วันจันทร์ที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2557
คุณลุงที่รัก
ผมเป็นเด็กกรุงเทพมาตั้งแต่กำเนิดตั้งแต่จำความได้ผมไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากพ่อแม่แม่บอกผมว่าพ่อมีงานยุ่งยากผมไม่เชื่อว่าพ่อจะมีงานยุ่งจริง
ทุกครั้งที่พ่อกลับบ้านไม่5ทุ่มก็2ยามกลับมาในสภาพที่เดินโซเซร้องเพลงเอะอะโวยวายแสดงท่าทีที่ไม่ควรทำ
ครับพ่อของผมเมาทุกวันนี่เป็นเหตุผลหนึ่งที่ผมไม่เชื่อแม่ระหว่างผมกับพ่อจะเห็นกันก็เสาร์อาทิตย์นั่นแหละซึ่งวันธรรมดากว่าพ่อจะกลับผมก็นอนหลับไปตามประสาเด็กเมื่อถึงเสาร์อาทิตย์แทนที่จะมีความสุขบ้างกลับกลายเป็นเรื่องที่น่าเบื่อหน่ายเพราะพ่อมักหาเรื่องทะเลาะกับแม่เรื่องเงินทองนั่นแหละพ่อเป็นคนเจ้าอารมณ์โมโหร้ายไม่มีเหตุผลและมีงานทำไม่เป็นหลักแหล่งฐานะทางบ้านไม่ค่อยดีอยู่แล้วก็ยิ่งแย่ลงไปที่อยู่ได้ทุกวันนี้ก็เพราะแม่เป็นคนขยันเอาการเอางานทุกอย่างรับจ้างบ้างขายผักบ้างช่วงวัยเด็กที่ผมฝันไปตามประสาเด็กอยากมีของเล่นเหมือนเด็กข้างๆบ้านและอยากให้พ่อพาไปเที่ยวซึ่งทุกอย่างที่ผมฝันมันก็เป็นแค่ความฝันจริงๆแต่จะพูดจาให้ชื่นใจนั้นไม่เคยมมีมีแต่ดุด่าว่าตีใช้งานอย่างไม่ว่างเว้นผมพูดคุยอะไรบ้างก็หาว่าเถียงผมอิจฉาเด็กข้างบ้านมากที่เขามีบ้านช่องใหญ่ใตมีของเล่นมากมายพ่อแม่ไม่เคยทะเลาะกันและพ่อแม่ที่กลับตรงเวลาว่างๆยังพาครอบครัวไปเที่ยวอีกด้วยก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าชาติก่อนได้ทำเวรกรรมอะไรเอาไว้ชาตินี้ถึงมีพ่อที่ไม่เข้าใจลูกไม่ให้ความอบอุ่นครอบครัวทำไมผมเลือกเกิดไม่ได้ถ้าเลือกเกิดได้จริงผมขอแค่ครึ่งเดียวของเด็กข้างบ้านก็พอแล้วไม่ต้องมีบ้านใหญ่โตหรอกของเล่นไม่มีก็ได้เรื่องเที่ยวก็ไม่สำคัญคือผมอยากได้ความอบอุ่นจากพ่อความอบอุ่นเท่านั้นที่ผมต้องการวันเวลาสอนให้ผมเติบโตแต่ก็เจริญวัยขึ้นท่ามกลางความรังเกียจของเพื่อนฝูงพวกเขาพากันล้อ’’ไอ้ลูกขี้เมา’’ไม่มีใครอยากจะเล่นกับผมยิ่งโตยิ่งอายมันทำให้ผมเกลียดพ่อยิ่งขึ้นและนี่อาจเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ผมชอบพ่อของเด็กข้างบ้านคนนั้นเขาชื่อ’’ดา’’ ปกติผมจะเรียกว่าน้าดาก็น้าดานี่แหละที่ทำให้ผมได้รู้ซึ้งถึงความต้องการที่แท้จริงของตัวเอง
ตอนนั้นผมอายุ 14 ปีสำเร็จความใคร่ที่ไรต้องนึกถึงน้าดาด้วยเขาเป็นคนหล่ออย่างคมเข้มผิวออกจะคล้ำเสียนิดหน่อยตอนแรกๆผมก็รู้สึกงงอยู่เช่นกันว่าทำไมถึงไปรักผู้ชายเมื่อสำเร็จความใคร่บ่อยๆขึ้นผมก็ยังหาคำตอบไม่ได้อยู่ดีจนปล่อยเลยเถิดอยากจะมีอะไรกับน้าดาอยากได้ความอบอุ่นจากเขาแต่ทั้งหมดก็ทำอะไรไม่ได้ด้วยเพราะกลัวว่าเรื่องจะถึงหูพ่อหูแม่
แต่ถ้าเกิดน้าดาไม่เล่นด้วยก็คงต้องซวยชนิดที่เรียกว่าซุปเปอร์ซวยนั่นแหละอายุครบ 17ปีผมก็ย้ายไปอยู่บ้านญาติเหตุที่ย้ายเพราะทนอับอายเรื่องพ่อขี้เมาไม่ไหวและที่บ้านญาตินี่แหละผู้ชายอีกคนหนึ่งจะผ่านเข้ามาในชีวิตของผมเขาชื่อลุงแก้วอายุ35ปี ผิวสีแทน
ล่ำ สูงสมาร์ททีเดียว
ลุงแก้วเป็นเพื่อนกับญาติของผมซึ่งเขาจะแวะมาเยี่ยมที่บ้านเสมอและมีอยู่วันหนี่งที่ลุงแก้วมาเยี่ยมเพื่อนเขาอีกตามเคยบังเอิญที่ญาติของผมทั้งสองคนติดธุระที่เชียงใหม่ลุงแก้วถามว่าอีกหลายวันไหมที่เขาจะกลับมาผมบอกว่าคงหลายวัน
แล้วผมก็เข้าไปยกน้ำให้ลุงแก้วเขาเลยชวนผมนั่งคุยด้วยผมดีใจมากเมื่อลุงแก้วอนุญาตให้เรียกเขาว่าพ่อ
ซึ่งตอนนั้นผมเล่าเรื่องเกี่ยวกับพ่อให้ลุงแก้วฟังแล้วน้ำตาเอ่อไหลออกมา
ลุงแก้วบอกว่าเขาเองก็เคยมีลูกแต่ลูกลุงแก้วเสียชีวิตเพราะไปเที่ยวน้ำตก
ลุงแก้วยังบอกต่ออีกว่าเวลาที่เห็นเด็กผู้ชายอายุไล่เลี่ยหรือรูปร่างที่ใกล้เคียงกับลูกของเขาลุงแก้วมักจะนึกขึ้นว่าเป็นลูกของตนเองอยู่เสมอ
และอีกช่วงหนึ่งของการพูดคุย
ลุงแก้วถามผมว่าอาทิตย์หน้าผมว่างหรือปล่าวถ้าว่างเขาจะพาไปเที่ยวผมตอบบอกว่าว่างท่าทางลุงแก้วดีใจไม่น้อยก่อนบอกเวลานัดหมายเรื่องไปเที่ยวด้วยกันแล้วเย็นวันศุกร์ก็มาถึงผมเฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ
ลุงแก้วขับรถมารับ้ผมที่ใต้สะพานลอยแห่งหนึ่งตลอดเวลาที่นั่งรถด้วยกันมา
ลุงแก้วคุยถึงเรื่องต่างๆ มากมายล้วนแต่ทำให้ผมเพลิดเพลิน
และมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก คล้ายกับว่าลุงแก้วคือพ่อของผมจริงๆ
พ่อที่ให้ความอบอุ่นอย่างแปลกประหลาดพอไปถึงที่พักซึ่งเป็นบ้านชั้นเดียวค่อนข้างเล็กมีห้องนอนสองห้องและอีกสองห้องน้ำกับอีกหนึ่งห้องครัว
ลุงแก้วบอกว่าเป็นบ้านพักของเพื่อนที่อยู่กรุงเทพหลังจากที่ทานข้าวที่ข้างบ้านพักเสร็จ
ลุงก็ชวนผมลงไปเล่นน้ำ ระหว่างที่กำลังว่ายน้ำกันอยู่นั้น ลุงแก้วถามว่าเคยผ่านผู้หญิงมาก่อนหรือปล่าวผมบอกว่าไม่เคย
ลุงแก้วอมยิ้มก่อนที่จะเล่าเรื่องของเขาซึ่งทำให้ผมรู้ว่าลุงแก้วแยกทางกับเมียมานานแล้ว
เมื่อเขาเล่าถึงตรงนี้แล้วรู้สึกว่าเขากำลังมีอารมณ์โดยบอกให้ผมช่วยใช้มือให้
ตอนแรกผมไม่กล้าลุงจึงดึงมือผมมือไปกำของเขาไว้แน่น
เป็นครั้งแรกที่ผมได้จับของผู้ชายที่ไม่ใช่ของตัวเองมันทั้งใหญ่และยาวเมื่ออยู่ใต้น้ำ
ลุงแก้วบอกให้ผมรีบปล่อยว่าวแถมยังถามอีกว่าทำเป็นหรือปล่าวผมบอกว่าทำเป็นเพราะเคยทำให้ตัวเองมาตัง้แต่เด็กๆแล้วประมาณ10นาทีที่ผมต้องทำอย่างนั้นให้กับลุงผมซอยอย่างถี่ยิบ
จนรู้สึกว่าลุงเริ่มเกร็งและหายใจแรงขึ้น
ภาษาอะไรต่อมิอะไรก็หลุดออกจากปากของลุงในที่สุดก็เสร็จสิ้นลุงบอกว่าตัวของเขาเบามากขณะที่ผมรู้สึกหนาวก่อนบอกให้ลุงขึ้นจากน้ำลุงไม่ขัดข้องอะไรผม
เราต่างมาอาบน้ำจืดผมขอเข้าไปอาบน้ำกับที่ลุงด้วยซึ่งลุงก็ไม่ว่าอะไรในห้องน้ำมีแต่ร่างเปล่าเปลือยของเราสองคน
ผมถูหลังให้ลุงและเห็นของลุงอย่างเต็มตา
มันเป็นเห็ดโค่นแท่งยักษ์ทีเดียวด้านปลายสุดเป็นสีชมพูออกจะแดงนิดๆ ผมกะด้วยสายตา
มันยาวประมาณ 7 นิ้วส่วนความกว้างผมกะไม่ถูกแต่รู้สึกมันจะใหญ่กว่าของผม
นานทีเดียวที่ผมจ้องมองอยู่ ลุงแก้วถามว่า
ชอบมันไหมผมตอบตามตรงว่าชอบครับและไม่เคยเห็นใหญ่ขนาดนี้มาก่อนผมรู้สึกว่าแผ่นหลังของลุงที่ผมถูอยู่นั้นมันนุ่มมือพอถูได้เต็มที่ผมก็ใช้ฝักบัวฉีดใส่หลังปล่อยให้น้ำไล่สบู่ไหลไปตามตัวไปจนถึงพื้นก่อนที่ผมจะถามลุงขึ้นอีกครั้งว่า
เมียของลุงแยกกันแล้วไปอยู่ที่ไหนเสียล่ะ
นานทีเดียวกว่าลุงจะบอกซึ่งที่จริงเขาก็ไม่อยากเล่าเท่าไหร่
แต่เห็นว่าผมเป็นเด็กดีเขาจึงเล่าให้ฟังสมัยที่ยังเป็นหนุ่มๆลุงเคยอยู่หอพักมีหนุ่มรุ่นน้องคอยให้เงินใช้อยู่เสมอ
แต่ก็ไม่ได้ให้ฟรีๆ ก็เพราะว่าลุงต้องปรนเปรอความสุขให้เขาจนติดมาเป็นนิสัย เพราะจะรอเงินทางบ้านส่งมาให้นั้นเห็นจะไม่ไหวอีกข้อหนึ่งที่ผมถามในเมื่อลุงชอบผู้ชายแต่ทำไมถึงไปแต่งงานกับผู้หญิง
เพราะผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายใช้การคลุมถุงชนนะสิ
ลุงบอกอย่างนี้แล้วมีความสุขหรือปล่าวผมถามต่อมันก็มีความสุขอยู่บ้างเหมือนกันเพราะยามที่หลับนอนกับเมีย
เราก็พยายามนึกถึงแต่ผู้ชายจนเวลาผ่านไปเรื่อยๆมีลูกด้วยกันลูกที่ตายไปแล้วนั่นแหละมันอาจจะเป็นโชคร้ายหรือโชคดีก็ได้ลุงไม่แน่ใจ
ในเมื่อเมียของลุงหนีไปตามผู้ชาย
เหตุที่หนีลุงพอจะรู้ว่าชู้คนนั้นมันรวยมีที่ดินหลายร้อยไร่และธุรกิจอื่นๆอีกมากมายเมียของลุงมันโลภมากลุงเข้าใจว่าที่ดินกับทองเมียของลุงก็ต้องเลือกทองนั่นแหละ
นับตั้งแต่นั้นมาลุงก็ไม่เคยพบหน้าเมียของลุงอีกเลยลุงเลยใช้ชีวิตอย่างหาผู้ชายเป็นที่พึ่งจนมาพบผมทีแรกลุงคิดว่าจะคบแบบพ่อกับลูกแต่ก็อดใจไม่ไหวเพราะหุ่นของผมมันยั่วยวนดีเหลือเกิน
ผมถามว่าลุงเป็นเกย์ใช่ไหมลุงบอกว่าอย่าใช้คำว่าเกย์เลยใช้คำว่าชายชอบชายดีกว่าหลังจากที่ถูหลังของลุงให้อยู่นานผมเห็นว่าตักของลุงน่านั่งผมเลยไปนั่งตักลุง
แล้วลุงก็ขอข้างหลังผมผมบอกลุงว่าผมไม่เคยไม่เห็นจะเป็นไรลุงสอนให้ผมรู้สึกว่าขณะที่นั่งอยู่นั่นของของลุงโด่เต็มที่ลุงบอกว่าผมไม่ต้องทำอะไรลุงจะทำให้เองลุงเริ่มเหยียดขาออกจนตรงในทางนั่งทั้งสองข้างอ้าออก
ลุงบอกให้ผมนั่งยองๆโดยใช้ขาทั้งสองข้างห่างๆกันแล้วลุงก็หันมาจับก้นผมไปจ่อกับเห็ดโค่นของลุงสอดเข้าไปอย่างช้าๆผมรู้สึกเจ็บจึงบอกให้ลุงหยุดก่อนซึ่งเขาก็หยุดแล้วออกไปจากห้องน้ำกลับเข้ามาใหม่พร้อมกับกระปุกน้ำมันใส่ผม
ลุงบอกว่ายังไม่เคยก็เจ็บอย่างนี้แหละและของลุงมันก็ใหญ่โตด้วยลุงใช้น้ำมันทาที่เห็ดโคนและก้นของผมพร้อมกับกระซิบให้ผมอยู่ในท่าเดิมแต่คราวนี้ลุงจับเอวของผมเอาไว้ก่อนที่จะสอดมันเข้าไปใหม่ผมทั้งเจ็บและมีความสุขระคนกันจนรู้สึกว่าแท่งเห็ดโคนบานเต็มก้นไปหมด
ลุงค่อยๆ ขยับเอวผมอย่างช้าๆ 10นาทีเห็นจะได้ลุงถามว่ายังเจ็บอยู่หรือปล่าวผมบอกว่าไม่ค่อยเจ็บแล้วคราวนี้นี่แหละที่ลุงซอยจังหวะเร็วขึ้นก่อนที่จะหยุดอีกครั้งพร้อมกับบอกให้ผมเกร็งท้องน้อยผมถามว่าทำไมหรือ
ลุงบอกว่าจะให้มีความสุขเพิ่มขึ้นไงล่ะเพราะก้นของผมจะตอดตุบๆเหมือนกับของผู้หญิงนั่นแหละผมจึงทำตามที่ลุงบอกอย่างว่าง่ายผมได้ยินเสียงลุงหายใจเร็วขึ้นกล้ามเนื้อส่วนต่างๆรู้สึกว่าจะเกร็งไปหมดสังเกตเอาจากแผ่นหลังและก้นของผมเสียวสีอยู่ลุงยังคงครางเสียงไม่เป็นศัพท์ผมทั้งเสียวและมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเมื่อรู้สึกมีน้ำอุ่นๆพุ่งใส่ก้นของผมอย่างรุนแรงนั่นหมายความว่า
ลุงเสร็จสิ้นภารกิจของลุงแล้ว เมื่ออาบน้ำกันเสร็จ
ลุงชวนผมไปนอนและทันทีที่ถึงเตียงลุงไม่พูดพล่ามทำเพลงปากชองเราประกบกันก่อนที่ลุงจะจูบเรื่อยจนไปถึงเห็ดโคนของผมซึ่งมันตั้งชันเมื่อไหร่ไม่รู้ลุงดูดหัวเห็ดของผมไปมาและเลียไล้อย่างเมามันลุงซอยลิ้นถี่ขึ้นผมซ่านสยิวซี๊ดปากครางอย่างลืมตัวในที่สุดน้ำของผมก็พุ่งใส่ปากลุงจนหมด
ผมนอนแผ่แน่นิ่งสักครู่หนึ่งผมจึงถามลุงว่ากินน้ำไอ้นี้เข้าไปไม่อันตรายหรือ
ลุงส่ายหน้าบอกกับผมว่าไม่เป็นอะไรหรอก ลุงภูมิใจเสียอีกที่ทำให้น้ำเห็ดของผมออกได้เมื่อเป็นเช่นนี้ผมเลยเสนอตัวว่าขอทำให้ลุงบ้างได้ไหม
เอาซิลุงชอบผมก็เลยทำให้ลุงอย่างที่ลุงทำให้ผมแล้วลุงก็ขอประตูหลังของผมอีกคราวนี้ลุงทำท่าเหมือนคนวิดน้ำไม่นานนักลุงก็เสร็จ
ค่ำวันนั้นผมก็เสร็จไปแค่ 1 ครั้งขณะที่ลุงเสร็จไปหลายครั้งเราสองคนมีความสุขมากต่างก็นอนกอดก่ายให้ความอบอุ่นซึ่งกันและกันจนเผลอหลับไปโดยไม่ได้เช็ดล้างอะไรทั้งสิ้น
รุ่งเช้าหลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จ เราก็หาความสุขกันอีก ผมเสร็จไปสองส่วนลุง สาม
พอสายๆหน่อยเราลงเล่นน้ำอีก บ่ายสี่โมงเย็นเราเก็บของขึ้นรถแล้วบึ่งรถเข้ากรุงเทพระหว่างทางที่รถแล่นฉิวมือผมกุมอยู่ที่เห็ดโคนของลุงอยู่ตลอดเวลารถแล่นมาถึงบางปะกงลุงต้องจอดรถข้างทางเมื่อเหลียวมาเห็นว่ากำลังร้องไห้ลุงถามว่าร้องไห้ทำไม
ผมกลัวว่าจะไม่มีความสุขเช่นนี้อีก ผมบอกกับลุงอย่างนี้ก็ลุงให้สัญญาแล้วไงล่ะ
เราต้องมีความสุขกันอีกเมื่อกลับมาถึงกรุงเทพญาติๆก็บ่นกันมากไปไหนทำไมไม่บอกผมเลยบอกว่าไปหัวหินกับครอบครัวของเพื่อนทีหลังไม่ต้องเป็นห่วงผมหรอก
ผมโตแล้วผมก็เป็นผู้ชายหลังจากนั้นเป็นต้นมาลุงแก้วก็แวะมาหาผมเรื่อยๆอยากได้อะไรก็ซื้อให้และชอบพาผมไปเที่ยวอยู่เสมอหรือไม่ก็คอยว่ากล่าวตักเตือนเมื่อผมทำตัวไม่เหมาะสมซึ่งนั้นทำให้ผมชอบลุงแก้ววมากยิ่งขึ้นและไม่ได้ชอบเพราะของกำนัลใดๆแต่ผมรักลุงแก้วเพราะลุงแก้วให้ความอบอุ่นอย่างพ่อที่ผมเคยฝันถึงลุงแก้วเป็นคนดีมาก
เหล้ากินนิดหน่อยตอนที่ออกงานสังคมบุหรี่ก็ไม่สูบ พูดจาไพเราะ
และเป็นคนพูดตรงไปตรงมาอย่างมีเหตุผล
ผมมีความสุขทุกครั้งเมื่อผมอยู่ในอ้อมกอดของลุงแก้ว
ที่สุดของผมก็คือความอบอุ่นไม่ใช่สิ่งของหรือเงินทองใดๆแต่ผมก็นึกอยู่เสมอว่าความอบอุ่นนี้มีอยู่อย่างไม่ยั่งยืนไม่ว่าวันใดวันหนึ่งที่มันต้องจากผมไป
แต่ระหว่างผมกับลุงแก้ว เมื่อเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนแปรไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
ผมยังจารึกความรู้สึกและความอบอุ่นที่ได้รับไว้ในส่วนที่สึกที่สุดของหัวใจ….
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น