บ้านผมอยู่อำเภอฝางครับห่างจากตัวเมืองมากโขอยู่หมู่บ้านผมก็เป็นหมู่บ้านเล็กๆครับ
มีร้อยกว่าหลังคาเรือนและเป็นปกติที่ย่านนี้จะมีชาวพม่า(หรือต่างด้าว)อาศัยอยู่กันพอสมควรซึ่งหนุ่มพม่านี่แหละครับที่ทำให้ผมได้พบกับความเสียวซ่าน
อิอิ
วันพุธเช้า ผมปั่นจักรยานเล่นจากบ้านผม(ซึ่งอยู่หัวหมู่บ้าน)ไปเรื่อยๆจนถึงท้ายหมู่บ้านระหว่างทางก็ทักทายกับลุง ป้า น้า อา ที่รู้จักกันไปตลอดทางจนมาถึงท้ายหมู่บ้านซึ่งเป็นละแวกที่ชาวพม่าอาศัยอยู่ ผมเองก็พอจะรู้จักบ้างเพราะพวกเขาเองก็ไปช่วยงานวัด งานเทศกาล ต่างๆอยู่บ่อยๆ ทำให้ได้พบเจอรู้จักบ้างผมเดินไปหาซื้อขนมกินในละแวกของชาวพม่าและก็ได้เจอกับเด็กหนุ่มวัยรุ่นชาวพม่ากำลังเล่นบอลกันอยู่ แต่ละคนถอดเสื้อโชว์กล้ามกันยั่วน้ำลายดีนักแลอิอิ
“พี่บอมไม่ใช่เหรอหนะ” เสียงเด็กหนุ่มคนหนึ่งร้องทักผม
“เอ้อ ใช่แล้ว ใครวะ” ผมหันไปตามต้นเสียงพร้อมกับยิงคำถามไปยังเจ้าของเสียงที่ไม่คุ้นหู
“ผม กี้ ไงครับพี่ จำกันไม่ได้ละเหรอ” อ๋อออออออก็นึกว่าใครที่ไหน ที่แท้ก็น้องกี้ เป็นเด็กพม่าตัวบางๆ ขาวๆหน้าตาดูหล่อเหลากว่าแต่ก่อนมาก ไว้หนวดเล็กๆดูน่ารัก ซึ่งแต่ก่อนเจ้ากี้เป็นเด็กพม่าตัวมอมแมมผมชอบแกล้งมันอยู่บ่อยๆ มีหลายครั้งที่มันร้องไห้ขี้มูกโป่งไปฟ้องแม่
“อ้อ กี้เหรอ จำแทบไม่ได้เลยหวะ หล่อขึ้นนะเราหนะ” ผมแซวกี้
“5555 ไม่หรอกๆ ถ้าพูดถึงความหล่อต้องนู่น ไอ้พรนู่น” กี้หัวเราะพร้อมกับชี้ไปที่เด็กหนุ่มพม่าอีกคนที่กำลังเดินดุ่มๆมาทางผม
“ดีครับๆพี่บอม ไม่ได้เจอกันนานเนาะ สบายดีปะพี่” พรเด็กหนุ่มพม่าหน้าตาดี หุ่นนี้น่ากินมาก(อิอิ)หมอนี่เองก็ดูผิดแปลกจากแต่ก่อนเหมือนกัน เพราะแต่ก่อนเป็นเด็กที่มอมแมมมากทั้งขี้มูก น้ำลาย เลอะเต็มไปหมด จนผมกับเพื่อนๆ ชอบล้อจนมันร้องไห้อยู่แทบทุกวัน
“พวกแกนี่ดูหล่อจนพี่จำแทบไม่ได้เลยหวะ” ผมพูดในขณะที่จ้องมองเป้ากางเกงบอลของพวกมันตาแทบถลน อิอิ
ผมนั่งคุยกะพวกเด็กหนุ่มพม่าอยู่นานมาก จนลืมทานข้าวเที่ยงไปเลย อิอิ ซักไซ้ไล่เรียงพวกมันก็ได้ความว่า กี้เรียนอยู่วิทยาลัยเทคนิคแห่งหนึ่งในอำเภออยู่ ปวช 3 ส่วนพรไม่ได้เรียนแล้ว ออกมาทำงานอยู่กับรถส่งของในละแวกนี้
“แล้วปิดเทอมแล้วดิ” ผมถามกี้
“ครับ ปิดได้ 2-3 วันแล้ว” กี้ตอบ
“แล้วไม่หางานทำเหรอช่วงปิดเทอม” ผมถามต่อ พลางจ้องมองหุ่นของกี้และพรสลับกัน อิอิ (น้องเขายังไม่ใส่เสื้อ)
“ก็จะไปทำกับไอ้พรมันแหละครับ” กี้พูดพร้อมกับหันไปมองหน้าพร
“ช่วงนี้พ่อเลี้ยงเขารับคนงานเพิ่มอะครับ เลยพาไอ้กี้มันไปทำด้วยกัน” พรหันหน้ามาบอกผม
“ออๆๆ ก็ดีละนี่” ผมพูด พร้อมกับลุกจากข้างสนามบอลเพราะเริ่มหิวข้าวแล้ว
“ตอนเย็นๆ ค่ำๆ พี่บอมมานั่งคุยกะพวกผมที่ศาลาดิ” กี้ลุกพร้อมกับผม พร้อมกับชี้ชวนให้ผมดูไปยังศาลาไม้ที่สร้างมานานพอสมควร ซึ่งศาลาแห่งนี้ตอนเด็กๆ พวกผมก็เคยมานั่งเล่นกันอยู่ประจำ
“อ้อ ได้ดิ” ผมตอบตกลงพร้อมกับขึ้นควบจักรยาน
“ดีๆๆๆๆ พวกผมจะรอนะพี่” กี้ดูท่าดีใจมากที่ผมตอบตกลง แล้วผมก็ปั่นจักรยานกลับบ้านไปกินข้าว
ผมอยู่บ้านตั้งแต่ตอนบ่ายสอง(กลับมาจากที่นั่น)จนไปถึงหกโมงเย็น ผมก็อาบน้ำ(ตอนค่ำๆอากาศที่บ้านผมหนาว)แล้วก็บอกแม่ว่าจะออกไปนั่งคุยกับน้องๆ แม่ก็ไม่ได้ว่าไร ผมก็เลยปั่นจักรยานออกไปยังศาลาที่นัดกับกี้ไว้
“มาแล้วๆ พี่บอมมาแล้ว” กี้ออกมาต้อนรับผม พร้อมกับเด็กน้อยชาวพม่ามากมายมีทั้งที่ผมรู้จักและไม่รู้จัก
“พี่บอมๆ เล่าเรื่องตอนที่พี่ไปอยู่ในเมืองให้พวกผมฟังมั่งดิ” พรเสนอให้ผมเล่าเรื่อง เด็กคนอื่นๆเงียบกริบเป็นสัญญาณว่าเห็นด้วยกับข้อเสนอของพร ผมเองก็ไม่ได้รังเกียจที่จะเล่า ผมก็เล่าเรื่องราวต่างๆที่ใช้ชีวิต เรียนอยู่ในเมือง(เรื่องที่ล่าได้นะครับ อิอิ) ทำกิจกรรมต่างๆนาๆ มีคำถามจากเด็กๆถามขัดบ้างบางเวลา ผมก็ตอบให้อย่างไม่รังเกียจ
ผมนั่งฝอยจนดึกดื่น (สี่ทุ่มกว่าเลยทีเดียว) แม่ของเด็กน้อยก็มาพาลูกๆกลับไปนอนบ้าง จนเลยเวลาไปเรื่อยๆก็เหลือผมกับกี้ และพร
“โห พี่บอมฝอยจนเด็กๆพากันง่วงเลยวุ้ย 5555” กี้แซวผม
“ก็บอกให้เล่าเองไม่ใช่เหรอ” ผมหันไปค้อนใส่
“อะครับๆ ผมผิดเอง” กี้รีบรับผิดเมื่อเห็นผมค้อนใส่
“ผมง่วงละ ขอตัวก่อนนะครับ” พรหาวขึ้นมาดอกใหญ่ก่อนจะล่ำลาแล้วเดินกลับบ้านไป เหลือให้ผมอยู่กับกี้สองคนในศาลาท่ามกลางแสงสลัวๆจากหลอดไฟข้างทางที่ส่องผ่านเข้ามา
ผมกับกี้คุยกันไปเรื่อยเปื่อยจนเกือบจะห้าทุ่ม ผมเล่าบ้าง กี้เล่าบ้าง สลับกันไป แล้วก็ลงเอยด้วยเรื่อง มีแฟนหรือยัง?
“ผมยังโสดครับพี่” กี้รีบตอบผมทันทีที่ผมถามคำถามนั้นไป
“แหมๆๆ เสียงสูงเชียว” ผมแซวกี้
“ว่าแต่ผม พี่บอมเหอะไปอยู่ในเมืองได้มากี่คนละ 5555” กี้ย้อนศร ไอ้ผมก็อยากตอบนะว่าได้หลายคน แต่ติดตรงที่ว่าไอ้ที่ได้ๆมามันไม่ใช่ผู้หญิงอะสิ 5555
“เฮ้ยยยย ยังงงง” ผมรีบปฏิเสธ
“แหนะ !! เสียงสูง” กี้แซวผม เราต่างคนต่างหัวเราะ ก่อนที่จะเกิดความเงียบขึ้นชั่วขณะ แล้วผมก็ช่วงชิงช่วงที่เงียบนั้น
“เสื่อมหมดละมั้ง อายุขนาดนี้ละยังไม่ได้ใช้เนี้ย” ผมรวบรวมความกล้าก่อนจะแซวกี้ พร้อมกับเอื้อมมือแกล้งทำจะกำตรงเป้าของเขา
“เฮ้ยยยย พี่ ผมก็ชักว่าวอยู่นะ ไม่เสื่อมหรอก” กี้กุมเป้าตัวเองไว้ก่อนจะปัดมือผมออก
“ชักเป็นด้วยเหรอ” ผมแซวกลับ ตอนนี้ใจผมมันเต้นตุบๆตับๆ ไปหมดแล้ว
“เป็นดิ !!” กี้หันมาตอบเสียงขุ่น
“ไหนลองทำให้ดูหน่อยดิ” ผมขยับเข้าไปใกล้กี้ พร้อมกับกระซิบให้เขาชักว่าวให้ดู
“บ้าเหรอพี่ ผมอาย” กี้ทำหน้าแดงและปฏิเสธผม
“โด่….ของตัวเองเล็กหรือเปล่าเหอะ” ผมยั่วโมโหกี้ต่อด้วยความสนุกเมื่อเห็นว่าตัวเองเป็นต่อ
“เฮ้ยยยย แข่งกันป่าว” กี้ลุกขึ้นถอดกางเกงบอลและกางเกงในที่ซ่อนข้างในออก ก่อนที่จะเผยให้เห็นควยของกี้ที่ยังหดอยู่
“เฮ้ย นิดเดียว 555” ผมแกล้งแซวกี้ทั้งๆที่อยากอมใจจะขาด อิอิ
“เดี๋ยวดิ” กี้เริ่มรูดควยตัวเองเข้าๆออกๆ จนมันเริ่มขยาย
“โห อ่อนหวะ ดูของพี่ดิ ใหญ่กว่าตั้งเยอะ” ผมรวบรวมความหน้าด้านเปิดควยตัวเองโชว์ให้กี้ดู ของผมแข็งเต็มที่แล้วก็เพราะเห็นควยของกี้นั่นแหละ มันจึงแข็งได้ขนาดนี้
“โห ใหญ่จัง” กี้อุทานเมื่อเห็นควยผมกระทบแสงไฟอย่างถนัดตา
“มาๆ เดี๋ยวช่วย” ผมเอื้อมมือไปกำควยกี้เอาไว้ กีสะดุ้งเฮือกแต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร ควยนิ่มๆของกี้เมื่อโดนมืออุ่นๆของผมเข้าไปก็พองตัวอย่างรวดเร็ว แล้วก็แข็งอย่างเต็มที่ ตอนนี้ขนาดมันน่าจะประมาณ 6 นิ้วคึ่งได้
“โห แข็งไวไปปะ จับแค่นี้” ผมแซวกี้ ที่ตอนนี้หน้าแดง หูแดง อายอย่างสุดขีด
“ก็มันไม่เคยโดนมือคนอื่นเลยนี่” กี้บอกแบบอายๆ ก่อนที่จะพยายามแกะมือผมออกจากควยของเขา
“เคยโดนอมปะ” ผมพยายามความหน้าด้านถามกี้อย่างไม่อาย
“โห ไม่เคยหรอกพี่” สิ้นคำของกี้ ผมก็ก้มลงครอบปากลงบนควยกี้ทันทีโดยกี้ไม่ทันตั้งตัว กี้สะดุ้งเฮือกก่อนที่จะพยายามถอยออกไปเป็นอิสระ
“เฮ้ย !! พี่บอม ทำไรหนะ” กี้อุทานอย่างตกใจ แต่ผมไม่สนอะไรอีกแล้ว ควยหวานๆของเด็กรุ่นขบเผาะอยู่ในปากผมแล้ว ใครจะยอมคายให้โง่หละครับว่าไหม
“ซี๊ดดดด เสียว โอ๊ะ อ๊า โอ้ววว” กี้เองก็ไม่อาจต้านทานความพลิ้วของลิ้นและปากผมได้ ยืนตัวแข็งทื่อปล่อยผมอมควยอย่างสนุกปาก พร้อมกับครางออกมาอย่างไม่ได้ศัพท์
“ขอนั่งได้ปะพี่บอม ขาอ่อนหมดละ” กี้บอกผม ผมคายควยกี้ออกมาแล้วกี้ก็นั่งลงบนโต๊ะไม้ยาว ก่อนจะให้ผมดูดอมควยให้ต่อไป
“โอ้ววว เสียวอะไรอย่างนี้ ซี๊ดดดดด” กี้จับหัวผมแน่น พร้อมกับซี๊ดปากเบาๆ ผมเองก็สนองความเงี่ยนของกี้ ทั้งดูด ทั้งอม ทั้งลากลิ้นเลียจนทั่วควยของกี้
“ควยกี้อร่อยมากเลยรู้ปะ” ผมเงยหน้าไปบอกกี้ที่ตอนนี้กำลังหน้าเหยเกสุดๆ
“ครับ ถ้าพี่ชอบก็อมต่อเถอะครับ เสียวดีผมชอบ” กี้พูดเสร็จก็จับควยยัดปากผมอย่างหื่นกระหาย
“ของพรใหญ่เท่าของกี้ปะ” ผมถามกี้
“ก็พอๆกะของผมนี่แหละครับ” กี้ตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ แสดงถึงความเสียวซ่าน
“พี่อยากอมเหรอ” กี้ก้มลงมาถามผม ผมไม่ตอบอะไรตั้งหน้าตั้งตาดูดควยกี้ต่อไป สักพักกี้ล้วงเอาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงออกมาพร้อมกับกดตื๊ดๆ ก่อนจะคุยกับใครบางคนด้วยภาษาพม่า
“เดี๋ยวไอ้พรจะมาหาเรานะพี่” กี้บอกผมทันทีที่วางสาย เป็นพรหรอกหรือที่กี้ต่อสายไปคุยด้วย ผมเองก็ตกใจนิดๆเหมือนกัน ไม่คิดว่ากี้มันจะเอาจริง
“เฮ้ย เอาจริงดิ !!” ผมแกล้งทำเป็นตกใจ ที่จริงก็อยากใจจะขาด อิอิ
“เดี๋ยวก็รู้เองครับ” ผมก้มหน้าดูดควยให้กี้ต่อ จนกี้เกือบแตกอยู่สองสามรอบ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าคนเดินมาทางศาลาที่เราอยู่
“ไหนๆ ทำไรกันครับ” พรโผล่เข้ามาในสภาพบ๊อกเซอร์ตัวเดียว ก่อนจะยืนดูผมอมควยให้กี้
“โห พี่บอมนี่ชอบอมควยหรอกเหรอเนี้ย” พรแซวผม ขณะที่ก้มลงมาดูผมดูดควยกี้ชัดๆ
“มาๆ กินของผมบ้าง” พรจับหัวผมหันไปหาเป้าของเขา พรดึงบ๊อกเซอร์ลง ควยขนาดเขื่องของเนาก็ดีดป๊าบเข้าให้ตรงหน้าท้อง ควยของพรใหญ่กว่าของกี้ แข็งมากอีกด้วยชี้ขึ้นด้านบนอย่างสวยงาม ผมไม่รอช้ารีบอ้าปากคาบควยพรอย่างกระหาย
“ซี๊ดดดด เสียว อ๊า” พรซี๊ดปากทันทีที่ลิ้นผมลากลงบนหัวควยของเขา พรกระเด้าควยใส่ปากผมทันทีอย่างรู้งาน
ผมโดนเด็กหนุ่มพม่าสองคนผลัดกันยัดควยเข้าปากอย่างเมามันส์ ผมเองตอนนี้น้ำลายไหลย้อยเปรอะไปหมด แต่ด้วยความหื่นกระหายของสองคนนี้ทำให้ผมมีอารมณ์ร่วมอย่างสุดๆ ก่อนที่ทั้งคู่จะให้ผมหยุดอมแล้วเอาควยไปชักว่าวเอง
“พี่บอม กล้ากินน้ำควยพวกผมปะ” พรถามผมในขณะที่กำลังสาวว่าวอย่างเมามันส์
“กล้าดิ” ผมตอบอย่างไม่ลังเล ได้ยินดังนั้นทั้งคู่ต่างก็เร่งสาวว่าวให้ตัวเองอย่างบ้าคลั่ง
“โอ้วววว ซี๊ดดดด จะออกแล้วพี่ อ๊าววว” กี้จับหัวผมไปหาควยเขาก่อนจะปล่อยน้ำว่าวพุ่งเข้าใส่หน้าผมเต็มๆ
“ดูดดิพี่ โอ้วววว เสียววว” กี้ยัดควยเข้ามาในปากผม ผมดูดกลืนน้ำว่าวของกี้จนหมดก่อนที่พรจะจับหัวผมไปหาควยของเขาอีก
“อ้าปากกว้างๆครับ อ๊า ออกแล้วววว” พรปล่อยน้ำว่าวใส่ปากผมอย่างหนักหน่วง น้ำว่าวของพรพุ่งปรี๊ดๆใส่ปากผมไม่หยุด ก่อนที่ผมจะอมควยพรเข้าไปอีกที แล้วดูดกินน้ำว่าวของเขาจนหมดเกลี้ยง
“โอ้ววว เสียวอะไรจะขนาดนี้” พรและกี้เก็บควยเข้าไปในกางเกงเหมือนเดิมก่อนทั้งสองจะช่วยกันชักว่าวให้ผมจนแตกคาโต๊ะกลางศาลา
“ลองกินน้ำตัวเองดิพี่” พรปาดน้ำว่าวของผมที่เลอะหัวควยมาใส่ปากผม ผมก็ดูดกินน้ำว่าวจากนิ้วของเขาจนหมด ก่อนที่กี้และพรจะขอบคุณผมแล้วพากันกลับบ้าน ผมเองก็ต้องปั่นจักรยานกลับบ้านคนเดียว ในสภาพที่ตัวเบาหวิวซึ่งรู้สึกสบายอย่างบอกไม่ถูก
วันพุธเช้า ผมปั่นจักรยานเล่นจากบ้านผม(ซึ่งอยู่หัวหมู่บ้าน)ไปเรื่อยๆจนถึงท้ายหมู่บ้านระหว่างทางก็ทักทายกับลุง ป้า น้า อา ที่รู้จักกันไปตลอดทางจนมาถึงท้ายหมู่บ้านซึ่งเป็นละแวกที่ชาวพม่าอาศัยอยู่ ผมเองก็พอจะรู้จักบ้างเพราะพวกเขาเองก็ไปช่วยงานวัด งานเทศกาล ต่างๆอยู่บ่อยๆ ทำให้ได้พบเจอรู้จักบ้างผมเดินไปหาซื้อขนมกินในละแวกของชาวพม่าและก็ได้เจอกับเด็กหนุ่มวัยรุ่นชาวพม่ากำลังเล่นบอลกันอยู่ แต่ละคนถอดเสื้อโชว์กล้ามกันยั่วน้ำลายดีนักแลอิอิ
“พี่บอมไม่ใช่เหรอหนะ” เสียงเด็กหนุ่มคนหนึ่งร้องทักผม
“เอ้อ ใช่แล้ว ใครวะ” ผมหันไปตามต้นเสียงพร้อมกับยิงคำถามไปยังเจ้าของเสียงที่ไม่คุ้นหู
“ผม กี้ ไงครับพี่ จำกันไม่ได้ละเหรอ” อ๋อออออออก็นึกว่าใครที่ไหน ที่แท้ก็น้องกี้ เป็นเด็กพม่าตัวบางๆ ขาวๆหน้าตาดูหล่อเหลากว่าแต่ก่อนมาก ไว้หนวดเล็กๆดูน่ารัก ซึ่งแต่ก่อนเจ้ากี้เป็นเด็กพม่าตัวมอมแมมผมชอบแกล้งมันอยู่บ่อยๆ มีหลายครั้งที่มันร้องไห้ขี้มูกโป่งไปฟ้องแม่
“อ้อ กี้เหรอ จำแทบไม่ได้เลยหวะ หล่อขึ้นนะเราหนะ” ผมแซวกี้
“5555 ไม่หรอกๆ ถ้าพูดถึงความหล่อต้องนู่น ไอ้พรนู่น” กี้หัวเราะพร้อมกับชี้ไปที่เด็กหนุ่มพม่าอีกคนที่กำลังเดินดุ่มๆมาทางผม
“ดีครับๆพี่บอม ไม่ได้เจอกันนานเนาะ สบายดีปะพี่” พรเด็กหนุ่มพม่าหน้าตาดี หุ่นนี้น่ากินมาก(อิอิ)หมอนี่เองก็ดูผิดแปลกจากแต่ก่อนเหมือนกัน เพราะแต่ก่อนเป็นเด็กที่มอมแมมมากทั้งขี้มูก น้ำลาย เลอะเต็มไปหมด จนผมกับเพื่อนๆ ชอบล้อจนมันร้องไห้อยู่แทบทุกวัน
“พวกแกนี่ดูหล่อจนพี่จำแทบไม่ได้เลยหวะ” ผมพูดในขณะที่จ้องมองเป้ากางเกงบอลของพวกมันตาแทบถลน อิอิ
ผมนั่งคุยกะพวกเด็กหนุ่มพม่าอยู่นานมาก จนลืมทานข้าวเที่ยงไปเลย อิอิ ซักไซ้ไล่เรียงพวกมันก็ได้ความว่า กี้เรียนอยู่วิทยาลัยเทคนิคแห่งหนึ่งในอำเภออยู่ ปวช 3 ส่วนพรไม่ได้เรียนแล้ว ออกมาทำงานอยู่กับรถส่งของในละแวกนี้
“แล้วปิดเทอมแล้วดิ” ผมถามกี้
“ครับ ปิดได้ 2-3 วันแล้ว” กี้ตอบ
“แล้วไม่หางานทำเหรอช่วงปิดเทอม” ผมถามต่อ พลางจ้องมองหุ่นของกี้และพรสลับกัน อิอิ (น้องเขายังไม่ใส่เสื้อ)
“ก็จะไปทำกับไอ้พรมันแหละครับ” กี้พูดพร้อมกับหันไปมองหน้าพร
“ช่วงนี้พ่อเลี้ยงเขารับคนงานเพิ่มอะครับ เลยพาไอ้กี้มันไปทำด้วยกัน” พรหันหน้ามาบอกผม
“ออๆๆ ก็ดีละนี่” ผมพูด พร้อมกับลุกจากข้างสนามบอลเพราะเริ่มหิวข้าวแล้ว
“ตอนเย็นๆ ค่ำๆ พี่บอมมานั่งคุยกะพวกผมที่ศาลาดิ” กี้ลุกพร้อมกับผม พร้อมกับชี้ชวนให้ผมดูไปยังศาลาไม้ที่สร้างมานานพอสมควร ซึ่งศาลาแห่งนี้ตอนเด็กๆ พวกผมก็เคยมานั่งเล่นกันอยู่ประจำ
“อ้อ ได้ดิ” ผมตอบตกลงพร้อมกับขึ้นควบจักรยาน
“ดีๆๆๆๆ พวกผมจะรอนะพี่” กี้ดูท่าดีใจมากที่ผมตอบตกลง แล้วผมก็ปั่นจักรยานกลับบ้านไปกินข้าว
ผมอยู่บ้านตั้งแต่ตอนบ่ายสอง(กลับมาจากที่นั่น)จนไปถึงหกโมงเย็น ผมก็อาบน้ำ(ตอนค่ำๆอากาศที่บ้านผมหนาว)แล้วก็บอกแม่ว่าจะออกไปนั่งคุยกับน้องๆ แม่ก็ไม่ได้ว่าไร ผมก็เลยปั่นจักรยานออกไปยังศาลาที่นัดกับกี้ไว้
“มาแล้วๆ พี่บอมมาแล้ว” กี้ออกมาต้อนรับผม พร้อมกับเด็กน้อยชาวพม่ามากมายมีทั้งที่ผมรู้จักและไม่รู้จัก
“พี่บอมๆ เล่าเรื่องตอนที่พี่ไปอยู่ในเมืองให้พวกผมฟังมั่งดิ” พรเสนอให้ผมเล่าเรื่อง เด็กคนอื่นๆเงียบกริบเป็นสัญญาณว่าเห็นด้วยกับข้อเสนอของพร ผมเองก็ไม่ได้รังเกียจที่จะเล่า ผมก็เล่าเรื่องราวต่างๆที่ใช้ชีวิต เรียนอยู่ในเมือง(เรื่องที่ล่าได้นะครับ อิอิ) ทำกิจกรรมต่างๆนาๆ มีคำถามจากเด็กๆถามขัดบ้างบางเวลา ผมก็ตอบให้อย่างไม่รังเกียจ
ผมนั่งฝอยจนดึกดื่น (สี่ทุ่มกว่าเลยทีเดียว) แม่ของเด็กน้อยก็มาพาลูกๆกลับไปนอนบ้าง จนเลยเวลาไปเรื่อยๆก็เหลือผมกับกี้ และพร
“โห พี่บอมฝอยจนเด็กๆพากันง่วงเลยวุ้ย 5555” กี้แซวผม
“ก็บอกให้เล่าเองไม่ใช่เหรอ” ผมหันไปค้อนใส่
“อะครับๆ ผมผิดเอง” กี้รีบรับผิดเมื่อเห็นผมค้อนใส่
“ผมง่วงละ ขอตัวก่อนนะครับ” พรหาวขึ้นมาดอกใหญ่ก่อนจะล่ำลาแล้วเดินกลับบ้านไป เหลือให้ผมอยู่กับกี้สองคนในศาลาท่ามกลางแสงสลัวๆจากหลอดไฟข้างทางที่ส่องผ่านเข้ามา
ผมกับกี้คุยกันไปเรื่อยเปื่อยจนเกือบจะห้าทุ่ม ผมเล่าบ้าง กี้เล่าบ้าง สลับกันไป แล้วก็ลงเอยด้วยเรื่อง มีแฟนหรือยัง?
“ผมยังโสดครับพี่” กี้รีบตอบผมทันทีที่ผมถามคำถามนั้นไป
“แหมๆๆ เสียงสูงเชียว” ผมแซวกี้
“ว่าแต่ผม พี่บอมเหอะไปอยู่ในเมืองได้มากี่คนละ 5555” กี้ย้อนศร ไอ้ผมก็อยากตอบนะว่าได้หลายคน แต่ติดตรงที่ว่าไอ้ที่ได้ๆมามันไม่ใช่ผู้หญิงอะสิ 5555
“เฮ้ยยยย ยังงงง” ผมรีบปฏิเสธ
“แหนะ !! เสียงสูง” กี้แซวผม เราต่างคนต่างหัวเราะ ก่อนที่จะเกิดความเงียบขึ้นชั่วขณะ แล้วผมก็ช่วงชิงช่วงที่เงียบนั้น
“เสื่อมหมดละมั้ง อายุขนาดนี้ละยังไม่ได้ใช้เนี้ย” ผมรวบรวมความกล้าก่อนจะแซวกี้ พร้อมกับเอื้อมมือแกล้งทำจะกำตรงเป้าของเขา
“เฮ้ยยยย พี่ ผมก็ชักว่าวอยู่นะ ไม่เสื่อมหรอก” กี้กุมเป้าตัวเองไว้ก่อนจะปัดมือผมออก
“ชักเป็นด้วยเหรอ” ผมแซวกลับ ตอนนี้ใจผมมันเต้นตุบๆตับๆ ไปหมดแล้ว
“เป็นดิ !!” กี้หันมาตอบเสียงขุ่น
“ไหนลองทำให้ดูหน่อยดิ” ผมขยับเข้าไปใกล้กี้ พร้อมกับกระซิบให้เขาชักว่าวให้ดู
“บ้าเหรอพี่ ผมอาย” กี้ทำหน้าแดงและปฏิเสธผม
“โด่….ของตัวเองเล็กหรือเปล่าเหอะ” ผมยั่วโมโหกี้ต่อด้วยความสนุกเมื่อเห็นว่าตัวเองเป็นต่อ
“เฮ้ยยยย แข่งกันป่าว” กี้ลุกขึ้นถอดกางเกงบอลและกางเกงในที่ซ่อนข้างในออก ก่อนที่จะเผยให้เห็นควยของกี้ที่ยังหดอยู่
“เฮ้ย นิดเดียว 555” ผมแกล้งแซวกี้ทั้งๆที่อยากอมใจจะขาด อิอิ
“เดี๋ยวดิ” กี้เริ่มรูดควยตัวเองเข้าๆออกๆ จนมันเริ่มขยาย
“โห อ่อนหวะ ดูของพี่ดิ ใหญ่กว่าตั้งเยอะ” ผมรวบรวมความหน้าด้านเปิดควยตัวเองโชว์ให้กี้ดู ของผมแข็งเต็มที่แล้วก็เพราะเห็นควยของกี้นั่นแหละ มันจึงแข็งได้ขนาดนี้
“โห ใหญ่จัง” กี้อุทานเมื่อเห็นควยผมกระทบแสงไฟอย่างถนัดตา
“มาๆ เดี๋ยวช่วย” ผมเอื้อมมือไปกำควยกี้เอาไว้ กีสะดุ้งเฮือกแต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร ควยนิ่มๆของกี้เมื่อโดนมืออุ่นๆของผมเข้าไปก็พองตัวอย่างรวดเร็ว แล้วก็แข็งอย่างเต็มที่ ตอนนี้ขนาดมันน่าจะประมาณ 6 นิ้วคึ่งได้
“โห แข็งไวไปปะ จับแค่นี้” ผมแซวกี้ ที่ตอนนี้หน้าแดง หูแดง อายอย่างสุดขีด
“ก็มันไม่เคยโดนมือคนอื่นเลยนี่” กี้บอกแบบอายๆ ก่อนที่จะพยายามแกะมือผมออกจากควยของเขา
“เคยโดนอมปะ” ผมพยายามความหน้าด้านถามกี้อย่างไม่อาย
“โห ไม่เคยหรอกพี่” สิ้นคำของกี้ ผมก็ก้มลงครอบปากลงบนควยกี้ทันทีโดยกี้ไม่ทันตั้งตัว กี้สะดุ้งเฮือกก่อนที่จะพยายามถอยออกไปเป็นอิสระ
“เฮ้ย !! พี่บอม ทำไรหนะ” กี้อุทานอย่างตกใจ แต่ผมไม่สนอะไรอีกแล้ว ควยหวานๆของเด็กรุ่นขบเผาะอยู่ในปากผมแล้ว ใครจะยอมคายให้โง่หละครับว่าไหม
“ซี๊ดดดด เสียว โอ๊ะ อ๊า โอ้ววว” กี้เองก็ไม่อาจต้านทานความพลิ้วของลิ้นและปากผมได้ ยืนตัวแข็งทื่อปล่อยผมอมควยอย่างสนุกปาก พร้อมกับครางออกมาอย่างไม่ได้ศัพท์
“ขอนั่งได้ปะพี่บอม ขาอ่อนหมดละ” กี้บอกผม ผมคายควยกี้ออกมาแล้วกี้ก็นั่งลงบนโต๊ะไม้ยาว ก่อนจะให้ผมดูดอมควยให้ต่อไป
“โอ้ววว เสียวอะไรอย่างนี้ ซี๊ดดดดด” กี้จับหัวผมแน่น พร้อมกับซี๊ดปากเบาๆ ผมเองก็สนองความเงี่ยนของกี้ ทั้งดูด ทั้งอม ทั้งลากลิ้นเลียจนทั่วควยของกี้
“ควยกี้อร่อยมากเลยรู้ปะ” ผมเงยหน้าไปบอกกี้ที่ตอนนี้กำลังหน้าเหยเกสุดๆ
“ครับ ถ้าพี่ชอบก็อมต่อเถอะครับ เสียวดีผมชอบ” กี้พูดเสร็จก็จับควยยัดปากผมอย่างหื่นกระหาย
“ของพรใหญ่เท่าของกี้ปะ” ผมถามกี้
“ก็พอๆกะของผมนี่แหละครับ” กี้ตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ แสดงถึงความเสียวซ่าน
“พี่อยากอมเหรอ” กี้ก้มลงมาถามผม ผมไม่ตอบอะไรตั้งหน้าตั้งตาดูดควยกี้ต่อไป สักพักกี้ล้วงเอาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงออกมาพร้อมกับกดตื๊ดๆ ก่อนจะคุยกับใครบางคนด้วยภาษาพม่า
“เดี๋ยวไอ้พรจะมาหาเรานะพี่” กี้บอกผมทันทีที่วางสาย เป็นพรหรอกหรือที่กี้ต่อสายไปคุยด้วย ผมเองก็ตกใจนิดๆเหมือนกัน ไม่คิดว่ากี้มันจะเอาจริง
“เฮ้ย เอาจริงดิ !!” ผมแกล้งทำเป็นตกใจ ที่จริงก็อยากใจจะขาด อิอิ
“เดี๋ยวก็รู้เองครับ” ผมก้มหน้าดูดควยให้กี้ต่อ จนกี้เกือบแตกอยู่สองสามรอบ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าคนเดินมาทางศาลาที่เราอยู่
“ไหนๆ ทำไรกันครับ” พรโผล่เข้ามาในสภาพบ๊อกเซอร์ตัวเดียว ก่อนจะยืนดูผมอมควยให้กี้
“โห พี่บอมนี่ชอบอมควยหรอกเหรอเนี้ย” พรแซวผม ขณะที่ก้มลงมาดูผมดูดควยกี้ชัดๆ
“มาๆ กินของผมบ้าง” พรจับหัวผมหันไปหาเป้าของเขา พรดึงบ๊อกเซอร์ลง ควยขนาดเขื่องของเนาก็ดีดป๊าบเข้าให้ตรงหน้าท้อง ควยของพรใหญ่กว่าของกี้ แข็งมากอีกด้วยชี้ขึ้นด้านบนอย่างสวยงาม ผมไม่รอช้ารีบอ้าปากคาบควยพรอย่างกระหาย
“ซี๊ดดดด เสียว อ๊า” พรซี๊ดปากทันทีที่ลิ้นผมลากลงบนหัวควยของเขา พรกระเด้าควยใส่ปากผมทันทีอย่างรู้งาน
ผมโดนเด็กหนุ่มพม่าสองคนผลัดกันยัดควยเข้าปากอย่างเมามันส์ ผมเองตอนนี้น้ำลายไหลย้อยเปรอะไปหมด แต่ด้วยความหื่นกระหายของสองคนนี้ทำให้ผมมีอารมณ์ร่วมอย่างสุดๆ ก่อนที่ทั้งคู่จะให้ผมหยุดอมแล้วเอาควยไปชักว่าวเอง
“พี่บอม กล้ากินน้ำควยพวกผมปะ” พรถามผมในขณะที่กำลังสาวว่าวอย่างเมามันส์
“กล้าดิ” ผมตอบอย่างไม่ลังเล ได้ยินดังนั้นทั้งคู่ต่างก็เร่งสาวว่าวให้ตัวเองอย่างบ้าคลั่ง
“โอ้วววว ซี๊ดดดด จะออกแล้วพี่ อ๊าววว” กี้จับหัวผมไปหาควยเขาก่อนจะปล่อยน้ำว่าวพุ่งเข้าใส่หน้าผมเต็มๆ
“ดูดดิพี่ โอ้วววว เสียววว” กี้ยัดควยเข้ามาในปากผม ผมดูดกลืนน้ำว่าวของกี้จนหมดก่อนที่พรจะจับหัวผมไปหาควยของเขาอีก
“อ้าปากกว้างๆครับ อ๊า ออกแล้วววว” พรปล่อยน้ำว่าวใส่ปากผมอย่างหนักหน่วง น้ำว่าวของพรพุ่งปรี๊ดๆใส่ปากผมไม่หยุด ก่อนที่ผมจะอมควยพรเข้าไปอีกที แล้วดูดกินน้ำว่าวของเขาจนหมดเกลี้ยง
“โอ้ววว เสียวอะไรจะขนาดนี้” พรและกี้เก็บควยเข้าไปในกางเกงเหมือนเดิมก่อนทั้งสองจะช่วยกันชักว่าวให้ผมจนแตกคาโต๊ะกลางศาลา
“ลองกินน้ำตัวเองดิพี่” พรปาดน้ำว่าวของผมที่เลอะหัวควยมาใส่ปากผม ผมก็ดูดกินน้ำว่าวจากนิ้วของเขาจนหมด ก่อนที่กี้และพรจะขอบคุณผมแล้วพากันกลับบ้าน ผมเองก็ต้องปั่นจักรยานกลับบ้านคนเดียว ในสภาพที่ตัวเบาหวิวซึ่งรู้สึกสบายอย่างบอกไม่ถูก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น