รอยแผลเก่า

เสียงคนเหยียบใบไม้แห้งดังกรอบแกรบตามหลังมาติดๆ แต่ไม่ทันได้เหลียวหลังไปดู ตั้มก็ต้องตกใจเมื่อคอและแขนถูกล็อคไพล่หลังพร้อมกับมีอะไรแหลมๆมาจ่อที่คอหอยรวดเร็วจนเขาตั้งตัวไม่ติด’’ถ้ามึงเอะอะ โวยวายรับรองคอหอยทะลุแน่ๆ’’คนขู่กดปลายมีดบอกให้รู้ว่าเอาจริงตั้มจึงปล่อยให้พวกมันลากตัวเข้าไปในดงกล้วยข้างทาง ในอาการกึ่งช็อคทำอะไรไม่ถูกเรี่ยวแรงกระปรกกระเปรี้ยประหนึ่งนักโทษที่นำตัวเข้าสู่หลักแดนประหาร เมื่อลากถึงลานกล้วย เขาถูกจับนอนขึงพิดบนแคร่ที่ชาวสวนใช้เลาะใบกล้วยทำให้เห็นในตอนนั้นเองว่าพวกมันมีทั้งหมดหกคน จับมือจับเท้าเขาไว้สี่คนอีกสองคนยืนกำกับเขาอยู่ใกล้ๆทุกคนคลุมหัวแบบไอ้โม่งเจาะรูให้เห็นปาก จมูกและปากคล้ายปีศาจในแสงนวลของคืนเดือนเพ็ญ’’ไม่ต้องตกใจนะน้อง เดี่ยวจะได้พบกับความสุขที่ไม่เคยเจอมาก่อนในชีวิตถ้าไม่ขัดขืน’’หนึ่งในสองคนที่มายืนคุมมาปลอบเขาด้วยเสียงนุ่มนวลผิดกับคนที่เรียกว่ามึงแล้วมันก็ถอยห่างออกไปปล่อยให้อีกคนเข้ามาปลดกระดุมเสื้อของเขาออก ตั้มขัดขืนด้วยสัญชาตญาณการป้องก้นตัว’’แกจะทำอะไรฉัน’’ เขาถูกกดหน้าอกไว้เบาๆแทนคำตอบ’’อย่าขัดขืนสิ รับรองว่าไม่มีอะไรร้ายแรงจริงๆ ‘’ไอ้คนเสียงนุ่มร้องเตือนในขณะที่เจ้านั่นแกะกระดุมเสื้อเขาออกจนหมด โดยไม่ปริปากสักคำทำอย่างกับคนเป็นใบ้ แต่ท่าทางของมันยังกับเป็นหัวหน้าแก๊งค์ จากการช่วยเหลือของคนสี่คนช่วยกันจับเขาไว้ครู่ต่อมาตั้มก็อยู่ในสภาพเปลือยกางแขนกางขาอยู่บนแคร่ใจเต้นไม่เป็นส่ำไม่รู้ว่ามันจะเอาอะไรกันแน่ อยากจะร้องขอความช่วยเหลือจากชาวบ้านแต่ไม่กล้าแต่คงไม่ผิดหรอกกับการเรียกหายมบาลพวกมันคงเสียบอกเขาทะลุจริงๆด้วยแสงเงินยวงจากเบื้องบนนั้นสาดส่องลงมาฉาบร่างอันเปลือยเปล่าของเขาให้ดูละมุนละไมดุจหุ้มด้วยอัญมณีเนื้อเลื่อมพรายกล้ามเนื้อหน้าท้องแข็งแกร่งเป็นล่อน ชวนลูบไล้ด้วยไรขนที่ขึ้นละเอียดไปถึงยอดอกฝีปากใต้เรียวหนวดหน้าจูบอย่างเหลือร้ายไอ้โม่งคนที่ปลดกระดุมเขาออก ยื่นจ้องมองอย่างหื่นกระหายพลางเอื้อมมือมาลูบไล้เรือนร่างอันล่ำสันของเขาด้วยอาการที่ได้พบกับสิ่งมหัศจรรย์ที่สุดในโลก สัมผัสนั้นแผ่วเบาจนตั้มรู้สึกประหลาดขนลุกไปทั้งตัว ยิ่งเมื่อมันลูบคล้ำสิ่งนั้นตั้มก็รู้สึกประหลาดจนซู่ซ่าไปทุกขุมขน อาการตื่นตระหนกแต่แรกค่อยๆจางหายไป ตั้มรู้แล้วว่ามันมาด้วยจุดประสงค์อันใดแต่มันไม่น่าจะเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชนบทอย่างนี้น่าจะเป็นในเมืองเสียมากกว่า เขาถูกปลุกจนแปรสภาพเต่งตึงเหยียดอยู่ในแสงจันทร์ พวกมันพากันพึมพำกับขนาดอันน่าตื่นตะลึงของตั้มเข้าให้แล้ว เจ้าคนที่รุกรานถอดเสื้อผ้าของตัวเองอย่างร้อนรน โชว์น้องชายอย่างไม่อายมันก้มตัวแล้วใช้ปากคลุกเคล้าลิ้นตวัดโลมอย่างบ้าคลั่ง ตั้มส่ายตัวบิดตัวไปมาด้วยความกระสันเสียวแทบขาดใจอย่างไม่เคยพานพบกับการรุกเร้าชนิดนี้มาก่อนในชีวิตเสียงที่เกิดขึ้นในขณะที่มันเผยปากทำให้คนอื่นกลืนน้ำลายด้วยความใคร่ที่พวกมันกำลังจะกระทำอยู่ ตั้มดิ้นเร่าๆเหมือนปลากระเสือกกระสนหาน้ำ หายใจกระสับกระส่ายเสียวซ่านกระทั่งเผลอตัวครวญครางลืมความเลวร้าย ของพวกมันหมดสิ้นวิญญาณทำท่าว่าจะหลุดออกจากร่าง ณ บัดนี้ ไอ้โม่งห้าคนจ้องมองปฏิบัติการบนแคร่ตาไม่กระพริบใจคอคงอยากจะกระโจนเข้าร่วมวงจนตัวสั่น เจียนที่อารมณ์ถึงขีดสุดไอ้โม่งคนนั้นก็เงยร่างขึ้นถอยร่างออกมา ตั้มหงุดหงิด อยากขอให้มันดำเนินต่อไปแต่สงวนท่าทีไว้มันขึ้นมาคร่อมร่างของเขาไว้แล้วพูดว่า’’ทำอย่างที่พี่เขาทำซิน้อง’’ไอ้โม่งเสียงนุ่มสั่ง ตั้มสงสัยขึ้นมาครามครันว่าไอ้คนที่คร่อมเขาอยู่ทำไมไม่พูดหรือว่ามันเป็นใบ้มันยืนชันเข่าเหนือใบหน้าเขาก่อนย่อตัวลง ตั้มสังเกตว่าที่เหนืออวัยวะเพศของมันมีรอยสักอะไรบางอย่างคล้ายรูปคนสองคนยื่นจับมือกันอยู่เห็นไม่ถนัดในความมืดสลัว ตั้มขยะแขยงกับสิ่งที่รุกล้ำแต่สุดจะหลีกเหลี่ยงมีดจ่อที่คออาจจะทะลุได้ทุกเมื่ออารมณ์คึกคักเมื่อครู่ดูเหมือนจะหายไปฉับพลัน’’เร็วซิอย่าโอ้เอ้’’คราวนี้ไอ้คนเสียงนุ่มดุดันทำท่าว่าจะเข้ามาเล่นงานตั้มจึงทำตามด้วยความกระอักกระอ่วนมันปฏิบัติการอย่างรุนแรงด้วยความโมโห ตั้มจึงเลยกัดเข้าให้เต็มรักอย่างเหลืออด มันสะดุ้งสุดตัว ทำท่าว่าจะร้องลั่นแต่เอามืออุดปากตัวเองไว้ลุกขึ้นยืนกุมหน้านิ่วอยู่ข้างแคร่ฟันของตั้มฝังลึกลงไปไม่ใช่น้อย ชนิดว่าถึงแผลหายก็ต้องมีรอยเป็นแผลเป็นอยู่แน่ๆ มันกลับมารัวมือตบหน้าเขาเลือดกลบปากแก้มชาไปทั้งสองแก้มแต่ไม่มีความผรุสวาทเกี้ยวกราดออกมาเลยถ้ามันเป็นใบ้อย่างจะมีเสียงอ้อแอ้ออกมาบางแต่นี่มันกลับเงียบกริบดูเหมือนว่ากลัวจะจำเสียงมันได้’’เล่นดีๆไม่ชอบก็ต้องพังกันล่ะวะ’’ไอ้คนเสียงนุ่มเดือดดาลสั่งให้สี่คนยึดที่ตั้มไว้ ลากตัวให้อยู่ในขอบแคร่แล้วเดินเข้ามาหาตั้มแทบจะตกจากแคร่เมื่อเห็นอาวุธตั้มสะบัดตัวดิ้นปลายมีดจึงจิ้มที่เนื้อคอเลือดซึมซิกๆพร้อมกับเสียงขู่ห้าวๆ จากมือมีดนั่นแหละเขาจึงหยุดนิ่งแต่ใจเต้นตูมตาม ไอ้คนเสียงนุ่มยืนอยู่กลางย่อตัวให้ไว้ในระดับพอเหมาะก็ขยับตัวเข้าไปใกล้แล้วระบายความปรารถนาของมันไอ้หนุ่มเมืองกรุงใจจะขาดด้วยความเจ็บปวดกับความใหญ่โตของไอ้โม่งบ้ากามแต่มันหาหยุดยั้งแต่อย่างใด ตั้มกัดฟันด้วยความเจ็บแสบสุดหัวใจพอขยับตัวถอยออกตัวปลายมีดก็จิ้มที่คอเสร็จจากไอ้คนเสียงนุ่ม พวกที่จับเขาไว้ก็ผลัดกันทำเช่นเดียวกันจนครบแม้มันจะไม่แทรกซ้อนด้วยความาแปลบปลาบเป็นบางครั้งแต่ก็ทำให้อารมณ์ของเขาล่องลอยไปไกลแสนไกลและตราตรึงอยู่ในส่วนลึกโดยเขาไม่รู้ตัว คนที่ถูกกัดหายไปตอนไหนตั้มไม่ทันสังเกตพวกที่เหลือเอาผ้าปิดตาเขาไว้พร้อมกับกำชับว่าห้ามเปิดออกจนกว่าจะสั่งและจะลุกจากแคร่ไม่ได้เด็ดขาด เสียงของการเคลื่อนไหวของพวกมันห่างออกไปทุกขณะจนกระทั่งเงียบสนิทมันคงไปกันหมดแล้วแต่เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีการตลกหลังตั้มทนนอนนิ่งอยู่สักครู่ใหญ่ จึงเปิดผ้าออกเสื้อผ้าของเขายังอยู่ครบไม่มีการสูญหายแต่การสวมเสื้อกางเกงเป็นไปอย่างลำบาก ทุกท่วงท่าของการเคลื่อนไหวสะกิดให้แสบแปลบปลาบเช้าไปในหัวใจ ตั้มโผเผออกจากดงกล้วยในสภาพเดียวกับหญิงสาวที่ถูกโทรมอย่างหนักปวดระบมเจ็บแสบไปทั่วทั้งตัว กว่าจะคลำทางไปถึงบ้านสวนของโอ๋ก็ค่อนคืนแล้วโอ๋ชวนตั้มมางานวันเข้าพรรษาที่บ้านของเขาซึ่งมีการเวียนเทียนแห่เทียนและมหรสพสมโภชน์ตลอดคืนแต่เที่ยวไม่ได้ถึงชั่วโมงโอ๋ก็ขอตัวกลับก่อนบอกว่าปวดท้องจะไปกินยาที่บ้านหลังใหญ่และนอนกับพ่อแม่ที่นั่นด้วย รุ่งเช้าจึงจะกลับบ้านสวนพร้อมกับอาหารที่เขาบอกว่าจะให้แม่ทำให้เป็นพิเศษ ตั้มเคยมาบ้านโอ๋หลายครั้งแล้วคุ้นเคยกับที่นี้จึงเที่ยวดูนั่นนี่อยู่ต่อไปจนกระทั่งงานปิดจึงกลับบ้านสวนตามลำพังแต่ก็ถูกจี้รุมไปกินโต๊ะซะก่อน พอมาถึงบ้านโอ๋ ตั้มก็ต้องแปลกใจเมื่อที่พบโอ๋นอนรออยู่ก่อนแล้วหรือจะคิดได้ว่าไม่ควรทิ้งให้เพื่อนอย่างเขาอยู่ตามลำพังเลยกลับมานอนด้วย แต่ทำไมขวดยาที่อยู่ข้างที่นอนของเขาคือเป็นยาแดงแทนที่จะเป็นขวดยาแก้ปวด ตั้มสงสัยเพราะไม่เห็นบาดแผลบนเนื้อตัวของโอ๋เลย แต่ไม่ได้คิดอะไรนักอย่างน้อยยานั่นก็คงช่วยเขาได้บ้าง วันรุ่งขึ้น ตั้มเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้โอ๋ฟัง แต่ดูโอ๋ไม่สนใจเท่าไหร่อีกทั้งยังไม่อีนังขังขอบกับการพาเขาไปหาหมอ’’ข้าอายว่ะ บอกตรงๆชาวบ้านรู้เข้าคงจะลือกันได้แซดว่าข้าทีเพื่อนที่ถูกผู้ชายด้วยกันรุมกินโต๊ะ’’ต้อมฉุนจัดที่เพื่อนซึ่งเคยอาทรร้อนรนกับเขาแทบทุกเรื่องกับมาหน้ามือเป็นหลังมือด้วยเรื่องเพียงเท่านี้ จึงเก็บเสื้อผ้ากลับกรุงในสายของวันนั้นซึ่งโอ๋ก็ไม่ว่าสักคำ โอ๋กลับหอในวันต่อมาหอบเอาผลไม้จากสวนมาฝากตั้มอีรุงตุงนังท่าทางราวกับว่าสำนึกผิดเฝ้าเอาใจตั้มเหมือนจะแก้ตัว ความจริงตั้มไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องที่แล้วไปแล้วก็เท่าใดนักมันเป็นเรื่องที่หยุมหยิมสำหรับผู้ชายแต่โอ๋ทำเหมือนได้ทำความผิดร้ายแรงที่สุดในขีวิตเขาขอดูแผลตั้มดูแล้วทำท่าจะร้องไห้’’ข้าสงสารเอ็ง’’เขาบอกขณะน้ำตาใสกลบเบ้าตาสีหน้าเศร้าสลด เพราะปกติอารมณ์ของโอ๋อ่อนไหวง่ายและมีอะไรหลายอย่างคล้ายผู้หญิงอยู่แล้วตั้มก็ไม่คิดว่าจะมีเบื้องหลังอะไรเกี่ยวข้องกับความโศกเศร้าเป็นทุกข์รอ้นของเพื่อนร่วมห้อง ไม่นานแผลของตั้มก็หายสนิท ความเจ็บปวดเลือนรางเป็นความทรงจำ แต่ความทรงจำและความประทับใจในรสเสียวซ่านครั้งนั้นไม่ยอมหนีหายไปจากใจมันยึดแน่นเกาะกุมใจอย่างไม่มีทางสลัดให้หลุดออกไปได้เหตุการณ์วันนั้นผุดพรายขึ้นมาในความนึกคิดหากทว่าคราวนี้เขาถูกกระทำตามจินตนาการที่บิดพลิ้วที่เป็นเช่นนั้นแล้ว เขาก็ถึงที่สุดแห่งสายธารมีความสุขกับการสำเร็จทุกครั้งที่ผ่านมา เขาเริ่มมองผู้ชายหน้าตาดีๆ ที่สวนผ่านไปผ่านมาล้ำลึกเข้าไปในส่วนที่อยู่ใต้เสื้อผ้ารูปผู้หญิงโป๊ไม่มีความรู้สึกกับเขาอีกต่อไปแล้ว แต่ยามใดที่เห็นภาพชายเปลือยเป็นต้องคึกคักขึ้นมาทันที ความแปรเปลี่ยนของจิตใจเช่นนี้ดำเนินไปอย่างสุดจะยั้งและในที่สุดตั้มก็ยอมรับกับสภาพของตัวเองว่าเขาเป็นเกย์ไปโดยปริยาย ในวันหยุดเรียนชายหนุ่มจะวนเวียนเข้าออกห้องน้ำบ่อยๆเพราะห้องน้ำของหอที่เขาอยู่เป็นแบบที่อาบน้ำจืดแถวบางแสนที่มีอ่างน้ำยาวสุดห้องยืนเรียงกันอาบตามสบายที่แบ่งเป็นห้องเล็กๆมีบังตาสำหรับคนที่ต้องการความรโหฐานที่มีไม่กี่ห้อง ชาวหอส่วนใหญ่ชอบอาบน้ำกันข้างนอกมากกว่าบางคนแก้อาบหน้าตาเฉยคงจะถือว่าเป็นผู้ชายด้วยกันไม่เห็นจะมีอะไรน่าอายแต่สำหรับตั้มนั้นกร่อนไปเสียแล้ว เขาจึงมีปฏิกิริยาต่อการเปลือยนั้นอย่างสุดจะหักห้ามใจได้เสียแล้ว เกย์หน้าใหม่จะนุ่งผ้าอาบน้ำอย่างช้าๆ ตาคอยชำเลืองดูคนที่แก้ผ้าหรือคนดีๆถ้าเป็นคนที่สนิทกันกับเขาดีเขาก็จะเข้าไปเย้าแหย่แบบหมาหยอกไก่ บางทีจับโน่นจับนี่เข้าให้เลย ฝ่ายนั้นโวยวาย เบี่ยงตัวให้พ้นมือซุกซนตั้มชักกล้าถึงขนาดนั้น เพราะอารมณ์กดดันที่พลุ่งพล่านหาทางออกทุกขณะนั้นเอง ‘’บ้าไม่เอาโว้ย ขี้เกียจเสียเที่ยว สู้ไปหาของจริงดีกว่า’’คนพูดคว้าผ้าเช็ดตัวมาคลุมเอว’’ไปก่อนนะรายงานยังค้างอยู่จมเลย’’ว่าแล้วก็เดินจากไปพร้อมกับขันสบู่ทิ้งให้ตั้มอยู่กับใครอีกคนเพียงสองต่อสองฝ่ายนั้นเฝ้ามองการยั่วยุของตั้มกับเพื่อนตั้งแต่ตอนต้นดูเหมือนจะคอยจ้องร่างเปลือยของคนที่พี่งจากไปอยู่ก่อนแล้วด้วยซ้ำไป เขานุ่งผ้าขาวม้าอาบน้ำเช่นเดียวกับตั้มแต่พอเพื่อนคนนั้นออกไปแล้วไอ้หนุ่มหน้ามนก็ปล่อยร่างเปลือยหน้าตาเฉยแล้วถูสบู่ลูบไล้ขาอ่อน เขาทำทีเป็นจดจ่ออยู่กับส่วนล่างของเขาแต่ชำเลืองมาทางตั้มบ่อยๆหนุ่มผู้กลายเป็นเกย์ใจสั่นวาบหวิว รู้สึกแข็งขันขึ้นมาทันที เด็กหอที่พึ่งเข้ามาใหม่คนนั้นดูจะรู้อารมณ์ปราดเข้ามากระซิบว่า’’ให้ผมทำให้พี่ดีกว่านะครับ พี่ต้องชอบแน่เร็วซิครับเดี่ยวคนมาเห็น’’        ‘’เอาตรงนี้ดีเหรอห้องพี่ดีกว่านะ’’แล้วทั้งคู่ก็นุ่งผ้าเช็ดตัว เดินตัวปลิวไปที่ห้องของตั้ม เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งคู่หาทราบไม่ว่าโอ๋แอบได้ยินทั้งหมดแล้วหลังจากปิดประตูห้องแล้วทั้งคู่ก็กระโดดเข้ากอดรัดฟัดเหวี่ยงบนเตียงอย่างหื่นกระหาย ผ้าเช็ดตัวหลุดออกจากร่างเมื่อไหร่ไม่มีใครรู้ต่างบดเบียดเนื้อหนังกันอย่างเร่าร้อน หนุ่มหน้าอ่อนไฟแรงใซ้ตั้มทุกซอกทุกมุมอย่างชำนิชำนาญ เกย์หน้าใหม่หายใจแขม่วหวีดหวิวสยิวซ่านไปทั้งตัวแทบจะร้องลั่นเพราะฤทธิ์บรรเลงอย่างสะใจของเด็กรุ่นน้อง วิญญาณทำท่าว่าจะหลุดลอยเหมือนเมื่อถูกกระทำในดงกล้วย อารมณ์ปั่นป่วนพลุ้งพล่านดุจทะเลเดือดกระทั่งถึงขีดสุดในอึดใจต่อมา’’เป็นไงพี่’’ เด็กใหม่ทำเสียงออดอ้อนขณะที่อยู่ในอ้อมกอดของตั้ม’’เยี่ยมที่สุด’’แล้วนิ่งไปครู่ใหญ่ๆราวกับพักให้หายเหนื่อยจากบทอัศจรรย์ที่ผ่านมาหมาดๆ’’น้องทำให้พี่อีกได้ไหม’’ตั้มเอ่ยอย่างอึดอัดพอดู’’ด้วยความเต็มใจครับ’’ ดูเอาเถิดตอบให้ทันทีทันควันทันทีโดยไม่ต้องคิด เด็กอะไรไม่รู้คงเป็นปรมาจารย์กามารุ่นจูเนียร์เสียแล้วกระมัง’’รอเดี๋ยวนะครับ’’ เขาเอาผ้าเช็ดตัวออกไปพร้อมกับตัวเขาตั้มหลับตาพริ้มรู้สึกเหมือนนิทราอยู่ปราสาทในสรวงสวรรค์ไม่สนใจว่าตนเองจะอยู่ในสภาพเปลือยและประตูไม่ได้ลงกลอนปรมาจารย์จูเนียร์กลับมาพร้อมกับหลอดอะไรหลอดหนึ่ง ความที่อยากจนลนลานทำให้ลืมล็อคกลอนพองับประตูแล้วก็ทิ้งผ้าเช็ดตัว ตรงแนบไปที่เตียงที่คู่ขานอนอยู่’’พร้อมหรือยังครับพี่’’ ตั้มพยักหน้าอยากจะบอกพร้อมทุกเมื่อด้วยซ้ำ หนุ่มน้อยผู้เก่งเปิดฝาหลอดบีบครีมใสๆออกมาป้ายสิ่งนั้นของเขาแล้วรถไฟก็เริ่มติดเครื่องเดินหน้าออกจากสถานนีด้วยความนุ่มนวลกลัวว่าเครื่องจะดับเสียก่อนแล้ววิ่งมาถึงถ้ำค่อยๆชะลอวิ่งเข้าไปด้วยความนุ่มนวลประหนึ่งว่ากว่าถ้ำจะถล่มทลายแล้วฝีจักรก็ค่อยๆเร็วๆขึ้นฉึกฉักจนได้ที่ประตูห้องซึ่งถูกแง้มแงะตั้งแต่เมื่อใดไม่รู้งับปิดลงดังเดิมประหนี่งว่าสายตาสอดรู้สอดเห็นคู่นั้นทนดูภาพบาดตาบาดใจไม่ได้อีกแล้ว ชีวิตของตั้มจะดูมีสิ่งที่คาดไม่ถึงปรมาจารย์ของเขาต้องหายไปอย่างไม่ทราบสาเหตุและอีกไม่กี่วันต่อมาก็ต้องย้ายไปที่อื่นโดยที่เขาไม่ทันได้ซักถามไม่มีโอกาสได้คุยกันเลยเพื่อนร่วมห้องหอคนอื่นๆก็รู้เพียงว่า หนุ่มหน้าอ่อนถูกขู่จากจดหมายลึกลับบอกว่าถ้าไม่มีการย้ายต้องเดือดร้อนแน่ จากนั้นข้าวของของคนที่ถูกขู่หายไปทีละชิ้น จับมือใครดมมิได้และวันหนี่งชายหนุ่มผู้ตกอยู่ในอำนาจมืดเกือบถูกรุมซ้อมขณะกลับหอพัก เจ้าตัวเลยย้ายหออย่างกะทันหัน ขาดเครื่องปั้มไปแล้วก็กลับมาสู่ความเหี่ยวแห้งอีกครั้ง เขารู้สึกเดียวดายอารมณ์ ปรารถนาพลุ้งพล่านจนกระทั่งมันเปียกบ่อยๆ ค่อนดึกคืนนั้น ตั้มฝันว่าได้ไปหลับอยู่ที่ไหนสักแห่งที่นั่นมืดมิดและอบอ้าว เขาจึงเปลื้องผ้าออกอย่างหมดตัวแต่ขณะเคลิ้มๆจะหลับต่อก็รู้สึกว่ามีมือลึกลับมาเคล้าคลึงตรงนั้นตั้มนิ่งเฉยปล่อยให้ผู้รุกรานทำตามอำเภอใจอีกครั้งแล้วครั้งเล่า ตั้มอ่อนปวนเปียกแต่เต็มไปด้วยความสุขเหลือพรรณากอดรัดร่างที่ขึ้นมาทาบด้วยความเต็มใจ จุมพิตดูดดื่มมาฉุกคิดตอนเจ้าของร่างพร่ำพรอด’’ตั้มข้ารักเอ็ง รักเหลือเกินรู้ไหม’’  คำว่า’’ข้า’’กับ’’เอ็ง’’ที่เขากับโอ๋ใช้กันติดปากนั่นเองทำให้ตั้มรู้ว่ามิได้ฝันไปแต่มันเป็นเรื่องจริง แต่ช่างเถอะตั้มไม่สนใจจะเป็นใครก็ได้ที่ช่วยเขาปลดความใคร่ที่เขาเพ้อหาได้ก็พอ แล้วความก็กระจ่างแจ้ง ณ บัดนั้นเองว่าโอ๋แอบรักและอยากได้ตั้มมานานแล้ว เขานี่เองที่แอบดูตั้มกับหนุ่มน้อยและเขาเองต้องทำให้คู่ขาของตั้มต้องย้ายหอแต่มีอะไรอีกบางอย่างที่เขาไม่ให้ตั้มรู้ ตั้มมิได้รักโอ๋เลยแต่กร่อนเพราะน้ำเซาะฉันใด ใจตั้มก็มีวันอ่อนไปฉันนั้นโอ๋เอาใจแทคแคร์ทั้งกายและกามสุดชีวิต ตั้มไม่อาจพ้นห่วงสวาทของโอ๋ได้เลย ไม่นานนักภาพของนักศึกษาหนุ่มเกี่ยวก้อยกันทุกเช้าเย็นราวกับหนุ่มสาวที่รักกันปรารถนาที่จะกลืนก็กลายเป็นของธรรมดาคนในซอยนั้นไม่ได้ใส่ใจจะซุบซิบนินทาและดูเหมือนจะกลายเป็นคู่ขวัญของแม่ค้าแถวนั้นด้วยซ้ำเพราะโอ๋และตั้มพูดเพราะรื่นหู สุภาพผิดกับเด็กหนุ่มทั่วไปมีอารมณ์ขันหยอกกันให้ได้เอิ๊กอ๊ากกันสนั่นซอยประจำ ทั้งสองแสดงตัวโดยไม่แคร์ใครว่าเป็น’’ผัวเมีย’’ กันไม่เคยมีเรื่องขัดใจให้ใครเห็นมีแต่ความเข้าอกเข้าใจกันราวเป็นคนๆเดียวกัน จนมีข่าวกระเด็นเข้าหูทั้งสองคนว่ายามที่ผัวเมียละแวกนั้นทะเลาะตบตีกันชาวบ้านใกล้เคียงจะเปรียบเปรยทำนองว่าไม่อายผู้ชายที่รักผู้ชายด้วยกันอย่างนักศึกษาหนุ่มสองคนนั่นบ้าง ตั้มไม่เคยแลชายใดโอ๋ก็ไม่เคยคิดตีตัวออกห่าง  เฮ้อจะมีเกย์สักกี่คู่กันเชียวที่เป็นเช่นนี้แต่ก็กล่าวแล้วว่าชีวิตของตั้มมีเรื่องเซอร์ไพรส์อยู่เสมอวันนั้อากาศมืดมัวเมฆดำทมึนฝนทำท่าว่าจะตกทั้งสองพร้อมใจกันหยุดเรียนอี่อ๋ออยู่ในห้องอย่างไม่รู้สึกหน่ายอากาศมันยั่วยุอารมณ์ให้ลูบไล้กันไปคลำมา จนความปรารถนาเต่งตึงยาวเยียด’’วันนี้ขอกินของโอ๋หน่อยนะ’’ตั้มออดอ้อนทั้งสองเลิกใช้ข้า เอ็งตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้เหลือแต่’’โอ๋’’กับ’’ตั้ม’’ซึ่งมีคำอ่อนหวานต่อท้ายเป็นบ้างโอกาส ‘’มิน่าละฝนถึงทำท่าว่าจะตก เมียของโอ๋อยากกินตอนกลางวัน’’เป็นความจริงที่ทั้งสองไม่เคยมีอะไรตอนกลางวันเลย มีแต่กลางคืน ค่อนดึกเมื่อทุกคนในหอกลับกันหมดแล้วเละในความมืดสนิทความลับจึงยังเป็นความลับที่ไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนี่งได้รู้และเห็น ได้แต่ลูบคลำเคล้าคลึงโดยเฉพาะตั้มนั้นเป็นฝ่ายรับตลอดเพิ่งเปรี้ยวปากอยากรุกวันนี้เองหนุ่มรู้ใจสาวเอาของคู่ใจออกมาจากขอบกางเกงนอนแต่ในแสงไฟนีออนที่ไม่มีใครใส่ใจจะปิดนั้นตั้มก็ต้องเบิกตาโพลงเพราะตรงส่วนกลางของโอ๋นั้นสักเป็นรูปคนผู้ชายยืนจับมือกันมีรอยแผลตรงส่วนที่โผล่ออกมาด้วยถูกกัดลึกๆโดยรอบ ข้างนอกฟ้าผ่าสะเทือนเลือนลั่นฝนพร่างพรูลงมาดุจฟ้าถล่มทุกหนทุกแห่งมืดมิดราวกับดวงตะวันดับสูญ ร่างของตั้มทรุดฮวดลงบนกลางตัวของโอ๋แน่นิ่งประหนึ่งไร้วิญญาณเมื่อตั้มตื่นขึ้นมาโอ๋ก็เฝ้าแต่ปลอบใจว่าที่ทำลงไปครั้งนั้นเพราะความรักตั้มแต่มิกล้าแสดงออกกลัวตั้มรังเกียจ ขอให้ตั้มยกโทษให้โอ๋ด้วย ทั้งสองสบตากันแน่นิ่งมิไหวติ่งตั้มกล่าวว่า’’ขอโทษโอ๋ด้วยนะที่ทำกับโอ๋อย่างนั้น’’ ‘’ไม่เป็นไรหรอกขอให้เราเข้าใจกันเท่านั้นพอ’’แล้วทั้งสองก็โผเข้าหากันกอดซบกันด้วยความดูดดื่มเข้าใจซึ่งกันและกัน บัดนี้รอยแผลเก่านั้นไม่เป็นอุปสรรคต่อทั้งสองอีกต่อไปแล้วและไม่สนใจด้วยว่าคนเหล่านั้นจะนินทาว่าร้ายอย่างไรความรักของคนทั้งสองไม่มีพรมแดนขวางกันอีกต่อไป…