นี่หรือความสุข

ความสุขทุกคนย่อมจะมี เพียงแต่มันจะมีมากหรือน้อยเท่านั้น มันขึ้นอยู่กับบุคคลแต่ละคนที่จะตักตวงเอาความสุขนั้นมาเป็นของตนมากเท่าไร ส่วนผมแล้วมันเป็นความสุขที่ดีเยี่ยมที่สุด ตั้งแต่ปิดเทอมมา ความสุขนั้นมันเกิดจากการอยากลองของผม ส่วนเขามันอาจจะความสุขที่เขาพบมันบ่อยครั้งแล้วก็ได้ เหตุการณ์เกิดขึ้นในระหว่างที่ผมเดินทางไปเยี่ยมพ่อแม่ที่กรุงเทพฯเพราะผมเรียนอยู่ต่างจังหวัด วันนั้นผมได้ร่วมเดินทางไปกับเพื่อนของผมคนหนึ่ง เธอชื่อว่า ‘’ น้อย’’ เหตุผลที่มีเพื่อนร่วมทางไปด้วยคือ น้อยเขาก็จะไปเยี่ยมพี่ชายของเขาเช่นกันรถจอดที่สถานีขนส่งหมอชิดเราทั้งสองก็ช่วยกันขนของลงจากรถ จากนั้นเราก็ตรงไปยังบ้านของพี่ชายของน้อยและน้อยเขาแนะนำพี่ชายให้ผมได้รู้จัก เขาชื่อ ‘’ พี่เอก’’ ผมยกมือไหว้เขาตามมารยาทของแขกที่ไปถึงพี่เอกเขาหน้าตาหล่อมากเลย ผิวขาวสูงหุ่นนายแบบจริงๆ ผมเห็นแล้วอดอิจฉาไม่ได้ หลังจากที่น้อยแนะนำพี่ของเขาให้ผมรู้จักแล้วน้อยก็เดินไปคุยกับพี่เอกสักพักก็เดินเข้ามาด้วยท่าทางผิดหวัง มารู้ทีหลังว่าคืนนี้พี่เอกต้องไปทำงานเลี้ยงที่สวนสยามกว่าจะกลับมาก็คงจะดึกมาก พี่เอกเลยให้เราสองคนออกไปหาข้าวกินกันเองก่อนในมื้อนี้และยังบอกว่ามื้อหน้าจะขอแก้ตัว หลังจากที่เราออกไปหาข้าวกินกันแล้วก็กลับมาถึงบ้าน เรานั่งคุยกันอยู่สักพักก็แยกย้ายกันเข้านอนโดยที่น้อยขึ้นไปนอนชั้นบนส่วนผมนอนชั้นล่างเพราะมันเย็นดี ดีกว่านอนชั้นบนเป็นไหนๆ ผมพยายามที่จะข่มตานอนแต่มันนอนไม่หลับเลยลุกขึ้นไปหยิบหนังสือบนโต๊ะมาอ่าน ผมรื้อหนังสือมาได้หลายเล่ม ด้วยกันในจำนวนนั้นมีหนังสือมิถุนาปนอยู่ด้วย ผมสงสัยว่าทำไมผู้ชายอย่างพี่เอกจึงซื้อหนังสืออย่างนี้มาอ่านผมก็เปิดดูภายในเล่ม พลิกไปพลิกมาเห็นภาพผู้ชายยืนเป็นแบบเปลือยกายอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ อีกใจหนึ่งก็นึกขำ อีกใจหนึ่งดูว่าสวยดีคนที่มาเป็นแบบก็หน้าตาใช้ได้ผมได้อ่านข้อความต่างๆ มากมายเลย มีอยู่ข้อความหนึ่งที่อ่านแล้วทำไมไอ้หนูของผมตื่นจากที่ของมันทันที ผมอดไม่ได้ที่จะลูบคลำมันเล่น แต่ผมก็ไม่ได้ทำอะไรนอกจากจับมันเล่นเท่านั้น เมื่อผมอ่านเรียบร้อยแล้วก็เก็บเข้าที่ของมันตามเดิม คิดว่าคงจะไม่หยิบอ่านอีกเพราะเมื่อผมอ่านแล้วมีความรู้สึกแปลกๆอย่างไรชอบกลหลังจากนั้นผมก็เอนตัวลงนอน ผมหลับไปนานเท่าไรไม่รู้ก็ได้ยินเสียงเรียกว่าน้อย ผมคิดว่าคงต้องเป็นพี่เอกแน่นอนจึงลุกขึ้นไปเปิดประตู หลังจากที่พี่เอกเข้าบ้านมาแล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้าที่จะอาบน้ำ เมื่อพี่เอกแกถอดเสื้อถอดกางเกงออกเหลือแต่กางเกงในตัวเดียว ผมเห็นแล้วรู้สึกว่าชอบหุ่นพี่เอกมากเลยเพราะหุ่นของแกสวยงามมาก สวยกว่าเวลาใส่เสื้อผ้าเสียอีก จากนั้นผมก็เอนตัวลงนอนต่อพี่เอกก็เดินเข้าไปอาบน้ำสักพักใหญ่ ก็เดินออกมาแต่คราวนี้พี่เอกแกไม่ได้นุ่งผ้าออกมาทำให้ผมเห็นสิ่งนั้นของพี่เอกเข้าของๆแกใหญ่มากมันทำให้เจ้าหนูของผมแข็งตัวขึ้นมาทันทีเลย ผมใจหายแว่บ…ที่พี่เอกเดินเข้ามาหาผม ตอนนั้นผมใจเต้นแรงมาก สั่นก็สั่น แต่ผมก็ต้องเบาใจลงมา เมื่อพี่เอกตรงไปยังกองหนังสือที่อยู่ข้างๆที่ผมนอน จากนั้นพี่เอกก็ค้นดูหนังสือสักพัก แกก็นำกลับมาวางตรงๆที่ผมนอนอยู่ ตอนนั้นผมลืมตาขึ้นมานิดหนึ่งเห็นสิ่งนั้นของพี่เอกแกแข็งตัวมากเลยและอยู่ห่างจากหน้าผมเพียงไม่กี่นิ้วเท่านั้น (ผมนอนอยู่บนเตียง)จากนั้นพี่เอกก็ไปยืนอยู่ทางปลายเท้าของผมยืนดูผมเมื่อผมลืมตาขึ้นมาพอแกเห็นแกก็เดินไปแต่งตัวที่หน้ากระจก ผมก็หลับต่อแต่ไม่ได้หลับเลยนะคับมันหลับแต่ตาเท่านั้น ผมนอนอยู่ได้สักพักก็รู้สึกว่าเจ้าหนูของผมกำลังมีคนเล่นมันอยู่ ผมใจเต้นแรงมากเลยแต่เจ้าหนูของผมมันก็แข็งสู้มือเสียด้วย ไม่ต้องดูเลยว่าใครถ้าไม่ใช่พี่เอกตัวดี พี่เอกแกจับเล่นอยู่ภายนอกไม่พอทีนี้แกเล่นเอามือล้วงเข้าไปข้างในเลย แถมรูดเจ้าหนูของผมขึ้นๆลงๆ เสียด้วย ตอนนั้นผมไม่คิดล่ะว่าผู้ชายหรือผู้หญิง ผมเสียวซ่านเต็มที่บิดตัวไปมา พอที่พี่เอกแกเห็นผมมีอารมณ์คล้อยตามแกเริ่มจูบปากผมทันทีเลย จากนั้นแกก็เริ่มไซ้ไปตามซอกคอของผม ต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงบริเวณท้องน้อยของผม แกเอามือลูบคลำไปมาอยู่ที่เจ้าหนูของผมจากนั้นแกก็ดูดเจ้าหนูของผมทำให้ผมเสียวมากยิ่งขึ้น สักพักใหญ่น้ำรักของผมก็กระฉูดออกมาใส่ปากพี่เอก แทนที่แกจะรังเกียจแกกลับดื่มกินอย่างเอร็ดอร่อยแถมยังบอกอีกว่าน้ำของผมหวานเสียอีก มันทำให้ผมมีความสุขมากเลย ไม่เคยมีใครมีทำให้ผมอย่างนี้มาก่อน ทำให้ผมติดใจมากที่สุด จากนั้นผมก็ใช้มือทำให้พี่เอกบ้างดูเขาแล้วรู้สึกว่าแกมีความสุขมากเช่นกัน เมื่อพี่เอกเสร็จแล้วเราก็อาบน้ำให้กันและกัน ขณะที่อยู่ในห้องน้ำนั้นพี่เอกก็พยายามจะทำให้ผมอีกตอนแรกผมขัดขืนเพราะกลัวเหนื่อย แต่ในที่สุดผมก็ยอม พี่เอกเขาขอประตูหลังผมผมไม่ยอมเป็นอันขาดเพราะกลัวเจ็บ ผมจึงขอเปลี่ยนมาเป็นมือแกก็ยอม ต่างฝ่ายต่างเสร็จกันอีกคนละครั้งเราก็อาบน้ำให้กันและกันและกลับมานอนที่ตามเดิม ตัวผมนี้เบาหวิวเลย เมื่อผมมีโอกาสเราก็หาความสุขกันอย่างนี้เสมอ โดยที่น้อยเองก็ไม่รู้เรื่องเลยแม้แต่น้อย เมื่อครบวาระที่ผมจะกลับ ผมก็กลับมาเลยโดยที่ไม่ได้บอกพี่เอกว่าจะกลับ เมื่อผมกลับมาถึงบ้านที่ต่างจังหวัดแล้วผมคิดถึงพี่เอกและยังจดจำเสมอว่า พี่เอกเคยให้ความสุขแก่ผม ผมจะไม่มีวันลืมเป็นอันขาด