม่ชอบ
ขี้หน้าไอ้คนนี้ซะแล้วสิเขาชื่อว่า...หนึ่ง...ส่วนผมชื่อว่า..แค่คนคน หนึ่ง...ทุกครั้งที่ออกไปงานเรา2คนก็โดนออกไปด้วยกันเพราะว่าผมดูแลเด็กๆได้
ส่วนมากจะไปกินข้าวกันนอกบ้านก็ต้องไปกับเขาตลอดทั้งที่ทหารอีกคนก็มีเราเลย
ได้ไปไหนมาไหนตลอดแต่ก็ไม่ค่อยจะคุยกันเท่าหรอกอีกอายุก็เท่ากันแค่มา
เป็นทหารก่อนผลัดเดียวพอวันจันทร์ผมก็กลับกทมส่งนายวันศุกร์ก็กล้บมา..ทำแบบ
นี้มาตลอดเลย..พอนานเข้าเราก็เริ่มสนิทและเขาก็ตื้อ..พอนานเข้าเราก็เริ่มที่จะคุยกันแล้วก็เริ่มที่จะรู้ว่า
ควรทำอะไรกันหลังเพราะงานดูเด็กมันละเอียดครับปิดเทอมก็ย้ายไปพักผ่อนกันที่บ้านยายที่ที่ทำให้เรา
ได้รู้จักกันมากขึ้นก็คุยกันแบบคนสนิทโดยไม่ได้คิดอะไรมาก
มายต่างคนก็ต่างมีแฟนกันหมดแล้วมีอยู่วันหนึ่งเขาได้รับโทรศัพท์จากทางแฟน
เขาซึ่งโทรมาบอกเลิกโดยไม่รู้สาเหตุอาจเป็นเพราะอยู่ห่างกันเกินไปก็เห็นเขา
บอกเสียใจนะแต่แป๊ปเดียวเขาก็ก็โทรคุยกับคนนู้นทีคนนี้ทีสบายใจพอเปิดเทอมเรา
ก็แยกย้ายกันผมก็ทำงานของผมเขาก็ทำงานของเขาเราห่างกันเพียงแค่ไม่กี่วันก็
ทำให้ผมรู้สึกขาดอะไรไปบางอย่างใจความรู้สึกของผมมันก็คงเป็นความรู้สึกที่
เราสนิทกันมากกว่าพอไม่ได้เจอกันก็เลยเหงานิดๆละมั้งพอสุดสัปดาห์ก็มาเจอกัน
ทำให้ผมรู้สึกดีใจแบบบอกไม่ถูกที่ได้เจอกันส่วนเขาเองก็บอกว่าเพื่อนทหารอีก
คนทำงานไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าผมเลยผมก็เลยบอกว่าเขาไม่ค่อยได้ออกงานกับเรา
บ่อยก็เข้าใจหน่อย ทำให้เขาไม่ค่อยชอบร่วมถึงตัวผมด้วยนิดๆแต่ก็เพื่อนกัน
ก็เอาเถอะพออยู่มาวันหนึ่งผมได้รับโทรศัพท์จากทางบ้านว่าแฟนผมโดนรถชนต้อง
รีบกลับไปดูแลเท่านั่นแหละ2-3วันแรกก็ไม่มีอะไรพอวันที่4ก็โทรมาคุยกับผม
ทำนองว่าคิดถึงพูดเมื่อกับกำลังจะบอกสารภาพรักในตัวผมประมาณนั้น
คือก่อนหน้านี้ผมก็แอบไปส่องเฟสเขาเห็นโพสว่ามีคนมาหาว่าเขาเป็นเกย์
ผมเลยแซวว่าถ้าเป็นจริงกูขอคนแรกนะเพราะคิดอยู่แล้วว่ามันไม่เป็นแน่นอนออกจะหน้าหม้อด้วยซ้ำไป)แต่กลับได้ฟังคำอธิบายว่าขอโทษนะที่ทำให้ผมไม่ชอบ
เรื่องต่างๆที่เขาพูดจาใส่ให้แล้วก็บอกว่าไม่มีเพื่อนคนไหนที่มาอยู่บ้านนี้
รู้ใจเขาเท่าผมยามทุกข์ผมก็อยู่ข้างๆเขาผมก็ไม่ได่คิดอะไรก็เลยตอบกลับไปว่า
เออเป็นไรมากเปล่าวะแกอ่ะแล้วผมก็ไม่ได้พูดอะไรเขาก็บอกว่าจะกลับมาวันไหนอะ
ผมก็บอกว่าไ
ม่รู้ดูอาการแฟนผมก่อนเพราะแฟนผมขายังเดินไม่ไหวเพราะเป็นแผลพอถึงในวันกลับ
ผมก็ขึ้นรถกลับขณะที่เล่นเฟสอยู่ก็มีข้อความในเฟสมาหาผมมาจากเขานั้น
แหละ.บอกว่าตะเองไปกดไลค์รูปให้เขายังอะไอ้เราก็นึกว่าเขาส่งผิดคนก็ไม่ได้
ตอบอะไรแต่ก็สงสัยเลยไปส่องเฟสมันดูอ้อ..ซักพักก็มีข้อความาอีกถึงไหนแล้วจ๊ะ
ที่รักผมก็ตอบไปว่าพึ่งออกมาได้หน่อยเด่วแล้วข้อความก็เงียบไป.
พอมาเจอกันเหตุมันก็ปกตินะแต่พออยู่ได้สักพักการถึงเนื้อถึงตัวเริ่มมีบ้าง
บ้างทีมันก็ทำให้รู้สึกได้ว่าเรากำลังจะมีใจให้กันก็มีมานั่งทำนองเบียดๆกัน
เล็กน้อยแล้วก็แกล้งเหมือนเอามือมาวางไว้ที่น่องแล้วก็ลูบแบบเอ็นดูเบาๆนาน
เขามันทำให้เรารู้สึกถึงกันได้ว่าอยู่ด้วยกันแล้วมันมีความสุขจริงๆนะจนบ้าง
ทีก็มีแบบงอลกันเล่นๆประมาณว่าทำงอลเหมือนเด็กๆแบบฮาๆกันบางครั้งก็แหย่กัน
ไปแหย่กันมาและแล้วก็มีอยู่วันหนึ่งที่ทำให้เรารู้ว่าเราชอบกันแน่ๆแต่ก็ยัง
ไม่มีใครเอ่ยปากบอกกันนอกจากทำให้รู้ว่าเราชอบกันเพียง2คนคือต่อหน้าคนอื่นก็
จะทำเป็นปกติอยู่แล้วผมเริ่มมากอดเขาแล้วเขาก็ยอมให้กอดต่อประมาณว่าอายๆนิด
แต่รู้สึกทำให้รู้ว่ามันอบอุ่นเอามากๆทำกับให้รู้สึกอยากกอดเขานานๆแต่ก็ไม่
กล้าทำมากกว่านี้กลัวจะมองหน้ากันไม่ไหวเพราะเราไม่ได้บอกว่าชอบกันต่างคน
ต่างเงียบต่อกันแต่ผมไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้แต่จะให้ผม
ทำอย่างไงดีผมไม่อยากเป็นเกย์เลยอีกอย่างผมก็มีครอบครัวแล้วด้วย...นี้คงอาจ
เป็นเพราะความใกล้ชิดกันจึงทำให้ความสัมพันธ์มันมากกว่าเพื่อนจริงๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น