เพื่อนเจ้าบ่าว

ในชนบทของอีสานในการแต่งงาน มักจะทำพิธีบายศรีสู่ขวัญโดย  ‘’ผูกข้อต่อแขน’’ แทนการนั่งตั่งรดน้ำพระพุทธมนต์ และผมก็มีโอกาสคู่เจ้าบ่าวที่รูปหล่อที่สุดในวันนั้น เพื่อนครูคนนี้ขอร้องให้ผมเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวในวันนั้นด้วย เมื่อญาติพี่น้องและแขกเหรื่อผูกข้อมือให้คู่บ่าวสาวอยู่นั้นพราหมณ์ผู้ทำพิธีก็จะหันมาผูกข้อมือให้เพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวเพื่อแก้เคล็ดว่าหากใครได้เป็นเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวนั้น หากบังเอิญหากพราหมณ์ลืมทำพิธีผูกมือเรียกขวัญให้ล่ะก้อ เพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวจะร้างขันหมากหลายปีหรือตลอดชีวิตเลย ความจริงผมไม่เชื่อหรอก แต่ก็นึกสนุก เลยรีบเรียกญาติๆ เรียกญาติฝ่ายเจ้าสาวมาผูกข้อมือให้’’ผูกแขนให้หน่อย เดี๋ยวเฒ่าค้างโคก’’ พวกเขาหัวเราะชอบใจที่เห็นผมมีอารมณ์ขัน ท่าทางเชื่อจริงๆ บรรยากาศกันเองสนุกสนานมาก หลายคนเข้ามาผูกข้อมือให้ผมพร้อมคำอวยพร บางคนก็ว่าจองเป็นลูกเขยบ้างล่ะ เป็นหลานเขยก็มี ส่วนพวกสาวๆก็ว่า ‘’คนนี้เค้าจองแล้วนะ’’เพื่อนๆได้ฮากันครืน  การเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวนี่ใครๆก็ย่อมสนใจและจ้องมอง เพราะเป็นคนต่างถิ่นต่างอำเภอ หลังจากพิธีขอขมามอบของบูชาญาติผู้ใหญ่และส่งตัวเข้าหอแล้ว ผมก็หมดหน้าที่จึงตั้งวงสุราเฮฮาประสาหนุ่มๆสาวๆ ‘’เขาก็อยู่ในวงนั้นด้วย ทุกครั้งที่ผมมองไปทางเขาจะเห็นว่าเขาจ้องอยู่แล้ว แรกๆก็หลบตากันพัลวันพอระยะหลังๆ ก็จ้องตาไม่หลับ หน้าตาก็จัดว่าไม่หล่อเท่าไหร่ ผิวสีแทนรูปร่างพอสันทัด แต่งตัวสะอาดดูมีระดับ ตาสีเหล็กคู่นั้นคมปลาบ แต่อมเศร้าๆชอบกล เขาไม่ค่อยพูดเอาแต่นั่งฟังแล้วยิ้ม พอผมแนะนำตัว เขาก็เพิ่มความสนใจถามโน่นถามนี่ แล้วเรียกหาฝ้ายผูกข้อมือ แล้วผูกข้อมือผมเขาขอเป็นเสี่ยวเพราะอายุไล่เลี่ยกัน มิตรภาพน้อยๆก็เกิดขึ้น เราคุยกันถูกคอหลายเรื่อง จนดึกชักง่วง จึงขอตัวไปนอน เพราะจะต้องรีบเดินทางกลับพร้อมกับคณะเจ้าบ่าวตั้งแต่เช้าเลย เขาชวนไปนอนที่บ้านเขา เพราะบ้านงานมีคนเยอะอาจนอนไม่หลับ บ้านเขาปลูกและรับซื้อมันสำปะหลัง จึงมีลานตากมันกว้างขวาง ที่พักเขาอยู่ในโรงเก็บรถใกล้โรงเก็บน้ำมัน หากจากบ้านใหญ่ราวๆ สิบเมตร เป็นชั้นลอยเหนือหลังคารถยนต์ ห้องจัดเป็นระเบียบสะอาด มีชั้นหนังสือเล็กๆข้างฝาที่ติดโปสเตอร์ของ’’อัญชลี’’ และอีกภาพเป็นของธงชัย ‘’อาบน้ำก่อนนะ’’ เขาสั่งแล้วพาลงไปด้านหลัง โรงรถเขาโยกน้ำบาดาลจนล้นโอ่งมังกร ขณะผมรีหันขวางว่าจะผลัดผ้าอย่างไร  เขาก็แก้ผ้าพาดคันโยก ตักน้ำอาบน้ำโครม ตักน้ำโครมๆ ‘’เอางั้นเลยเหรอ!’’ ผมอุทานแล้วทำตาม เขาหัวเราะชอบใจ ‘’ผมเก่งไหมหลอกให้คุณแก้ผ้าก็ได้’’ เขาอวดเก่งอย่างคุ้นเคย เรานอนคุยกันอีกหลายเรื่องจนเคลิ้มๆ  จะหลับก็สะดุ้งเขาสวมกอดแล้วพูดว่า ‘’ครูไม่อิจฉาเพื่อนหรอที่มีความสุขกับเมียเขา’’ ผมไม่พูดอะไรเพราะรู้สึกว่ามีดุ้นเนื้ออุ่นๆ ดันอยู่ข้างขาอ่อนมือไม้แข้งมือเขาก็ไม่อยู่นิ่งๆ เขาเริ่มออกลวดลาย เอาเป็นว่าเขาเก่งนะ เขาปลุกผมได้ ผมก็ไม่ใช่ท่อนไม้นี่เป็นงูเลยล่ะ เขาใช้ปากและลิ้นเก่งมาก ผมไม่อิจฉาเพื่อนแล้ว เพื่อนคงทั้งเหนื่อและเพลีย แต่ผมนี่ก็สบาย เบาโหวงสบายกว่าเจ้าสาวเสียอีก หลับเป็นตายเลย เช้าตรู่เขามาส่ง ที่รถ พวกญาติเจ้าบ่าวรอขึ้นรถตั้งนานแล้ว พวกเขากำลังหาผมอยู่คิดว่าสาวคนไหนตะครุบเอาทำผัวแล้วดูท่าทางเขาแล้วไม่เหมือนเกย์เลย องอางสมชายชนบทเขาโบกมือยิ้มน้อยๆ ตาสีเหล็กอมเศร้าคู่นั้นก็บ่งบอกว่าเขาเป็นพวกเดียวกันนะ ผมรู้สึกศรัทธาตัวเขามาก เขาไม่แสดงออกเลย แล้วผมก็ได้เพื่อนร่วมเส้นทางเพิ่มอีกคน