วันอังคารที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2557

Good Friend Good Love

เหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในโรงเรียนประจำแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นโรงเรียนมัธยมชายล้วน ผมชื่อ พิเชษฐ์ เป็นนักเรียนใหม่ของโรงเรียนแห่งนี้เช่นกัน โรงเรียนนี้ตั้งอยู่ในปริมณฑลซึ่งสภาพแวดล้อมร่มรื่น บรรยากาศดีน่าเรียนและพักผ่อนวันหยุด วันนี้เป็นวันศุกร์สุดสัปดาห์ในตอนเช้าหลังตื่นนอนมาผมได้มารู้จักกับเพื่อขอยาสีฟัน’’คุณครับผมขอยาสีฟันหน่อยครับ’’ ผมส่งยาสีฟันให้เขาไป เขาบอกว่าเดี๋ยวเขาจะเอามาคืนที่ห้อง ‘’ เออ..ไม่เป็นไรครับเลิกเรียนเดี๋ยวไปซื้อมาครับพรุ่งนี้เป็นวันหยุดแล้ว’’ จริงซิ ผมก็ลืมไป พออาบน้ำแต่งตัวพวกเราก็จะไปที่ห้องอาหารเพื่อรับประทานอาหารเช้ากัน ในโต๊ะของผมนั้นยังมีเก้าอี้เหลืออยู่ ยังไม่ทันหยุดคิด ก็มีคนเดินเร่งรีบเข้ามานั่งลงแหมะผมไม่ค่อยพอใจนักจึงหันไปมองหน้าเจ้าคนนั้นปรากฏว่าเป็นเพื่อนคนที่ยืมสีฟันผมไปเมื่อตอนเช้านี่เอง ความคิดวู่วามที่จะมีเรื่องเมื่อกี๊ก็ดับลงกลายมาเป็นความสงบทันที ‘’ ขอโทษครับ..ผมรีบไปหน่อย..ผมชื่อเรย์ครับ’’ ผมไม่ได้ถือโทษก็ยิ้มๆ พอได้เวลาเข้าห้องเรียน นักเรียนก็ค่อยๆทยอยเข้าห้องไปบังเอิญอีกแล้วที่ผมต้องมานั่งคู่กับนายเรย์เข้าดูไปดูมาหน้าตาเขาก็จัดว่าหล่อพอสมควร คิ้วเข้มปากสีชมพู จมูกโด่ง ความสูงก็ไล่เลี่ยกับผมสักประมาณ 170 ประมาณนี้แหละ เขาหันมาพอดีจังหวะที่ผมแอบมองเขาเข้า ‘’อ้าวคุณคนเมื่อเช้านี้’’ ‘’ เออครับ’’ ‘’ ผมยังไม่รู้จักชื่อคุณเลยฮะ’’ ‘’ อ๋อผมชื่อพิเชษฐ์เรียกเชษฐ์เฉยๆก็ได้’’ ในวันนั้นเพื่อนคนแรกที่ผมรู้จักคือนายเรย์คนนี้ พอเลิกเรียน ตอนเย็นเราก็เดินกลับห้องพักที่หอด้วยกัน นายเรย์ชวนผมไปที่ห้องของเขาภายในห้องของเขาจัดได้สวยงามและเป็นระเบียบผมได้เดินไปที่ระเบียบห้องพอมองออกไปก็พบกับวิวอันสวยงามมีต้นไม้เขียวขจีร่มรื่น พอมองไปไกลๆเห็นภูเขาสูงตระหง่าเขียวเป็นวิวดีทีเดียว ‘’ห้องนายวิวดีนี่’’ ‘’ คืนนี้มานอนห้องเราไหมล่ะ’’ ผมตอบตกลงโดยไม่ขัดศรัธา’’ อ้าวแล้วนายซื้อยาสีฟันยังล่ะ’’ ‘’ เออ..เกือบลืมไปช็อปกับเราหน่อยซิ’’ ‘’ ไปซิ…’’ ผมกับเรย์ไปเดินซื้อของใช้กันที่มินิมาร์ทซึ่งตั้งอยู่ในพื้นที่ของโรงเรียน ผมกับเขาซื้อของติดไม้ติดมือมาเต็มไปหมดนอกจากยาสีฟันนั้น’’ เฮ้ใกล้เวลาอาบน้ำแล้วนะ ไปกันเถอะ’’ ผมขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้านุ่งผ้าขนหนูถือขันกับอุปกรณ์อาบน้ำออก แล้วเราก็เดินไปอาบน้ำที่ห้องน้ำรวมด้วยกัน วันนี้เหมือนเป็นวันแรกที่เรารู้จักกันแต่ความรู้สึกเหมือนกับว่าเราเป็นเพื่อนที่คบกันมาเวลานาน ความรู้สึกนี้ทำให้ความสนิทสนมมีมากขึ้น ในห้องของเรย์คืนนี้อากาศค่อนข้างเย็น ‘’เอ้ารับไว้เชษฐ์ ‘’ เขาโยนกระป๋องโค้กแคนมาให้ผม พอผมเปิดแรงดันจากการโยนเมื่อครู่ก็ทำให้น้ำโค้กพุ่งกระจายเลอะเสื้อผ้าที่ผมสวมอยู่ ‘’หว้าหกหมดเลยเรย์เดี๋ยวเราไปเปลี่ยนเสื้อก่อนนะ’’ นายเรย์รั้งมือผมไว้แล้วบอกว่า ‘’ไม่ต้องหรอกถอดเสื้อมาเอาเสื้อเราไปก่อนก็ได้ไม่ต้องกลับไปกลับมาให้วุ่นวาย’’ ‘’มามา ถอดออกมาดีๆ หรือจะมีน้ำตา’’ เขาพูดหยอกเล่น นายเรย์แหย่ผมเสร็จก็เดินไปหยิบเสื้อในตู้ออกมาให้ผม พอถอดเสื้อออกขณะที่ผมกำลังจะสวมเสื้อ นายเรย์ก็เดินอ้อมมาด้านหลังผมแล้วโอบกอดผมจากด้านหลัง ผมรับรู้ความรู้สึกอันอบอุ่นนี้เป็นครั้งแรกจากผู้ชายด้วยกัน ‘’ เป็นไงอุ่นขึ้นมั๊ย’’ ‘’ นายรู้ได้ไงว่าเราหนาวน่ะ’’ ผมย้อนถามดู ทั้งทีก็หนาวจริงๆ ‘’ ก็ดูผิวนายซิมองเห็นขนลุกไปหมดเลยไม่รู้อย่างอื่นลุกหรือปล่าว’’ผมชักเขินๆ เมื่อเจอคำถามแบบนี้ ผมจึงหันมาหาเรย์เขาผลักผมลงบนเตียงนอนพอดี ผมนอนนิ่งดูว่าเขาจะทำอะไรต่อ เรย์เดินไปปิดไฟแล้วเดินมาหาผมที่เตียง เขามาล้มตัวลงนอนข้างๆผมแล้วถามผมว่า ‘’ นายเคยชักว่าวรึปล่าววะเชษฐ์’’ ผมเขินไม่กล้าตอบได้แต่อ้ำอึ้งจู่ๆ นายเรย์ก็เอามือมาลูบไล้ที่หน้าท้องของผมความรู้สึกจั๊กจี้แบบเสียวๆ ก็มาเยือน ผมหันไปมองหน้าเรย์ เห็นเขาหลับตาพลิ้วแล้วยิ้มนิดๆ เหมือนกับอยู่ในวังวนแห่งความสุข ผมหลับตาลงแล้วค่อยๆ เอามือขวามาจับมือของเรย์ทำให้มือของเรย์ที่ลูบไล้หน้าท้องผมอยู่หยุดชะงัก ผมจับมือนายเรย์มาวางไว้ที่ท่อนเนื้อของผม จากนั้นนายเรย์ก็เริ่มขย้ำก้อนเนื้อนั้นเบาๆ ที่อยู่ภายในกางเกงนอนที่ไม่มีกางเกงใน เขาค่อยๆรูดท่อนเนื้อของผมอย่างช้าๆ ผมหันมาเจอนายเรย์แล้วก็เข้าจู่โจมด้วยปาก ทั้งที่ใจนั้นเต้นโครมคราม เราจูบกันอย่างเมามันนายเรย์ไม่รอช้า ลงมาทับร่างผมแน่นเราก็ยังจูบกันอยู่ จากนั้นนายเรย์ก็ถอดปากออก เขาไซร้ผมพรางถอดกางเกงผมออก ผมก็ไม่รอช้าถอดของเรย์ออกเช่นกัน เขาเริ่มปฏิบัติการกับหัวนมของผมอย่างสุดยอด เขาไซร้มาจนถึงหน้าท้องเรื่อยๆ จนถึงจุดศูนย์กลางซึ่งมันแข็งตัวรออยู่แล้ว นายเรย์คว้ามันมาเหมือนไส้กรอกขนาดใหญ่จับได้ก็ดูดควับจนไส้กรอกหายไปทั้งแท่งด้วยความรู้สึกร่วมทำให้ผมต้องแอ่นตัวรับการเข้าออกของปาก ด้วยความสะท้านทั้งหมด….ผมทนไม่ไหวแล้ว ‘’ โอ๊ว เรย์ใกล้แล้วเรย์’’ ผมไม่รอช้าพุ่งใส่ปากของเรย์ซึ่งกำลังคาท่อนเนื้อของผมอยู่ นายเรย์จัดการกินน้ำจนหมดเกลี้ยงเอามาบ้วนลงในถังขยะ ‘’ เป็นไงเพื่อนชอบมั๊ย’’ ‘’ ก็ดีว่ะ...’’ ผมตอบแบบหัวนๆและอายๆ ‘’ วันหลังเอาใหม่วันนี้นอนเถอะ’’ เรานอนกอดกันท่ามกลางความหนาวทั้งคืน จนยามเช้ามาถึงผมรู้สึกว่าผมนอนอยู่บนเตียงคนเดียวเพราะหันมาไม่พบนายเรย์เสียแล้ว พอผมลุกขึ้นจากเตียงก็พบนายเรย์นอนคว่ำอยู่กับพื้นห้อง ไม่ใส่เสื้อมีแต่กางเกงนอนตัวเดียว ‘’ เฮ้ยตื่นซิวะจะนอนไปถึงไหน’’ ผมเรียกพร้อมกับจับเจ้าเรย์ขี้เซาหงายขึ้นมา หนอยมันดันฉุดตัวผมให้ลงไปหาอีก ‘’จะนอนไปถึงไหนเรย์’’ พูดจบผมก็ใช้มือจับเจ้าอาวุธของเขาขึ้นลงและเร่งความเร็วมากขึ้นนายเรย์ครางออกมาเบาๆ อาเรย์มีปฏิกิริยาตอบโต้เข้ามาแล้ว ‘’เร็วๆ หน่อยซิ’’ ผมรู้แล้วว่าเขาใกล้ถึงจุดสุดยอด ผมจึงรีบเร่งมือเร็วๆ….ทันใดนั้นน้ำก็พุ่งกระจายออกมาเลอะที่หน้าอกท้องน้อยและท่อนเนื้อนั้นเรย์ลืมตาขึ้นแล้วถามผมว่า ‘’นายกล้ากินหรือปล่าว’’ ไม่กล้าหรอก รอเดี๋ยวนะจะเอาทิชชูมาให้’’ เช้าวันเสาร์ผ่านไป เย็นวันเสาร์เข้ามาแทนที่ บรรยากาศสุดยอดเหมือนเดิม คราวนี้ผมชวนเรย์มานอนที่ห้องของผมบ้าง ผมปิดไฟเตรียมจะเข้านอนแล้วแต่เรย์หันมากระซิบว่าวันนี้เขาขอนะ แล้วเขาก็ระดมจูบผมอย่างเมามัน เป็นครั้งแรกที่เรย์ขอร้องผมไม่เคยใช้ปากกับใครมาก่อน จึงค่อยๆถอดกางเกงของเรย์ออก แหมเจ้าน้องชายของเรย์ก็ผงาดรออยู่แล้ว ผมจึงคว้าลำเอาไว้ให้มั่น แล้วค่อยๆจัดการกับมัน ค่อยๆขึ้นๆลงๆ จนทำให้เรย์ครางออกมาเบาๆ เรย์เริ่มเอามือสองข้างกดหัวผมโยกขึ้นลงตามจังหวะ ผมเมื่อยปากมากเพราะเพิ่งเคยทำ จึงเอามันออกมา ‘’รังเกียจหรือ’’ เรย์ถาม ‘’ เปล่า….มันเมื่อย’’ เรย์เห็นผมเมื่อยเลยลุกขึ้นจากเตียงแล้วยืนให้ผมนั่งคุกเข่า แล้วเขาก็จับมันยัดเข้ามาเต็มที่ได้พอดีกับปากผม แล้วเขาก็จับหัวผมไว้ เริ่มโยกเข้าออกพร้อมกับครางแบบมีความสุขจนจังหวะเริ่มถี่ขึ้นๆ จนผมรู้สึกว่ามีน้ำอุ่นๆ อยู่เต็มปากผมผมรีบบ้วนทิ้งถังขยะไป ‘’ ทำไมจะเสร็จแล้วไม่บอกว่ะ’’ ‘’ ก็มันเสียวจนพูดไม่ออกซิ โทษที’’ ‘’งั้นคืนนี้เราจะทำโทษนายที่แกล้งเรา’’ ว่าแล้วผมก็จับตัวเรย์ให้นอนคว่ำลงแล้วใช้ถุงยางที่แอบซื้อมาสวมแล้วค่อยๆ จับท่อนเนื้อยัดเข้าทิ่มแทงลงไปในลำตัวของเรย์ ‘’ โอ้ยนายทำอะไรของนายน่ะ’’ ‘’ ใจเย็นๆนะเดี๋ยวก็มันเอง’’ ‘’ อ๊าสเจ็บ เบาๆ หน่อยเชษฐ์’’ คืนนั้นเราสองคนเหนื่อยอ่อนกันตามๆกัน และก็แอบทำอะไรกันแบบนี้บ่อยๆ และยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันจนเรียนจบ เรายังคงติดต่อกัน เพราะมิตรภาพของเพื่อนไม่เคยลืมเลือนไปจากใจของเราเลย….

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น