อดีต ปัจจุบัน อนาคต

อดีต

ต้นเป็นลูกอันดับที่สามในจำนวนห้าคนของครอบครัวซึ่งมีฐานะปานกลาง ถือว่าเป็นไข่แดงประจำบ้าน คงไม่ต้องอธิบายนะว่าต้นจะเป็นอย่างไร เพราะทุกคนในบ้านตามใจต้นตลอดไม่ว่าจะเรื่องอะไรทั้งนั้นตั้งแต่เด็กๆจึงให้ต้นต้องเป็นต้นมาจนทุกวันนี้ และต้นก็มีเหตุการณ์ซึ่งเป็นเหตุที่ต้นอยากจะลืมแต่ก็ลืมมันไม่ลง มันคงอยู่ในความทรงจำของต้นเสมอซึ่งทำให้รู้ว่าเราก็คือสิ่งที่ไม่ต้องการของคนบางคนและของสังคมที่พูดกันหนักหนาว่า ก้าวหน้าเปิดทางให้กับต้นและเพื่อน แต่สำหรับต้นคิดว่ามันยังคงปิดและมืดมิดสำหรับต้นเสมอ เหตุการณ์ที่ต้นจะเล่าให้เพื่อนฟังนี้มันเกิดขึ้นเมื่อเร็วๆนี้เอง สำหรับต้นมันอาจจะเหลือเชื่อแต่มันยังคงอยู่ในความทรงจำของต้นซึ่งอยากจะเล่าเพื่อเป็นตัวอย่างกับเพื่อนๆจะได้ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานใจเหมือนกันต้น อาจมีทางแก้ไขส่วนต้นได้ตัดสินใจไปแล้ว อยากจะเล่าการตัดสินใจของต้นให้เพื่อนๆทั้งหลายได้รู้ว่าที่ต้นตัดสินใจไปนั้นถูกหรือผิด

ปัจจุบัน

ก่อนอื่นต้นขอแนะนำตัวเองก่อนว่า ต้นมีอายุประมาณ ยี่สิบห้าปี ปัจจุบันทำงานในหน่วยงานราชการที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง รูปร่างหน้าตาพอใช้ได้ เคยเป็นแบบโฆษณาสินค้าชอบแต่งตัวตามสมัยนิยมตามแฟชั่น และเป็นนักท่องเที่ยวกลางคืนเหยี่ยวราตรีคนหนึ่ง ไปทุกที่ที่มีแสงสีเสียง สาเหตุของเรื่องเกิดขึ้นที่ลานสเก็ตแห่งหนึ่งต้นได้พบกับเขาคนนั้นซึ่งไม่รู้เพราะอะไรที่ทำให้ต้นสนใจเขาพิเศษกว่าคนอื่นๆซึ่งเขามากับเพื่อนๆหลายคน และความอยากรู้จักจึงเข้าไปแนะนำตัวเองและต้นก็ได้รู้จักกับเขา และเริ่มติดต่อกัน เขาคนนั้นที่ต้นรู้จักเขาอายุเพิ่งจะเพียงประมาณ 15 ปี ตอนนั้นเขายังเรียนอยู่ในโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง เป็นเพราะต้นเข้าข้างตัวเองเสมอมาว่าเขาชื่นชอบในตัวตน ส่วนต้นไม่ต้องพูดถึงยิ่งพบเขาก็ยิ่งชื่นชอบในตัวเขามากขึ้นจนมีความรู้สึกอยากได้เขามาเป็นเพื่อนใจของต้น โดยต้นทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะได้เขามาเป็นของต้นคนเดียวเขาและต้นตั้งแต่พบกันไม่เคยมีความสัมพันธ์ทางเพศกันเลยเพราะเขายังทำใจไม่ได้ ขอเป็นแค่เพื่อนใจกันเท่านั้น อาจเป็นเพราะต้นลืมนึกถึงกฏแห่งธรรมชาติไปเสียสิ้นว่าต้นคืออะไรและอาจเป็นเพราะวัยที่ต่างกันมันเป็นสาเหตุหรือธรรมชาติสันดานของมนุษย์และกฏแห่งธรรมชาติยังไม่เปลี่ยนแปลงเพราะเขาคนนั้นของต้นยังอยู่ในกฏธรรมชาตินั้นไม่สามารถฝันมันได้ในขณะนั้นและต้นก็รู้ว่าการที่เขาคบอยู่กับต้นก็เป็นฝ่ายทนต่อไปไม่ได้ ตกลงที่จะเลิกการติดต่อกัน โดยต้นเองก็รู้ตัวว่าที่ทำไปก็เพราะจะประชดเขา แต่เขาไม่เข้าใจ เราจึงแยกกัน คงไม่ต้องเล่านะว่าต้นจะเสียใจมากน้อยแค่ไหนในตอนนั้น นี่คือความเสียใจครั้งแรกจากเขาคนนั้น และประมาณหกเดือนต่อมาเขาก็มาติดต่อกับต้นอีก ลืมบอกว่าระหว่างที่เราไม่ได้ติดต่อกันเรามักจะพบกันตามสถานที่ต่างๆ แต่เราจะไม่ทักทายกันเหมือนคนไม่รู้จักกันมาก่อนและแล้วเขาก็นำความช้ำใจครั้งที่สองมาอาจเป็นเพราะส่วนลึกของต้นยังคงห่วงใยและเสียดายเขาอยู่ปัจจุบันเขาย้ายสถานศึกษาแล้วและการกลับมาครั้งนี้ ต้นก็เข้าข้างตัวเองว่าเขาสำนึกและทำใจของเขาสำหรับต้นแล้ว แต่การกลับมาของเขาได้นำเพื่อนของเขามาด้วยและได้แนะนำให้ต้นรู้จัก ตามสายตาของต้นสำหรับเพื่อนมีข้อสงสัยในใจบางอย่างที่ไม่พอใจแต่ก็ได้แต่นิ่งเพราะต้องการเข้าใจเขาคนนั้นของต้น การกลับมาของเขาดูเขาจะมาผิดกับคราวแรกที่รู้จักกันเป็นอันว่าต้นก็เสียให้กับความหลอกหลวงครั้งใหม่นี้มากมายกว่าเดิมหลายเท่านัก เริ่มจากต้องรับภาระหาที่อยู่ใหม่ให้เขาโดยการหาบ้านเช่าให้อยู่เพราะอขาออกจากบ้านมีปัญหากับทางบ้านและเขาก็รับเอาเพื่อนของเขามาอยู่ด้วยโดยขออนุญาตกับต้น ต้นก็เห็นว่าคงจะไม่มีอะไรเขาจะได้มีเพื่อน และแล้วความรู้สึกส่วนหนึ่งของเราว่าอันตรายกำลังคืบคลานมาหาเราจากกการที่ต้นเห็นความสนิทสนมของเขากับเพื่อนดูมีอะไรพิเศษมากเกินไป พอสบโอกาสต้นก็พูดเรื่องเพื่อนของเขาโดยให้เขาตัดสินใจว่าระหว่างเพื่อนของเขากับต้นว่าจะเลือกใครเขาก็ไม่ยอมเลือกและตัดสินใจโดยเด็ดขาด ต้นขอร้องให้ติดต่อกับเพื่อนน้อยลงและให้เพื่อนเขาหาที่อยู่ใหม่ เขาก็รับปากและดูว่าทุกอย่างเป็นไปด้วยดี โดยหารู้ไม่ว่าเขายังติดต่อกันอยู่ และเหตุที่เกิดขึ้นเพื่อนของเขาคนนั้นมาหาเขาเป็นเวลาประมาณตีหนึ่ง ในลักษณเมามาและมาขอค้างกับเขา วันนั้นต้นไปคุยกับเขาอยู่จนดึกจึงค้างที่นั่นไม่ได้กลับบ้าน เป็นอันว่าคืนนั้นต้น เขาและเพื่อนเขานอนร่วมห้องกันโดยต้นนอนอยู่ริมสุด แล้วก็หลับไปมารู้สึกตัวอีกครั้งเพราะได้ยินเสียงคุยกันแว่วๆเหมือนคนทะเลาะกันด้วยความอยากรู้จักแกล้งหลับต่อไปและผลที่คาดไว้ก็เกิดขึ้น เขากำลังมีอะไรกันและต่อว่ากันโดยมีต้นเป็นต้นเหตุ ในความรู้สึกตอนนั้นต้นโกรธอย่างบอกไม่ถูกอยากจะอาละวาดแต่แล้วก็มีบางอย่างทำให้สะกดใจลงได้แต่นอนน้ำตาไหลข่มใจ ซึ่งมันสุดแสนจะทรมานซึ่งเขาไม่น่าจะทำลายต้นได้ถึงเพียงนี้ เป็นเพราะเราสอนให้เขาให้รู้จักเขา แต่เขานำความรู้ไปให้กับคนอื่นซึ่งกับเรา เขาไม่เคยให้มันเลยและตอนเช้าหลังจากที่เพื่อนเขาจากไปแล้วต้นก็ได้พูดกับเขาและให้เขาช่วยอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นตอนกลางคืน เขาก็ยอมรับว่าเพื่อนเขาเหมือนต้น และเขาทั้งสองเข้าใจกัน เขาเอาข้ออ้างต่างๆมากมายมาอ้างและจบลงที่ว่าเขาทำใจกับต้นไม่ได้ในเรื่องนั้นเป็นอันว่าต้นก็ขอเป็นผู้เสียสละโดยปริยาย เป็นอันว่าเขากับต้นก็เลิกติดต่อกัน ตัดขาดการช่วยเหลือต่างๆทุกด้าน กลับมาเป็นต้นคนเดิม

อนาคต

ต้น คนที่อยู่คนเดียวด้วยความเศร้าและแสวงหาความสุขโดยมิคิดที่จะมีพันธะต่อไปอีกเพราะต้นคิดว่าเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุด