คำอำลาที่แสนเจ็บปวด

ผมได้สอบเข้าเอ็นentrance เข้ามหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งได้ ผมตั้งใจว่าต่อไปนี้จะทำตัวให้เป็นหนุ่มเสียที จีบสาวๆมหาลัย ที่สุดสวย มาเป็นแฟนสักคน เพื่อชดเชยกับชีวิตเด็กมุมานะในการเรียนมาตลอดจนอายุ 19 ผมสมัครเข้าเป็นนิสิตในหอพักประจำของมหาวิทยาลัย ด้วยความสามารรถพิเศษคือเล่นกีฬา ได้ดีหลายอย่างที่เด่นๆ คือปิงปอง  และวอลเลย์บอลโดยได้รับสิทธิพิเศษจากประธานหอพักไม่ต้องอยู่สวดมนต์ ให้ไปฝึกซ้อมกีฬาในโรงยิมได้ แต่เมื่อกลับถึงหอพักต้องไปรายงาตัวต่อประธานซึ่งพักอยู่ห้องเดี่ยว ในขณะที่นิสิตประจำทุกคนอยู่ร่วมกันห้องละ 4 คน ประธานอยู่ปี 4 คณะวิทยาศาสตร์มีชื่อเล่นว่า พี่เป้าหน้าตาหล่อคมผิวสีแทน ตัวใหญ่สมกับตำแหน่งเป็นคนจากจังหวัดสุราษฏร์ธานี ผมชื่นชมเขามากในฐานะรุ่นพี่ที่สามารถปกครองคนจากต่างถิ่นที่มีพื้นฐานทางสังคมแตกต่างกันให้อยู่ร่วมกันโดยปกติสุขได้ถึง 80 คน ไม่ได้คิดอะไรที่ลึกซึ้งในตัวเขามากไปกว่านี้ ในเมื่อผมเป็นผู้ชายธรรมดา คนหนึ่งซึ่งมีหน้าตาค่อนข้างจะกระเดียดไปเหมือนผู้หญิงบางเล็กน้อย และใครๆต่างชื่นชมว่าหล่อหวานๆตัวเองก็เก็บไปปลื้มอยู่เสมอ ผมกลับถึงหอพักประมาณ 3 ทุ่มทุกคืน และทุกครั้งที่ผมไปรายงานตัวกับพี่เป้า จะพบเขาอยู่ในห้องด้วยอาภรณ์เล็กชิ้นเดียวเสมอ โชว์ท่อนเนื้อรูปงามสมตัว มีขนลามขึ้นมาจนถึงบริเวณสะดือ เขาจะลุกมาโอบกอดทั้งๆที่เสื้อผ้าของผมเปื้อนเหงื่อแล้วชมว่า ‘’ดีมากซื่อตรงต่อหน้าที่อย่างนี้สิถึงจะน่ารัก’’ แล้วพี่เป้าก็จะชวนลงไปอาบน้ำร่วมกันเสมอ ผมจะตกปากรับคำทุกครั้งไป แต่ไม่ได้มีแค่เรา 2 คนหรอก ทุกครั้งจะมีเพื่อนๆอาบน้ำอยู่ก่อน 6-7 คน ห้องน้ำเป็นอ่างยาวประมาณ 6 เมตร กว้าง 1 เมตร สูงขนาดสะดือทุกคนจะแก้ผ้าอาบน้ำกันหมดโดยถือเป็นเรื่องธรรมดาวันแรกผมต้องขโมยลงมาอาบน้ำตอน 5 ทุ่ม เพราะอายที่ต้องโป๊ต่อหน้าคนอื่น พอวันที่สองถึงได้ตัดสินใจเป็นไงเป็นกัน แก้ก็แก้วะ   พี่เป้ามีเครื่องเคราที่ค่อนข้างจะใหญ่โตกว่าใครๆ หรือจะมีอยู่ไม่กี่คน ในหอที่นี้มีอวัยวะงามๆ เช่นเดียวกับพี่เป้าปลายอวัยวะเป็นโชว์หัวสีคล้ำๆ เขาคงจะขลิบตั้งแต่อายุยังน้อยพราะเขาเป็นอิสลามนับวันผมก็ยิ่งมีความรู้สึกแปลกๆต่อหน้าพี่เป้า ไม่เคยเบื่อหน่ายที่จะขึ้นไปหาเขาทุกครั้งที่กลับมาจากซ้อมกีฬา อาบน้ำพร้อมเขาเกือบทุกวัน อยากพูดคุย อยากให้เขากอด อยากเห็นเขาขณะที่เปลือยกายหรือเกือบเปลือย เกิดอารมณ์ที่แฝงเร้นยากแก่การที่จะบอกใครๆได้ พี่เป้าก็ได้แสดงความห่วงใย เช่น เคยเข้าไปห่มผ้าให้ถึงห้องนอนในเวลาดึกแล้ว ยังแอบหอมแก้มก่อนออกจากห้องเสียด้วย เล่นเอานอนตาค้างอยู่ทั้งคืน

คืนหนึ่งที่ผมจำได้แม่นเสมอไม่เคยลืมเลือนไปจากความทรงจำ ผมซ้อมกีฬากลับหอดึก ทุกคนคงจะหลับกันหมดแล้วเพราะหอเงียบสงัดจริงๆ ผมไม่รู้ตัวเลยว่าได้ขึ้นไปยืนอยู่หน้าห้องของพี่เป้าตั้งแต่เมื่อไหร่

‘’พี่เป้าหลับหรือยังครับ’’ ผมกระซิบกับข้างฝาเบาๆ ‘’แก้วใช่ไหม?’’ เสียงพี่เป้าสวนออกมาพร้อมกับบานประตูที่ค่อยเปิดออก พี่เป้าอยู่ในชุดที่แสนจะเซ็กซี่เช่นทุกครั้ง

‘’ พี่นอนไม่หลับ พี่รอแก้วอยู่ไง อากาศก็ร้อนด้วย พี่จะอาบน้ำพร้อมกับแก้วอีก วันนี้เราผลัดกันถูขี้ไคลนะ ’’

ในห้องน้ำมีเพียงแค่เราสองคนแสงไฟจากหน้าหอพักสาดเข้ามาสลัวๆ เราฟอกสบู่ให้กันและกัน พี่เป้าเล่นพิเรนทร์ฟอกสบู่ที่เจ้าหนูของผมจนฟองท่วมไปหมด เจ้าหนูชูหัวผงาดผมบอกให้เลิกฟอกพี่เป้าก็ไม่เชื่อ แล้วยังจับมือของผมไปกำกับท่อนเนื้อท่อนใหญ่ของเขาไว้ ผมนึกสนุกจึงเล่นกับเขาบ้างใจผมหวิวๆคล้ายๆกับจะลอยไปจากร่าง มันมีความรู้สึกดื่มด่ำอย่างประหลาดช่างต่างจากตอนที่ผมไปสนามหลวงด้วยตนเองลิบลับ ปากเขาพรมจูบไปทั่วใบหน้า แต่มือก็รูดเขารูดออกอยู่อย่างนั้น ปากเขาพร่ำบอกว่า ‘’ พี่รักแก้ว… หลงแก้ว…ตั้งแต่วันแรกเจอ…แต่พี่ไม่กล้า ’’ ผมไม่ได้พูดอะไรเป็นไงเป็นกัน แรงกดดันภายในพลุ่งพล่านสะท้านไปทั้งร่างในที่สุดก็ระเบิดออกมา ราดรดเต็มหน้าท้องของเขา สองแขนกอดคอของเขาไว้แน่น หมดแรงที่จะทรงตัวอยู่ได้ แต่พี่เป้ายังไม่เสร็จเขาเอาน้ำราดตัวแล้วค่อยๆกดหัวของผมต่ำลงๆไปจนถึงท่อนเอ็นแต่ช่างลำบากเหลือเกินด้วยไม่เคย ปากของเขาพร่ำสอนอยู่ตลอดเวลา ’’ ใช่แล้ว…เอ้อ…อย่างนั้น….’’ เขาซี๊ดปากอย่างมีความสุข มิได้กลัวเลยว่าใครจะได้ยิน บั้นเอวของเขาเด้งหน้าเด้งหลังเป็นจังหวะในขณะที่ปากของผมโลมเลีย รูดเขารูดออก ทำไมถึงได้สุขอย่างนี้ชาตินี้เราคงไม่วันลืมจนวันตาย เสียงพี่เป้าซี๊ดปากดังลั่น แต่ทันใดนั้น แสงไฟจากเพดาน หน้าห้องน้ำก็สว่างขึ้น ผมรีบชักปากออกด้วยความตกใจพร้อมกันนั้นพี่เป้าก็ถึงจุดสุดยอดพอดี น้ำสีขาวขุ่นข้นพุ่งเข้าเต็มใบหน้าโชคดีที่นิสิตคนนั้นไม่ได้มองเข้ามาในห้องน้ำ ยืนหันหลังยิงกระต่ายอยู่ตรงช่องปัสสาวะ พี่เป้ารีบเทน้ำราดตัว ผมใช้สบู่ฟอกล้างหน้า คืนนี้ผมไม่ได้กลับห้อง ผมค้างกับพี่เป้าทั้งคืนได้รับรู้ถึงรสของความเจ็บ ความเสียว การกระแทกกระทั้นที่เป็นจังหวะเนิบช้าและถี่เร็ว นุ่มนวลและหนักแน่น จากลำอวัยวะขนาดงามที่อัดแน่นกับบั้นท้าย ลูกสูบขักเข้าออกเสื้อสูบสั่นสะท้านด้วยความผิดขนาด อาศัยโลชั่นยี่ห้อดังเป็นน้ำมันหล่อลื่นเสียงหน้าขากระทบบั้นท้ายเสียงดังน่าฟัง เหงื่อชุ่มไปทั่วร่างลมหายใจอุ่นราดรดแผ่นหลัง เสียงพร่ำพรรณนาแต่คำหวานหู ปลานลิ้นฉวัดเฉวียนไปทั่ว เสียงเตียงเล่นเอี๊ยดอ๊าด แต่ไม่มีใครสนใจ สองเราที่มีหมายร่วมกันคือความสุดยอด จัวหวะเริ่มเร่งถี่เสียงพูดไม่เป็นภาษาไม่เป็นภาษาแล้วในที่สุดผมก็ได้รับรู้ถึงของเหลวที่พุ่งแทรกเข้าไปในร่างเกิดความอบอุ่นอย่าง ประหลาด พี่เป้าทุ่มน้ำหนักตัวทั้งหมดที่ตัวของผมซบอยู่อย่างนั้นเป็นนาน จึงตะแคงตัวทำตาเจ้าชู้ จูบขวัญที่หน้าผาก เขาไม่เคยเอาเปรียบเลยเขาพรมจูบแล้วใข้ปากช่วยผมด้วยความชำนิชำนาญ รุ่งเช้าผมรู้สึกเจ็บ พี่เป้าดูจะมีอารมณ์ร่วมอีก เพราะเจ้าเสือร้ายของเขาชูหัวท้าทาย แต่ผมบอกว่าผมเจ็บมากเขาบอกว่าวันนี้ไม่ต้องไปเรียนหรอก เขาอาบน้ำแต่งตัว ไปฟังเล็คเชอร์ แล้วกลับมาพร้อมกับข้าวห่อ ผมนอนอมยิ้มอยู่ทั้งวัน เขาดีกับผมมาก เวลาผมไปแข่งกีฬาเขาก็จะไปเชียร์เสมอ ผมจะเล่นได้ดีทุกครั้งที่เขาไปชม ถึงจะแพ้แต่วันนั้นก็เล่นได้ดีจริงๆ เรามีความสุขด้วยกันเสมอเมื่อมีโอกาส มันช่างเป็นยาเสพติดชนิดเยี่ยมจริงๆหนึ่งปีที่เรามีอะไรๆกัน จะติดตราตรึงไปนานเท่านาน หนึ่งปีที่แสนสั้น ผมไปส่งพี่เป้าที่สถานีประจำทางแล้วพี่เป้าก็ได้พูดในสิ่งที่ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆว่า ‘’พี่เป้ารักแก้วมากแต่แก้วน่าจะรู้ดีว่ามันผิดธรรมชาติ เมื่อแก้วไม่มีพี่เป้าแล้ว อย่ามีผู้ชายอื่นอีก รักผู้หญิงที่ถูกตาต้องใจแก้วสักคน รักหล่อนเหมือนกับที่แก้วรักพี่ เรียนจบแล้วแต่งงานกับหล่อน มีลูกด้วยกัน สร้างฐานะให้มั่นคง ส่วนพี่จะไม่มีวันลืมแก้ว น้องชายที่แสนดีคนนี้เลยตราบชั่วชีวิต’’ น้ำตาลูกผู้ชายอย่างผมไหลพรากด้วยความไม่เข้าใจ พูดอะไรไม่ออก ด้วยความอัดอั้นตันใจ ทำไมเขาถึงพูดแบบนี้ ในเมื่อเขาสอนให้แก้วได้รู้รสของชีวิตในรูปนี้แล้วเขาก็บอกให้เลิกเสียเอง เขาจูบลาเบาๆ ก้าวขึ้นรถพร้อมกับสั่งว่าอย่าลืมที่พี่บอก แล้วอย่าร้องไห้อายคนเขาผมนั่งเหม่อลอยอย่างหมดหวังรถแล่นสุดสายตามองเห็นแต่เพียงม่านน้ำตาที่ไหลริน’’ ทำไมถึงเป็นอย่างนี้’’….