เหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในโรงเรียนประจำแห่งหนึ่ง
ซึ่งเป็นโรงเรียนมัธยมชายล้วน ผมชื่อ พิเชษฐ์
เป็นนักเรียนใหม่ของโรงเรียนแห่งนี้เช่นกัน โรงเรียนนี้ตั้งอยู่ในปริมณฑลซึ่งสภาพแวดล้อมร่มรื่น
บรรยากาศดีน่าเรียนและพักผ่อนวันหยุด
วันนี้เป็นวันศุกร์สุดสัปดาห์ในตอนเช้าหลังตื่นนอนมาผมได้มารู้จักกับเพื่อขอยาสีฟัน’’คุณครับ…ผมขอยาสีฟันหน่อยครับ’’ ผมส่งยาสีฟันให้เขาไป เขาบอกว่าเดี๋ยวเขาจะเอามาคืนที่ห้อง ‘’ เออ..ไม่เป็นไรครับเลิกเรียนเดี๋ยวไปซื้อมาครับ…พรุ่งนี้เป็นวันหยุดแล้ว’’ จริงซิ ผมก็ลืมไป
พออาบน้ำแต่งตัวพวกเราก็จะไปที่ห้องอาหารเพื่อรับประทานอาหารเช้ากัน
ในโต๊ะของผมนั้นยังมีเก้าอี้เหลืออยู่ ยังไม่ทันหยุดคิด
ก็มีคนเดินเร่งรีบเข้ามานั่งลงแหมะผมไม่ค่อยพอใจนักจึงหันไปมองหน้าเจ้าคนนั้นปรากฏว่าเป็นเพื่อนคนที่ยืมสีฟันผมไปเมื่อตอนเช้านี่เอง
ความคิดวู่วามที่จะมีเรื่องเมื่อกี๊ก็ดับลงกลายมาเป็นความสงบทันที ‘’ ขอโทษครับ..ผมรีบไปหน่อย..ผมชื่อเรย์ครับ’’ ผมไม่ได้ถือโทษก็ยิ้มๆ พอได้เวลาเข้าห้องเรียน
นักเรียนก็ค่อยๆทยอยเข้าห้องไปบังเอิญอีกแล้วที่ผมต้องมานั่งคู่กับนายเรย์เข้าดูไปดูมาหน้าตาเขาก็จัดว่าหล่อพอสมควร
คิ้วเข้มปากสีชมพู จมูกโด่ง ความสูงก็ไล่เลี่ยกับผมสักประมาณ 170 ประมาณนี้แหละ เขาหันมาพอดีจังหวะที่ผมแอบมองเขาเข้า ‘’อ้าว…คุณคนเมื่อเช้านี้’’ ‘’ เออ…ครับ’’ ‘’ ผมยังไม่รู้จักชื่อคุณเลยฮะ’’ ‘’ อ๋อผมชื่อพิเชษฐ์เรียกเชษฐ์เฉยๆก็ได้’’ ในวันนั้นเพื่อนคนแรกที่ผมรู้จักคือนายเรย์คนนี้ พอเลิกเรียน
ตอนเย็นเราก็เดินกลับห้องพักที่หอด้วยกัน
นายเรย์ชวนผมไปที่ห้องของเขาภายในห้องของเขาจัดได้สวยงามและเป็นระเบียบผมได้เดินไปที่ระเบียบห้องพอมองออกไปก็พบกับวิวอันสวยงามมีต้นไม้เขียวขจีร่มรื่น
พอมองไปไกลๆเห็นภูเขาสูงตระหง่าเขียวเป็นวิวดีทีเดียว ‘’ห้องนายวิวดีนี่’’ ‘’ คืนนี้มานอนห้องเราไหมล่ะ’’ ผมตอบตกลงโดยไม่ขัดศรัธา’’ อ้าว…แล้วนายซื้อยาสีฟันยังล่ะ’’ ‘’ เออ..เกือบลืมไปช็อปกับเราหน่อยซิ’’ ‘’ ไปซิ…’’ ผมกับเรย์ไปเดินซื้อของใช้กันที่มินิมาร์ทซึ่งตั้งอยู่ในพื้นที่ของโรงเรียน
ผมกับเขาซื้อของติดไม้ติดมือมาเต็มไปหมดนอกจากยาสีฟันนั้น’’ เฮ้…ใกล้เวลาอาบน้ำแล้วนะ ไปกันเถอะ’’ ผมขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้านุ่งผ้าขนหนูถือขันกับอุปกรณ์อาบน้ำออก
แล้วเราก็เดินไปอาบน้ำที่ห้องน้ำรวมด้วยกัน วันนี้เหมือนเป็นวันแรกที่เรารู้จักกันแต่ความรู้สึกเหมือนกับว่าเราเป็นเพื่อนที่คบกันมาเวลานาน
ความรู้สึกนี้ทำให้ความสนิทสนมมีมากขึ้น ในห้องของเรย์คืนนี้อากาศค่อนข้างเย็น ‘’เอ้ารับไว้เชษฐ์
‘’ เขาโยนกระป๋องโค้กแคนมาให้ผม
พอผมเปิดแรงดันจากการโยนเมื่อครู่ก็ทำให้น้ำโค้กพุ่งกระจายเลอะเสื้อผ้าที่ผมสวมอยู่
‘’หว้า…หกหมดเลย…เรย์เดี๋ยวเราไปเปลี่ยนเสื้อก่อนนะ’’ นายเรย์รั้งมือผมไว้แล้วบอกว่า ‘’ไม่ต้องหรอก…ถอดเสื้อมาเอาเสื้อเราไปก่อนก็ได้ไม่ต้องกลับไปกลับมาให้วุ่นวาย’’ ‘’มา…มา ถอดออกมาดีๆ หรือจะมีน้ำตา’’ เขาพูดหยอกเล่น นายเรย์แหย่ผมเสร็จก็เดินไปหยิบเสื้อในตู้ออกมาให้ผม
พอถอดเสื้อออกขณะที่ผมกำลังจะสวมเสื้อ
นายเรย์ก็เดินอ้อมมาด้านหลังผมแล้วโอบกอดผมจากด้านหลัง
ผมรับรู้ความรู้สึกอันอบอุ่นนี้เป็นครั้งแรกจากผู้ชายด้วยกัน ‘’ เป็นไง…อุ่นขึ้นมั๊ย’’ ‘’ นายรู้ได้ไงว่าเราหนาวน่ะ’’ ผมย้อนถามดู ทั้งทีก็หนาวจริงๆ ‘’ ก็ดูผิวนายซิมองเห็นขนลุกไปหมดเลยไม่รู้อย่างอื่นลุกหรือปล่าว’’ผมชักเขินๆ
เมื่อเจอคำถามแบบนี้ ผมจึงหันมาหาเรย์เขาผลักผมลงบนเตียงนอนพอดี
ผมนอนนิ่งดูว่าเขาจะทำอะไรต่อ เรย์เดินไปปิดไฟแล้วเดินมาหาผมที่เตียง
เขามาล้มตัวลงนอนข้างๆผมแล้วถามผมว่า ‘’ นายเคยชักว่าวรึปล่าววะเชษฐ์’’ ผมเขินไม่กล้าตอบได้แต่อ้ำอึ้งจู่ๆ
นายเรย์ก็เอามือมาลูบไล้ที่หน้าท้องของผมความรู้สึกจั๊กจี้แบบเสียวๆ ก็มาเยือน
ผมหันไปมองหน้าเรย์ เห็นเขาหลับตาพลิ้วแล้วยิ้มนิดๆ
เหมือนกับอยู่ในวังวนแห่งความสุข ผมหลับตาลงแล้วค่อยๆ เอามือขวามาจับมือของเรย์ทำให้มือของเรย์ที่ลูบไล้หน้าท้องผมอยู่หยุดชะงัก
ผมจับมือนายเรย์มาวางไว้ที่ท่อนเนื้อของผม
จากนั้นนายเรย์ก็เริ่มขย้ำก้อนเนื้อนั้นเบาๆ
ที่อยู่ภายในกางเกงนอนที่ไม่มีกางเกงใน เขาค่อยๆรูดท่อนเนื้อของผมอย่างช้าๆ
ผมหันมาเจอนายเรย์แล้วก็เข้าจู่โจมด้วยปาก ทั้งที่ใจนั้นเต้นโครมคราม
เราจูบกันอย่างเมามันนายเรย์ไม่รอช้า ลงมาทับร่างผมแน่นเราก็ยังจูบกันอยู่
จากนั้นนายเรย์ก็ถอดปากออก เขาไซร้ผมพรางถอดกางเกงผมออก
ผมก็ไม่รอช้าถอดของเรย์ออกเช่นกัน เขาเริ่มปฏิบัติการกับหัวนมของผมอย่างสุดยอด
เขาไซร้มาจนถึงหน้าท้องเรื่อยๆ จนถึงจุดศูนย์กลางซึ่งมันแข็งตัวรออยู่แล้ว
นายเรย์คว้ามันมาเหมือนไส้กรอกขนาดใหญ่จับได้ก็ดูดควับจนไส้กรอกหายไปทั้งแท่งด้วยความรู้สึกร่วมทำให้ผมต้องแอ่นตัวรับการเข้าออกของปาก
ด้วยความสะท้านทั้งหมด….ผมทนไม่ไหวแล้ว ‘’ โอ๊ว …เรย์ใกล้แล้วเรย์’’ ผมไม่รอช้าพุ่งใส่ปากของเรย์ซึ่งกำลังคาท่อนเนื้อของผมอยู่
นายเรย์จัดการกินน้ำจนหมดเกลี้ยงเอามาบ้วนลงในถังขยะ ‘’ เป็นไงเพื่อน…ชอบมั๊ย’’ ‘’ ก็ดีว่ะ...’’ ผมตอบแบบหัวนๆและอายๆ ‘’ วันหลังเอาใหม่…วันนี้นอนเถอะ’’ เรานอนกอดกันท่ามกลางความหนาวทั้งคืน จนยามเช้ามาถึงผมรู้สึกว่าผมนอนอยู่บนเตียงคนเดียวเพราะหันมาไม่พบนายเรย์เสียแล้ว
พอผมลุกขึ้นจากเตียงก็พบนายเรย์นอนคว่ำอยู่กับพื้นห้อง
ไม่ใส่เสื้อมีแต่กางเกงนอนตัวเดียว ‘’ เฮ้ย…ตื่นซิวะจะนอนไปถึงไหน’’ ผมเรียกพร้อมกับจับเจ้าเรย์ขี้เซาหงายขึ้นมา
หนอยมันดันฉุดตัวผมให้ลงไปหาอีก ‘’จะนอนไปถึงไหนเรย์’’ พูดจบผมก็ใช้มือจับเจ้าอาวุธของเขาขึ้นลงและเร่งความเร็วมากขึ้นนายเรย์ครางออกมาเบาๆ
อา…เรย์มีปฏิกิริยาตอบโต้เข้ามาแล้ว ‘’เร็วๆ หน่อยซิ’’ ผมรู้แล้วว่าเขาใกล้ถึงจุดสุดยอด ผมจึงรีบเร่งมือเร็วๆ….ทันใดนั้นน้ำก็พุ่งกระจายออกมาเลอะที่หน้าอกท้องน้อยและท่อนเนื้อนั้นเรย์ลืมตาขึ้นแล้วถามผมว่า
‘’นายกล้ากินหรือปล่าว’’ ไม่กล้าหรอก รอเดี๋ยวนะจะเอาทิชชูมาให้’’ เช้าวันเสาร์ผ่านไป เย็นวันเสาร์เข้ามาแทนที่
บรรยากาศสุดยอดเหมือนเดิม คราวนี้ผมชวนเรย์มานอนที่ห้องของผมบ้าง
ผมปิดไฟเตรียมจะเข้านอนแล้วแต่เรย์หันมากระซิบว่าวันนี้เขาขอนะ
แล้วเขาก็ระดมจูบผมอย่างเมามัน
เป็นครั้งแรกที่เรย์ขอร้องผมไม่เคยใช้ปากกับใครมาก่อน จึงค่อยๆถอดกางเกงของเรย์ออก
แหมเจ้าน้องชายของเรย์ก็ผงาดรออยู่แล้ว ผมจึงคว้าลำเอาไว้ให้มั่น
แล้วค่อยๆจัดการกับมัน ค่อยๆขึ้นๆลงๆ จนทำให้เรย์ครางออกมาเบาๆ เรย์เริ่มเอามือสองข้างกดหัวผมโยกขึ้นลงตามจังหวะ
ผมเมื่อยปากมากเพราะเพิ่งเคยทำ จึงเอามันออกมา ‘’รังเกียจหรือ’’ เรย์ถาม ‘’ เปล่า….มันเมื่อย’’ เรย์เห็นผมเมื่อยเลยลุกขึ้นจากเตียงแล้วยืนให้ผมนั่งคุกเข่า
แล้วเขาก็จับมันยัดเข้ามาเต็มที่ได้พอดีกับปากผม แล้วเขาก็จับหัวผมไว้
เริ่มโยกเข้าออกพร้อมกับครางแบบมีความสุขจนจังหวะเริ่มถี่ขึ้นๆ
จนผมรู้สึกว่ามีน้ำอุ่นๆ อยู่เต็มปากผมผมรีบบ้วนทิ้งถังขยะไป ‘’ ทำไมจะเสร็จแล้วไม่บอกว่ะ’’ ‘’ ก็มันเสียวจนพูดไม่ออกซิ
โทษที’’ ‘’งั้นคืนนี้เราจะทำโทษนายที่แกล้งเรา’’ ว่าแล้วผมก็จับตัวเรย์ให้นอนคว่ำลงแล้วใช้ถุงยางที่แอบซื้อมาสวมแล้วค่อยๆ
จับท่อนเนื้อยัดเข้าทิ่มแทงลงไปในลำตัวของเรย์ ‘’ โอ้ย…นายทำอะไรของนายน่ะ’’ ‘’ ใจเย็นๆนะเดี๋ยวก็มันเอง’’ ‘’ อ๊าส…เจ็บ เบาๆ หน่อยเชษฐ์’’ คืนนั้นเราสองคนเหนื่อยอ่อนกันตามๆกัน
และก็แอบทำอะไรกันแบบนี้บ่อยๆ และยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันจนเรียนจบ
เรายังคงติดต่อกัน เพราะมิตรภาพของเพื่อนไม่เคยลืมเลือนไปจากใจของเราเลย….
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น